Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
F1: Στην πίστα της Ίμολα ο πρώτος αγώνας επί ευρωπαϊκού εδάφους
Μέχρι σήμερα, από την αρχή του πρωταθλήματος έχουν γίνει έξι αγώνας της F1 αλλά κανένας στην Ευρώπη. Ο πρώτος αγώνας έγινε στην Αυστραλία όπου εκεί ήταν ο Lando Norris. Ακολούθησε ο αγώνας στην Κίνα όπου εκεί κέρδισε ο Oscar Piastri. Από την Κίνα τα μονοθέσια ταξίδεψαν στην Ιαπωνία όπου ο Max Verstappen έκανε την έκπληξη και ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Ακολούθησαν οι αγώνες στο Μπαχρέιν, τη Σαουδική Αραβία και το Μαϊάμι. Και τους τρείς αγώνες στη σειρά κέρδισε ο Oscar Piastri. Δηλαδή από τους έξι αγώνες τους τέσσερις κέρδισε ο Βρετανός με McLaren και από ένα κέρδισαν ο Norris και ο Verstappen.
Ο Piastri έχει ξεφύγει στη βαθμολογία. Έχει καλό ηθικό και δεν ανησυχεί όσο οι άλλοι. Θα προσπαθήσει και στην Ιταλία να κερδίσει για να ανοίξει ακόμη περισσότερο η βαθμολογική ψαλίδα.
Αυτός που δεν πάει καλά και δείχνει τον εκνευρισμό του είναι ο Lewis Hamilton. Τον δικαιολογούμε απόλυτα. Ο Hamilton πήρε μία ιστορική απόφαση πριν την έναρξη της νέας σεζόν. Αποχώρησε από τη Mercedes έπειτα από 12 χρόνια. Το έκανε γιατί έβλεπε ότι η Mercedes δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστική. Υστερούσε τόσο απέναντι στην McLaren όσο και απέναντι στη Ferrari και την Red Bull.
Ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής ήθελε πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση να πάρει έναν ακόμη παγκόσμιο τίτλο. Αφού πήρε τις κατάλληλες διαβεβαιώσεις ότι η Ferrari ετοιμάζει νέο μονοθέσιο αποφάσισε να «ντυθεί» στα κόκκινα της Scuderia.
Να όμως που η Ferrari αντί να κάνει ένα βήμα μπροστά έμεινε στα ίδια αντίθετα με τις αντίπαλες ομάδες. Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις ικανότητες του Βρετανού. Ο ίδιος είναι άψογος. Η Ferrari έμεινε πίσω. Ο Hamilton το διαπίστωσε αυτό αλλά τώρα μάλλον είναι αργά για αλλαγές. Έκανε βέβαια μια νίκη. Στον αγώνα Sprint στο Μαϊάμι. Αλλά αυτό δεν φτάνει.
Το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Την Παρασκευή θα πάρουμε μια γεύση από το τί θα δούμε στην Ίμολα. Η πρώτη μεγάλη αλλαγή θα είναι στα ελαστικά. Η Pirelli θα δοκιμάσει για πρώτο φορά τη γόμα C6. Το αγωνιστικό τριήμερο θα εξελιχθεί ως εξής:
Παρασκευή 16 Μαΐου (ώρα Κύπρου)
14.30 Practice 1
18.00 Practice 2
Σάββατο 17 Μαΐου
13.30 Practice 3
17.00 Qualifying
Κυριακή 18 Μαΐου
16.00 Αγώνας
Το Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari- είναι μια από τις πιο εμβληματικές και τεχνικές πίστες στο καλεντάρι της Formula 1- ξεκίνησε να λειτουργεί το 1950. Το 1952 έγιναν οι πρώτες δοκιμές και το 1953 έγινε ο πρώτος αγώνας. Από το 1988 και μετά η πίστα μετονομάστηκε ως Ίμολα.
Το συνολικό μήκος είναι 4.909 km και την Κυριακή οι αγωνιζόμενοι θα καλύψουν σε 63 γύρους 309.049 km. Το ρεκόρ γύρου κατέχει από το 2020 ο L. Hamilton με 1.15.484.
Η πίστα βρίσκεται στην καρδιά της Motor Valley της Ιταλίας και έχει 19 στροφές. Οι δέκα είναι αριστερές και οι εννέα δεξιές. Έχει φορά αντίθετη από αυτή των δεικτών του ρολογιού, γεγονός που την κατατάσσει στη μειοψηφία των αγωνιστικών πιστών παγκοσμίως. Είναι παλαιάς σχολής, αρκετά στενή, με ψηλά και επιθετικά κερμπ, καθώς και αρκετές φυσικές αλλαγές υψομέτρου. Υπάρχουν συνεχείς στροφές, σημεία έντονου φρεναρίσματος αλλά και ορισμένα τμήματα με ροή.
Η πιο δύσκολη στροφή είναι η στροφή «Tamburello». Είναι ένα από τα πιο γρήγορα κομμάτια της πίστας. Όμως είναι επικίνδυνη αμέσως μετά την εκκίνηση γιατί συγκεντρώνονται πολλά μονοθέσια.
Αμέσως μετά ακολουθεί το σικέιν «Villeneuve» και η στροφή «Tosa». Εκεί τα μονοθέσια χρειάζονται στην έξοδο πολύ καλή πρόσφυση. Το τμήμα «Acque Minerali» είναι ένα από τα πιο τεχνικά και θεαματικά ενώ το σικέιν «Alta» και η διπλή αριστερή «Rivazza» ολοκληρώνουν τα καλα κομμάτια της πίστας.
Να θυμίσουμε ότι πριν από δύο χρόνια αγώνας δεν έγινε. Η FIA και οι διοργανωτές του Grand Prix της Emilia Romagna συμφώνησαν να ακυρώσουν τον αγώνα στην Imola εξαιτίας των σοβαρών πλημμυρών στην περιοχή.
Φέτος οι πιθανότητες βροχής είναι μικρές. Η Κυριακή αναμένεται να είναι η πιο ζεστή μέρα με 24°C, μερική συννεφιά και 24% πιθανότητα βροχής. Το πιθανότερο είναι να έχουμε αγώνα σε στεγνό έδαφος.
Να δούμε και τα σχέδια της Pirelli
H Ιταλία είναι η πατρίδα της Pirelli. Εκεί έχει φιλοξενήσει τους περισσότερους γύρους του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος από οποιαδήποτε άλλη χώρα: 107 εκ των οποίων 74 έχουν διεξαχθεί στη Mόντσα 31 στην Ίμολα, ενώ Μουτζέλο και Πεσκάρα έχουν φιλοξενήσει από έναν.
Φέτος η καινούργια γόμα C6 θα κάνει το αγωνιστικό της ντεμπούτο στην Ίμολα, καθώς η Pirelli επέλεξε την πιο μαλακή τριάδα γομών από τη γκάμα του 2025 για αυτό το Σαββατοκύριακο, με την C4 ως σκληρή, την C5 ως μέση και την C6 ως μαλακή γόμα.
Θα είναι η πρώτη φορά που οι οδηγοί θα χρησιμοποιήσουν την C6 στα φετινά μονοθέσια, καθώς κανένας τους δεν τη χρησιμοποίησε στις δοκιμές του Μπαχρέιν.
Η C6 είναι κατασκευασμένη για χρήση σε πίστες που καταπονούν λιγότερο τα ελαστικά. Θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη μεγαλύτερη πρόσφυση σε έναν γρήγορο γύρο, ειδικά καθώς η επιφάνεια της Ίμολα είναι λιγότερο τραχιά από τον μέσο όρο. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη χρήση της σε ένα μέρος αγώνα, αλλά τα δεδομένα που θα συλλεχθούν στην Ίμολα και στη συνέχεια στο Μονακό και στο Μόντρεαλ, θα επιτρέψουν στους μηχανικούς της Pirelli να την αξιολογήσουν για άλλα Grand Prix στο δεύτερο μέρος της σεζόν.
Το 2024
Πέρυσι, η στρατηγική ενός pit stop αποδείχθηκε η πιο ανταγωνιστική. Οι περισσότεροι οδηγοί (15) εκκίνησαν τον αγώνα με τη μέση (C4) γόμα, τρεις εκκίνησαν με τη σκληρή (C3) και δύο με τη μαλακή (C5). Οι σκληρότερες γόμες λειτούργησαν καλύτερα, προσφέροντας πολύ σταθερή απόδοση, με περιορισμένη φθορά, παρά τις θερμοκρασίες πίστας πάνω από 50 °C. Όσοι ξεκίνησαν με τη μαλακή αναγκάστηκαν να κάνουν δύο pit stop. Είναι ενδιαφέρον να δούμε αν η επιλογή πιο μαλακών γομών σε σύγκριση με πέρυσι θα έχει κάποια επίδραση. Υπάρχει μόνο μία ζώνη DRS και οι ευκαιρίες προσπεράσματος είναι περιορισμένες στα άλλα σημεία. Την ίδια στιγμή χρονικά, η είσοδος – έξοδος από τα pit είναι η μεγαλύτερη στο καλεντάρι. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συντελούν προς την επιλογή της μιας αλλαγής σε αυτή την πίστα.