Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
Οδηγοί F1: Eίναι υπεράνθρωποι και ιδού όλες οι αποδείξεις
Η αλήθεια είναι πως όλοι γνωρίζουμε ότι οι πιλότοι της F1 έχουν και το ταλέντο αλλά περνούν και από ειδική εκπαίδευση. Οι ταχύτητες, οι υπολογισμοί, η ψυχραιμία, η σωματική καταπόνηση και πολλά ακόμα είναι κερδισμένα από έναν επαγγελματία πιλότο της F1. Όταν τους βλέπουμε να τρέχουν στην τηλεόραση, καμιά φορά ξεχνάμε πόσο βάναυσο και απαιτητικό άθλημα είναι μιας και οι ταχύτητες και τα φορτία που αναπτύσσονται είναι δύσκολο να τα κατανοήσουμε με τα καθημερινά, δικά μας, δεδομένα.
Πόσο καλύτεροι είναι όμως, σε νούμερα, οι πιλότοι της F1 σε σύγκριση με έναν μέσο οδηγό;
- Αρχικά κινούνται με ταχύτητες έως και 360χλμ./ώρα. Εάν ανοιγοκλείσετε τα μάτια σας ενώ κινείστε με αυτή την ταχύτητα θα έχετε διανύσει 20 μέτρα στο σκοτάδι.
- Έχουν 150 με 160 παλμούς για 120 λεπτά συνεχόμενα
- Ο αυχένας τους δέχεται πίεση βάρους 35 κιλών σε κάθε πλευρικό φορτίο – στροφή των 5.5g. Ο μέσος άνθρωπος δεν αντέχει ούτε 15 κιλά. Μάλιστα το κράνος μαζί με το κεφάλι του οδηγού ζυγίζουν πάνω από 6.5 κιλά.
- Οι αστροναύτες δέχονται κατακόρυφη φόρτιση που φτάνει τα 3g ενώ οι οδηγοί της F1 μέχρι και τα 5.5g.
- Η μηχανή πίσω τους έχει 2.600 βαθμούς Κελσίου, θερμοκρασία που είναι το μισό από αυτή στην επιφάνεια του Ήλιου.
- Σε κάθε αγώνα, ένας πιλότος της F1 χάνει έως και 3 κιλά βάρους από τον ιδρώτα.
- Ο χρόνος αντίδρασης τους είναι στα 2 δέκατα του δευτερολέπτου, ενώ ο μέσος οδηγός χρειάζεται τουλάχιστον 6 δέκατα του δευτ. Για να καταλάβετε, 2 δέκατα του δευτ. είναι ο χρόνος αντίδρασης της γάτας.
- Όταν πατούν τέρμα το πεντάλ του φρένου, λόγω ταχύτητας και φορτίου, οι πιλότοι της F1 είναι σα να έχουν στην πλάτη τους ένα σακίδιο 115 κιλών να τους πιέζει.