Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
Grand Prix Βραζιλίας: Πολλές εγκαταλείψεις, 2 εκκινήσεις και πάλι νικητής ο Verstappen
Τα πάνω κάτω ήρθαν στο χθεσινό αγώνα, και πάλι όμως ο Ολλανδός πήρε μία εύκολη νίκη. Ήδη από τον γύρο σχηματισμού ο Leclerc (ο οποίος θα ξεκίναγε δεύτερος στο Grid) θα χάσει τα υδραυλικά και θα πέσει στις μπαριέρες, χάνοντας τον αγώνα. Όταν πραγματοποιήθηκε η εκκίνηση, μία καραμπόλα μεταξύ Albon, Magnussen και Piastri θα φέρει κόκκινη σημαία και διακοπή μισής ώρας στον αγώνα, προσθέτοντας δύο ακόμα εγκαταλείψεις. Μετά την δεύτερη εκκίνηση ο Ολλανδός θα πάρει κατευθείαν απόσταση ασφαλείας και θα αντικρίσει χωρίς άγχος, πρώτος την καρό σημαία. Στους γύρους που ακολούθησαν εγκατέλειψαν από μηχανική βλάβη ακόμα τρία μονοθέσια, αυτά των Zhou, Bottas και Russell, αφήνοντας μόνο 14 αγωνιστικά να τερματίσουν. Εκπληκτικός ο δεύτερος Norris, ενώ ο Alonso θα βρεθεί στη τρίτη θέση του πόντιουμ έπειτα από απίθανη μονομαχία με τον Perez. Χρειάστηκε το photo finish για να φανεί ποιος πέρασε πρώτος τη γραμμή τερματισμού.
Ο Ολλανδός παγκόσμιος πρωταθλητής της F1 Max Verstappen έκανε τον καλύτερο χρόνο στα επίσημα χρονομετρημένα δοκιμαστικά κερδίζοντας την 31η Pole Position της καριέρας του. Αυτό σημαίνει πως ξεκινά από την πρώτη θέση του grid έχοντας πίσω του τον πιλότο της Ferrari Charles Leclerc. Ο Μονεγάσκος όμως στον γύρο σχηματισμού θα χάσει τον έλεγχο και θα πέσει στις μπαριέρες χάνοντας τον αγώνα με τον πλέον άδοξο τρόπο.
Η 2η θέση κενή λοιπόν την τελευταία στιγμή. Στην 3η θέση στη σειρά της εκκίνησης ο Lance Stroll. Ακολουθούν οι Alonso, Hamilton, Russell, Norris.
Τα πέντε φώτα έσβησαν και τα μονοθέσια ξεκίνησαν τον αγώνα. Πριν ακόμα πάρουν την 1η στροφή όμως, υπήρξε επαφή μεταξύ των Magnussen και Albon με το μονοθέσιο του πρώτου να πέφτει στις μπαριέρες. Από την τεράστια αυτή καραμπόλα και ο Oscar Piastri θα πάθει ζημιά στο μονοθέσιο του ενώ μία ελεύθερη ρόδα παίζει «φλιπεράκι» ανεξέλεγκτη ανάμεσα στα μονοθέσια, χτυπώντας την αεροτομή του Ricciardo.
Συνολικά 4 μονοθέσια έπαθαν ζημιά από την καραμπόλα στην πρώτη στροφή καθώς Magnussen – Albon – Piastri και Ricciardo έχουν λαβωμένα αγωνιστικά.
Η κόκκινη σημαία έκανε την εμφάνιση της και ο αγώνας διακόπηκε για περίπου μισή ώρα. Οι μηχανικοί σε αυτό το χρόνο κατάφεραν να επισκευάσουν το μονοθέσιο του Ricciardo αλλά και του Piastri.
Έτσι στη νέα εκκίνηση υπήρχαν 17 μονοθέσια τα οποία αυτή τη φορά ξεκίνησαν και έστριψαν χωρίς παρατράγουδα.
Πλέον, με 10 γύρους να έχουν περάσει (οι 3 χρεώθηκαν στη κόκκινη σημαία και ουσιαστικά δεν έγιναν ποτέ), πρώτος είναι ο Verstappen δεύτερος ο Norris, τρίτος ο Alonso ενώ ακολουθούν οι Hamilton, Russell και Perez. Και οι 17 έχουν μαλακή γόμα με μόνη εξαίρεση τον τελευταίο στη κατάταξη Piastri που έχει τη μεσαία.
Οι προσπεράσεις δίνουν και παίρνουν στη μεγάλη ευθεία, ενώ από τον 20ο γύρο οι οδηγοί ο ένας μετά τον άλλον θα μπουν για αλλαγή ελαστικών.
Η τέταρτη εγκατάλειψη θα έρθει στον 24ο γύρο καθώς ο οδηγός της Alfa Romeo, Zhou, θα βγει εκτός μάχης λόγω μηχανικής βλάβης. Ευτυχώς θα το κάνει ενώ είναι στα pit και έτσι δεν θα επηρεάσει την ροή του αγώνα.
Στη μέση του αγώνα (36ος γύρος από τους 71), ο Ολλανδός έχει εξασφαλίσει απόσταση 5 δευτ. από τον δεύτερο Norris ενώ ο Alonso παλεύει να κρατήσει πίσω του τον Perez.
Εξαιρετική και η μάχη μεταξύ Sainz και Hamilton για την θέση 6.
Τελικά θα εγκαταλείψει και η 2η Alfa Romeo, αυτή του Bottas, αφήνοντας την ιταλική ομάδα χωρίς μονοθέσιο στον αγώνα. Συνολικά η 5η εγκατάλειψη στον αγώνα μέχρι τώρα.
Εγκαταλείψεων συνέχεια με τον οδηγό της Mercedes, George Russell να ακούει στο team radio «Retire the car» λόγω μηχανικής βλάβης. Ο Russell πάλεψε σε όλο τον αγώνα για ένα καλό αποτέλεσμα όμως το μονοθέσιο του δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει τελικά κάτι. Ο teammate του Hamilton βρίσκεται στην 8η θέση.
Απίστευτη η μάχη μεταξύ Alonso και Perez για την τρίτη θέση με τον οδηγό της Aston Martin να καταφέρνει να κρατήσει τη θέση του στο πόντιουμ με διαφορά 0.05 δευτ. από τον Μεξικανό, στην πιο επική μάχη της χρονιάς.
Η τελική κατάταξη του αγώνα είναι: Verstappen – Norris – Alonso – Perez – Stroll – Sainz – Gasly – Hamilton – Tsunoda – Ocon – Sargeant – Hulkenberg – Ricciardo – Piastri.
Εγκατέλειψαν οι: Leclerc – Albon – Magnussen – Zhou – Bottas – Russell.