Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
GP Αμερικής: Χαλαρή νίκη για τον Max Verstappen
Σε έναν αγώνα χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον (μιας και ο Ολλανδός έχει ήδη εξασφαλίσει τον τρίτο Παγκόσμιο Τίτλο), η Formula 1, σέρβιρε το ίδιο πιάτο. Ένας Max Verstappen να αντικρίζει πρώτος την καρό σημαία, κι ας ξεκίνησε από την 6η θέση τον αγώνα. Οι τρεις εγκαταλείψεις του αγώνα ήταν των Ocon και Piastri, οι οποίοι είχαν επαφή στην εκκίνηση μεταξύ τους, και αυτή του Alonso λίγο πριν το τέλος του αγώνα. Η 50η νίκη για τον 26χρονο Verstappen είναι γεγονός, με τον Hamilton να ανεβαίνει στην 2η θέση και τον Norris τρίτο (τέταρτο συνεχόμενο βάθρο για τον οδηγό της McLaren). Η Ferrari με τον Sainz κατάφερε να βρεθεί στην τέταρτη θέση, παρά το γεγονός πως την pole position είχε ο Leclerc.
O Ολλανδός, για μία ακόμη φορά θα αντικρίσει πρώτος την καρό σημαία και θα σημειώσει την 50η νίκη του, όντας ακόμα 26 ετών. Η τελική κατάταξη είναι: Verstappen – Hamilton – Norris – Sainz – Perez – Leclerc – Russell – Gasly – Stroll – Tsunoda – Albon – Sargeant – Hulkenberg – Bottas – Zhou – Magnussen – Ricciardo. Εγκαταλείψεις: Ocon – Piastri – Alonso.
Αποβλήθηκαν (αφού τελείωσε ο αγώνας) οι Hamilton και Leclerc από το GP της Αμερικής – Τί συνέβη;
Ο Lewis Hamilton της Mercedes και ο Charles Leclerc της Ferrari, αποκλείστηκαν από το Grand Prix των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά τον αγώνα στο Όστιν, τα μονοθέσιά τους επιθεωρήθηκαν και η τεχνική ομάδα της FIA εντόπισε παρατυπίες. Πιο συγκεκριμένα, εντοπίστηκε παραβίαση του άρθρου 3.5.9 (e) σχετικά με την υποχρεωτική σανίδα του πατώματος των μονοθεσίων, η οποία και στα δύο ήταν μικρότερη από το όριο που καθορίζει ο συγκεκριμένος κανονισμός.
Να θυμίσουμε πως ο Χάμιλτον είχε τερματίσει δεύτερος, έχοντας νέο πάτωμα σε αυτόν τον αγώνα, καθώς η Mercedes έφερε το τελευταίο μεγάλο πακέτο αναβάθμισης της χρονιάς στο Austin.
Ο Leclerc πέρασε τη γραμμή του τερματισμού στην έκτη θέση, κλάσματα του δευτερολέπτου μπροστά από τη δεύτερη Mercedes του George Russell, παρά το γεγονός πως είχε ξεκινήσει πρώτος. Δεν του «βγήκε» η στρατηγική one-stop.
Η νέα τελική κατάταξη μετά τον αποκλεισμό των Hamilton – Leclerc.
Ο αποκλεισμός ανεβάζει τον Norris στη δεύτερη θέση και τον Carlos Sainz στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Ο Sergio Perez ανεβαίνει στην τέταρτη θέση και διευρύνει το προβάδισμά του έναντι του Hamilton στη μάχη για τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα οδηγών.
Ο Russell ανεβαίνει από την έβδομη στην πέμπτη θέση, ο Pierre Gasly στην έκτη και ο Lance Stroll στην έβδομη. Ο Yuki Tsunoda ήταν όγδοος, με τον Ιάπωνα οδηγό να παίρνει επίσης τον bonus πόντο για τον ταχύτερο γύρο σε μια καλή μέρα για την AlphaTauri.
Αυτό σημαίνει επίσης ότι η Williams σκοράρει και με τα δύο μονοθέσια, με τον Alex Albon να κληρονομεί την ένατη θέση και τον Logan Sargeant να παίρνει τον πρώτο του βαθμό στην F1 με την P10 στην έδρα του.