Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
F1: Στο παιχνίδι και 11η ομάδα, ενώ προβλέπεται μείωση των Grand Prix
Όλα δείχνουν πως από το 2025 θα έχουμε και 11η ομάδα στο Grid της Formula 1, καθώς η FIA έδωσε ήδη το πράσινο φως στην ομάδα Andretti Autosport. Το μόνο που μένει είναι η έγκριση από την Formula 1 Management.
H FIA που εξέτασε τουλάχιστον πέντε αιτήσεις υποψήφιων ομάδων, φαίνεται πως έδωσε το οκ στην αμερικάνικη ομάδα και εάν όλα πάνε καλά, από το 2025 (ή 2026) θα τη δούμε δίπλα στα μεγαθήρια του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Να θυμίσουμε πως το όριο των ομάδων σύμφωνα με το καταστατικό της F1, είναι 12.
Ανάμεσα στα κριτήρια που έπρεπε να καλύψει η ομάδα για να γίνει δεκτή, ήταν το κόστος εισόδου στα 200 εκατ. δολάρια, αλλά και εγγυημένη μακροπρόθεσμη αξία όπως αποδείξεις πραγματικής αγωνιστικής εμπειρίας, τεχνική εμπειρογνωμοσύνη, την ταυτότητα των μετόχων και λεπτομέρειες σχετικά με τις εγκαταστάσεις και τους μηχανολογικούς πόρους. Η υποψήφια ομάδα πρέπει επίσης να αποδείξει πώς θα επιφέρει “θετικό κοινωνικό αντίκτυπο” και πώς θα επιτύχει τον στόχο της F1 για μηδενικό CO2 μέχρι το 2030.
Το όνομα Andretti είναι ήδη θρυλικό στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η Andretti Global διαθέτει σήμερα αυτοκίνητα στις κατηγορίες IndyCar, Formula E, Extreme E και IMSA με την Wayne Taylor Racing, και τώρα βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στη Formula 1, έχοντας λάβει την έγκριση της FIA.
Επικεφαλής της προσφοράς είναι ο Michael Andretti, γιος του παγκόσμιου πρωταθλητή της F1 Mario Andretti και πρώην οδηγός grand prix. Ο Michael ήταν μία από τις πιο δυνατές φωνές μεταξύ των υποψήφιων νέων ομάδων και “χτίζει” ήδη την ομάδα F1 που ελπίζει ότι θα ενταχθεί στο grid.
“Κάναμε ό,τι μας ζητήθηκε και, μέχρι στιγμής, τα καταφέραμε”, δήλωσε ο Mario Andretti στο Motor Sport. “Είμαστε ειλικρινείς στην προσέγγισή μας και είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να πετύχουμε τον στόχο μας, αυτό είναι που μας οδηγεί. Είναι αυτό που αγαπάμε και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει”.
Ο πρόεδρος της FIA, Μοχάμεντ Μπέν Σουλαγιέμ δήλωσε «Είναι πολύ δύσκολο να πεις όχι σε μια ομάδα που έχει εγκριθεί από την FIA. Μπορείτε να με πείτε αισιόδοξο, είμαι πάντα αισιόδοξος. Νομίζω ναι, θα μπει», στο πρακτορείο Reuters, σχετικά με την πιθανή συμμετοχή της Andretti-Cadillac στη Formula. Μάλιστα σχετικά με το καλεντάρι συμπλήρωσε «Νομίζω ότι ο αριθμός των αγώνων είναι υπερβολικός, παρά ο αριθμός των ομάδων. Χρειαζόμαστε περισσότερες ομάδες και λιγότερους αγώνες».