Σε έναν αγώνα που δεν είχε το παραμικρό απρόοπτο, την παραμικρή επαφή, ο Lando Norris θα πάρει μία σπουδαία νίκη, τη δεύτερη στην καριέρα του. Μπορεί στην εκκίνηση να έχασε την πρωτιά από τον Ολλανδό, όμως λίγους γύρους αργότερα, μπήκε ξανά μπροστά και από τότε όλοι τον έβλεπαν με τα… κιάλια.
Ο Vertstappen μπροστά στους χιλιάδες Ολλανδούς θεατές, θα τερματίσει δεύτερος, έχοντας πολλά παράπονα από το μονοθέσιο του. Τρίτος ο Leclerc ο οποίος θα οδηγήσει εξαιρετικά, έχοντας για βοηθό μία καλή στρατηγική στα pit stop. Εντυπωσιακή εμφάνιση από τον Hamilton που ενώ ξεκίνησε 14ος, θα τερματίσει στη 8η θέση, ενώ είναι ξεκάθαρο πλέον πως η McLaren έχει τα ταχύτερα μονοθέσια στο Grid.
Η σειρά εκκίνησης
O Lando Norris δεν άφησε δικαιώματα αμφισβήτησης και πήρε μία ακόμη Pole Position (την 4η της καριέρας του) δείχνοντας πως είναι ο μεγάλος αντίπαλος πλέον του Verstappen, ακόμα και μέσα στην πατρίδα του. Ο Ολλανδός με τη σειρά του ξεκινά από την 2η θέση έχοντας πίσω του τη δεύτερη McLaren του Oscar Piastri. Στην 4η θέση ο Russell και στην πέμπτη ο Perez.
Χάνει την 8η θέση στο σημερινό Grand Prix ο Alex Albon της Williams καθώς κατά τον έλεγχο του μονοθεσίου του, αποκαλύφθηκαν τεχνικές παραβάσεις που τον στέλνουν στην τελευταία σειρά του Grid. Ο team mate του Logan Sargeant που είχε το τρομακτικό ατύχημα στο FP3, θα εκκινήσει δίπλα του, καθώς πήρε το πράσινο φως για να αγωνιστεί. Από το Pit Lane θα εκκινήσει ο Magnussen καθώς άλλαξε κινητήρα.
Πως κύλησε ο αγώνας
Τα πέντε φώτα έσβησαν και τα μονοθέσια ξεκίνησαν. Ο Norris δεν θα κάνει καλή εκκίνηση και ο Verstappen θα καταφέρει ήδη από την 1η στροφή να πάρει την πρωτιά. Μάλιστα και ο τρίτος Oscar Piastri θα χάσει τη θέση του από τον τέταρτο Russell. Καταστροφική εκκίνηση για τις δύο McLaren που φαίνεται υπό πίεση να «κομπλάρουν», με τον Verstappen να προσφέρει στους θεατές αυτό που πραγματικά περίμεναν. Ένα προσπέρασμα ήδη από την πρώτη στροφή.
Μετά το τέλος του πρώτου γύρου, η κατάταξη είναι: Verstappen – Norris – Russell – Piastri – Leclerc – Perez – Gasly – Alonso – Sainz – Stroll.
Τόσο η εκκίνηση όσο και οι πρώτοι γύροι ήταν καθαροί, χωρίς επαφές και χωρίς εγκαταλείψεις. Ο καιρός είναι καλός, χωρίς πιθανότητα βροχής, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται από ριπές ανέμου που φέρνουν στην πίστα άμμο από την κοντινή παραλία.
Στον 17ο γύρο ο Norris θα απειλήσει για πρώτη φορά τον πρωτοπόρο Verstappen, όντας σε απόσταση μισού δευτερολέπτου. Ο Ολλανδός ενημερώνει τους τεχνικούς του πως τα ελαστικά του δεν έχουν πρόσφυση.
Έναν γύρο μετά, στον 18ο, ο Norris θα πάρει την 1η θέση, με τη χρήση DRS, «παγώνοντας» τις γεμάτες Ολλανδούς, κερκίδες.
Εκπληκτικός και ο Hamilton ο οποίος ενώ ξεκίνησε από την 14η θέση, μέχρι τον 22ο γύρο έχει καταφέρει να μπει στην πρώτη 10άδα που δίνει βαθμούς. Πιο συγκεκριμένα στη θέση 9 και φαίνεται πως θα ανέβει ακόμα περισσότερο στην κατάταξη.
Σταδιακά οι οδηγοί επισκέπτονται τα Pits για αλλαγή ελαστικών, ενώ παράλληλα ο πρωτοπόρος Norris έχει χτίσει διαφορά 5 δευτ. από τον δεύτερο Verstappen.
Βρισκόμενοι στα μισά του αγώνα (36ος από 72 γύρους), ο Norris συνεχίζει να μεγαλώνει την διαφορά του από τον Ολλανδό, ενώ ο Leclerc ακολουθεί τρίτος, μπροστά από τον Russell.
Αξίζει να θυμίσουμε πως το συγκεκριμένο Grand Prix είναι το 15ο της χρονιάς και το 200ο στο οποίο αγωνίζεται ο Max Verstappen.
Ο Hamilton (8ος πλέον έχοντας ξεκινήσει τον αγώνα 14ος) ενημερώνει πως ο άνεμος έχει δυναμώσει επηρεάζοντας στο φρενάρισμα των στροφών την ίδια ώρα που οι περισσότερες προσπεράσεις γίνονται με τη χρήση DRS.
Μετά από πολλά Grand Prix η Ferrari φαίνεται να ακολούθησε μία καλή στρατηγική, χάρη στην οποία ο Leclerc θα καταφέρει να ανέβει στο πόντιουμ, παίζοντας εξαιρετική άμυνα στον Piastri.
Παράλληλα η McLaren δείχνει πως έχει πλέον τα ταχύτερα μονοθέσια στο Grid, παίρνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο από τη Red Bull. Χωρίς άλλες αλλαγές μέχρι τον τελευταίο,72ο γύρο, ο Norris θα αντικρίσει πρώτος την καρό σημαία (για 2η φορά στην καριέρα του), έχοντας διαφορά 20 δευτ. από τον δεύτερο Verstappen.
Τελική κατάταξη πρώτης 10άδας που αποφέρει και βαθμούς:
Σε δημοπρασία η Ferrari F300 του Michael Schumacher
Το μονοθέσιο με το οποίο ο Michael Schumacher κατέκτησε τέσσερις νίκες στη σεζόν του 1998, (GP Καναδά, GP Γαλλίας, GP Βρετανίας, GP Ιταλίας) θα βγει σε δημοπρασία από τον οίκο RM Sothebys τον επόμενο μήνα, στο περιθώριο του φετινού Pebble Beach στη Καλιφόρνια και αναμένεται να πουληθεί σε μια τιμή μεταξύ 6 και 8 εκατομμυρίων δολαρίων.
Το μονοθέσιο έχει αριθμό πλαισίου 187 και είναι το 7ο από τα 9 που κατασκεύασε η Ferrari εκείνη τη χρονιά. Η Ferrari συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Formula 1 το 1998, με την F300, το οποίο ήταν το τρίτο μονοθέσιο της ιταλικής ομάδας που οδήγησε ο Michael Schumacher και o Eddie Irvine.
Η F300 ήταν σχεδιασμένη από τον κορυφαίο αεροδυναμιστή Rory Byrne, με τη βοήθεια των Giorgio Ascanelli, Aldo Costa, Willem Toet και Νικόλα Τομπάζη, ενώ ο Ross Brawn επίβλεψε την παραγωγή του μονοθέσιου ως τεχνικός διευθυντής της ομάδας.
Επιπλέον, ο Paolo Martinelli, με τη βοήθεια του Giles Simon, ηγείτο του σχεδιασμού και των λειτουργιών του 3,0-λιτρου V10 ατμοσφαιρικού κινητήρα, με το μονοθέσιο να ανήκει στη θρυλική εποχή των V10 κινητήρων. Δύσκολα μπορεί να ξεχάσεις τον εκπληκτικό τους ήχο, ενώ η απόδοση του ήταν πάνω από 800 άλογα αγγίζοντας τις 17.000 σ.α.λ.
Με την F300, ο Γερμανός πιλότος τερμάτισε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, όπως την ίδια θέση κατέκτησε και η ομάδα του, πίσω από την McLaren. Ο Schumacher έχασε τον τίτλο του 1998 στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, στο GP της Ιαπωνίας, στην πίστα της Suzuka. Πιο συγκεκριμένα, πριν τον αγώνα ο Γερμανός είχε 86 βαθμούς, ενώ ο έτερος διεκδικητής του πρωταθλήματος, Mika Hakkinen, είχε 90 βαθμούς.
Αυτό σήμαινε ότι για να κατακτούσε το πρωτάθλημα ο Schumacher έπρεπε να κερδίσει ο ίδιος και ο Hakkinen να τερματίσει από την τρίτη θέση και κάτω, καθώς με δεύτερη θέση και ισοβαθμία το πρωτάθλημα θα κατέληγε στον Φιλανδό, εξαιτίας των περισσότερων νικών του στη σεζόν. Να θυμίσω, ότι τότε οι βαθμοί δίνονταν μόνο στην πρώτη εξάδα των οδηγών, και ήταν 10 (1ος), 6 (2ος), 4 (3ος), 3 (4ος), 2 (5ος), και 1 (6ος).
Ο Schumacher κατέκτησε την pole position, αλλά ο αγώνας ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, καθώς λίγο πριν την εκκίνηση του κυριακάτικου αγώνα, ο κινητήρας της F300 έσβησε, αναγκάζοντας τον οδηγό της Ferrari να εκκινήσει από την τελευταία θέση του grid.
Ο Hakkinen κέρδισε εύκολα και χωρίς καμία πρόκληση από τον Schumacher, ο οποίος παρότι αναδύθηκε στο grid και έκανε τον ταχύτερο γύρο του αγώνα, τελικά εγκατέλειψε από ένα σκασμένο ελαστικό, από θραύσματα περιστατικού που συνέβη προηγουμένως.
Εκτός από τον αγώνα στην Ιαπωνία, το εικονιζόμενο μονοθέσιο ήταν αυτό με το οποίο ο Schumacher κατέκτησε μια αλήστου μνήμης νίκη στο Hungaroring το 1998, η οποία απέδειξε σε όλους ότι ο Ross Brown ήταν μια ιδιοφυΐα της στρατηγικής και ότι ο Schumacher ήταν εξωφρενικά σταθερός και πολύ γρήγορος πίσω από το τιμόνι.
Η McLaren έδειχνε ικανή να κυριαρχήσει στον αγώνα, με τον Mika Hakkinen να εκκινεί από την pole position, και ο teammate του, David Coulthard, από την δεύτερη. Σε μια πίστα που είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να προσπεράσεις, ο Schumacher εκκινούσε από την τρίτη θέση και “παγιδεύτηκε” πίσω από τον Coulthard, ο οποίος έλεγχε τον ρυθμό του για να προστατεύσει το προβάδισμα του Hakkinen, λόγω ενός προβλήματος στο αμορτισέρ στο μονοθέσιου του Hakkinen.
Ο Ross Brown έκανε μια τολμηρή κίνηση και φώναξε τον Schumacher στα pits για ένα σύντομο δεύτερο pit stop, αναφέροντας του μέσω της ενδοεπικοινωνίας:
Χρειαζόμαστε να κάνεις χρόνους κατατακτηρίων για 19 γύρους, ώστε να κερδίσουμε 25 δευτ.
για να πάρει την ήρεμη απάντηση από τον Schumacher:
Εντάξει, ευχαριστώ.
Η εκπληκτική ταχύτητα του Schumacher, στην οποία ο Coulthard δεν μπορούσε να απαντήσει, σε συνδυασμό με την δυσκολία στον χειρισμό της MP4/13 του Hakkinen ήταν το κλειδί για μια εκπληκτική νίκη, με πάνω από εννέα δευτερόλεπτα διαφορά, όταν έπεσε η καρό σημαία.
Στην συνέντευξη τύπου, ο Schumacher είχε δηλώσει:
Ήταν μια από τις πιο συναρπαστικές μου νίκες. Η ομάδα επέλεξε τη σωστή στρατηγική, αν και στην αρχή δεν ήμουν σίγουρος ότι το σχέδιό μας θα λειτουργούσε, επειδή είχα κολλήσει πίσω από τον Jacques [Villeneuve με τη Williams] και τον David [Coulthard] για λίγο.
Στο τέλος, αποδείχθηκε ότι η ομάδα πήρε τη σωστή απόφαση. Φυσικά, επωφεληθήκαμε από τα προβλήματα των ανταγωνιστών μας, αν και κατάφερα να ακολουθήσω με ευκολία το ρυθμό των McLaren σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
