Το μονοθέσιο με το οποίο ο Michael Schumacher κατέκτησε τέσσερις νίκες στη σεζόν του 1998, (GP Καναδά, GP Γαλλίας, GP Βρετανίας, GP Ιταλίας) θα βγει σε δημοπρασία από τον οίκο RM Sothebys τον επόμενο μήνα, στο περιθώριο του φετινού Pebble Beach στη Καλιφόρνια και αναμένεται να πουληθεί σε μια τιμή μεταξύ 6 και 8 εκατομμυρίων δολαρίων.
Το μονοθέσιο έχει αριθμό πλαισίου 187 και είναι το 7ο από τα 9 που κατασκεύασε η Ferrari εκείνη τη χρονιά. Η Ferrari συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Formula 1 το 1998, με την F300, το οποίο ήταν το τρίτο μονοθέσιο της ιταλικής ομάδας που οδήγησε ο Michael Schumacher και o Eddie Irvine.
Η F300 ήταν σχεδιασμένη από τον κορυφαίο αεροδυναμιστή Rory Byrne, με τη βοήθεια των Giorgio Ascanelli, Aldo Costa, Willem Toet και Νικόλα Τομπάζη, ενώ ο Ross Brawn επίβλεψε την παραγωγή του μονοθέσιου ως τεχνικός διευθυντής της ομάδας.
Επιπλέον, ο Paolo Martinelli, με τη βοήθεια του Giles Simon, ηγείτο του σχεδιασμού και των λειτουργιών του 3,0-λιτρου V10 ατμοσφαιρικού κινητήρα, με το μονοθέσιο να ανήκει στη θρυλική εποχή των V10 κινητήρων. Δύσκολα μπορεί να ξεχάσεις τον εκπληκτικό τους ήχο, ενώ η απόδοση του ήταν πάνω από 800 άλογα αγγίζοντας τις 17.000 σ.α.λ.
Με την F300, ο Γερμανός πιλότος τερμάτισε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, όπως την ίδια θέση κατέκτησε και η ομάδα του, πίσω από την McLaren. Ο Schumacher έχασε τον τίτλο του 1998 στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, στο GP της Ιαπωνίας, στην πίστα της Suzuka. Πιο συγκεκριμένα, πριν τον αγώνα ο Γερμανός είχε 86 βαθμούς, ενώ ο έτερος διεκδικητής του πρωταθλήματος, Mika Hakkinen, είχε 90 βαθμούς.
Αυτό σήμαινε ότι για να κατακτούσε το πρωτάθλημα ο Schumacher έπρεπε να κερδίσει ο ίδιος και ο Hakkinen να τερματίσει από την τρίτη θέση και κάτω, καθώς με δεύτερη θέση και ισοβαθμία το πρωτάθλημα θα κατέληγε στον Φιλανδό, εξαιτίας των περισσότερων νικών του στη σεζόν. Να θυμίσω, ότι τότε οι βαθμοί δίνονταν μόνο στην πρώτη εξάδα των οδηγών, και ήταν 10 (1ος), 6 (2ος), 4 (3ος), 3 (4ος), 2 (5ος), και 1 (6ος).
Ο Schumacher κατέκτησε την pole position, αλλά ο αγώνας ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, καθώς λίγο πριν την εκκίνηση του κυριακάτικου αγώνα, ο κινητήρας της F300 έσβησε, αναγκάζοντας τον οδηγό της Ferrari να εκκινήσει από την τελευταία θέση του grid.
Ο Hakkinen κέρδισε εύκολα και χωρίς καμία πρόκληση από τον Schumacher, ο οποίος παρότι αναδύθηκε στο grid και έκανε τον ταχύτερο γύρο του αγώνα, τελικά εγκατέλειψε από ένα σκασμένο ελαστικό, από θραύσματα περιστατικού που συνέβη προηγουμένως.
Εκτός από τον αγώνα στην Ιαπωνία, το εικονιζόμενο μονοθέσιο ήταν αυτό με το οποίο ο Schumacher κατέκτησε μια αλήστου μνήμης νίκη στο Hungaroring το 1998, η οποία απέδειξε σε όλους ότι ο Ross Brown ήταν μια ιδιοφυΐα της στρατηγικής και ότι ο Schumacher ήταν εξωφρενικά σταθερός και πολύ γρήγορος πίσω από το τιμόνι.
Η McLaren έδειχνε ικανή να κυριαρχήσει στον αγώνα, με τον Mika Hakkinen να εκκινεί από την pole position, και ο teammate του, David Coulthard, από την δεύτερη. Σε μια πίστα που είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να προσπεράσεις, ο Schumacher εκκινούσε από την τρίτη θέση και “παγιδεύτηκε” πίσω από τον Coulthard, ο οποίος έλεγχε τον ρυθμό του για να προστατεύσει το προβάδισμα του Hakkinen, λόγω ενός προβλήματος στο αμορτισέρ στο μονοθέσιου του Hakkinen.
Ο Ross Brown έκανε μια τολμηρή κίνηση και φώναξε τον Schumacher στα pits για ένα σύντομο δεύτερο pit stop, αναφέροντας του μέσω της ενδοεπικοινωνίας:
Χρειαζόμαστε να κάνεις χρόνους κατατακτηρίων για 19 γύρους, ώστε να κερδίσουμε 25 δευτ.
για να πάρει την ήρεμη απάντηση από τον Schumacher:
Εντάξει, ευχαριστώ.
Η εκπληκτική ταχύτητα του Schumacher, στην οποία ο Coulthard δεν μπορούσε να απαντήσει, σε συνδυασμό με την δυσκολία στον χειρισμό της MP4/13 του Hakkinen ήταν το κλειδί για μια εκπληκτική νίκη, με πάνω από εννέα δευτερόλεπτα διαφορά, όταν έπεσε η καρό σημαία.
Στην συνέντευξη τύπου, ο Schumacher είχε δηλώσει:
Ήταν μια από τις πιο συναρπαστικές μου νίκες. Η ομάδα επέλεξε τη σωστή στρατηγική, αν και στην αρχή δεν ήμουν σίγουρος ότι το σχέδιό μας θα λειτουργούσε, επειδή είχα κολλήσει πίσω από τον Jacques [Villeneuve με τη Williams] και τον David [Coulthard] για λίγο.
Στο τέλος, αποδείχθηκε ότι η ομάδα πήρε τη σωστή απόφαση. Φυσικά, επωφεληθήκαμε από τα προβλήματα των ανταγωνιστών μας, αν και κατάφερα να ακολουθήσω με ευκολία το ρυθμό των McLaren σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
F1: Ο Lando Norris ταχύτερος την 1η ημέρα δοκιμών στην πίστα Sakhir
Με αρκετά ψυχρό αέρα, ασυνήθιστο για το Μπαχρέιν ολοκληρώθηκε την Τετάρτη, 26 Φεβρουαρίου, το πρώτο από τα τρία σκέλη των δοκιμών ενόψει της νέας αγωνιστικής χρονιάς που θα γίνει στις 14 Μαρτίου, στο Albert Park Grand Prix Circuit στη Μελβούρνη.
Όπως γίνεται πάντα πριν από τον πρώτο αγώνα της χρονιάς οδηγοί, μηχανικοί, μάνατζερ και όλοι όσοι έχουν εμπλοκή με τη F1, κάνουν επι τρείς ημέρες δοκιμές σε κινητήρες, αναρτήσεις και λάστιχα. Οι χρόνοι που κάνουν μπορεί να μην μετρούν στη βαθμολογία όμως είναι ενδεικτικοί για το τι θα δούμε τη χρονιά.
Βέβαια κάποιοι πιλότοι στο τριήμερο των δοκιμών προσπαθούν να βρουν πατήματα και ισορροπίες με τα μονοθέσια τους και τις δύο πρώτες ημέρες πηγαίνουν όχι οριακά.
Την πρώτη ημέρα των δοκιμών στην πίστα του Sakhir στο Bahrain πιο γρήγορος ήταν ο Lando Norris και τον αμέσως καλύτερο χρόνο έκανε ο George Russell. O Lewis Hamilton που φέτος είναι ντυμένος στα κόκκινα μάλλον ψάχνεται με το καινούργιο του μονοθέσιο. Ο χρόνος του δεν ήταν αυτός που περιμέναμε από έναν παγκόσμιο πρωταθλητή. Όμως είναι αρκετά νωρίς και δεν προτρέχουμε να βγάλουμε συμπεράσματα.
Οι δοκιμές έγιναν με θερμοκρασία 15 βαθμούς, που για το Μπαχρέιν μάλλον ασυνήθιστα είναι αυτά τα νούμερα. Αρκετές φορές ο ψυχρός αέρας έφερνε στην πίστα αρκετή άμμο. Οι περισσότεροι οδηγοί χρησιμοποίησαν τη γόμα C3 και λιγότερο την C2. Οι τρεις πιο γρήγοροι της πρώτης ημέρας ήταν οι Norris, Russell και Verstappen. O Μονεγάσκος οδηγός της Ferrari ήταν τέταρτος και στην 5η θέση πλασαρίστηκε ο πρώην οδηγός της Ferrari, Carlos Sainz που φέτος θα κάθεται στο μπάκετ της Williams.
Ο οδηγός που έκανε τους περισσότερους γύρους ήταν ο Γάλλος Esteban Ocon (Haas, 88). Το μεγαλύτερο πέρασμα έκανε ο Αυστραλός οδηγός της Alpine, Jack Doohan (24 γύρους σε ένα σετ C2), ενώ η μεγαλύτερη διαδρομή στο C3 ολοκληρώθηκε από τον Ιάπωνα Yuki Tsunoda που έκανε 23 γύρους στους Racing Bulls.
Λόγω διακοπής ρεύματος στην πίστα , οι κριτές έβγαλαν κόκκινη σημαία και για μια ώρα έγινε υποχρεωτικό διάλλειμα.
Σήμερα Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου θα γίνει ο δεύτερος κύκλος δοκιμαστικών για όλες τις ομάδες.
Δείτε τα τρία μονοθέσια και παρατηρήστε τις εξωτερικές αλλαγές
