Μέσα από ένα χαοτικό GP στην Γαλλία, ο Jack Miller κατάφερε να φέρει την Ducati του πρώτος στο τέρμα σε ένα αγώνα με πολλά ατυχήματα αλλά και μετά από δυο ποινές long-lap για τον ίδιο! Οι αναβάτες ξεκίνησαν τον αγώνα σε στεγνό οδόστρωμα αλλά η γρήγορα ήρθε η βροχή ανατρέποντας όποια στρατηγική είχαν οι ομάδες.
Ο Miller πετάχτηκε από την τρίτη θέση της εκκίνησης στην πρωτοπορία του αγώνα, μπροστά από τους δυο αναβάτες της Yamaha, Vinales και Quartararo. Την ίδια στιγμή ο Marc Marquez βρήκε αρκετό από τον ρυθμό του και ανέβηκε στην τέταρτη θέση μπροστά από τον Takaaki Nakagami. Η μάχη μπροστά δεν σταμάτησε εκεί. Ο Vinales πέρασε και πάλι στην πρωτοπορία, ενώ από τον τρίτο γύρο η βροχή έπεφτε ακόμη πιο δυνατά, και στο ξεκίνημα του τέταρτου γύρου ο Miller εκμεταλλεύθηκε τις συνθήκες για να περάσει και πάλι μπροστά στην πρώτη θέση. Από την άλλη ο Vinales, ο οποίος έχασε αρχικά την πρωτοπορία, ξεκίνησε να γλιστρά μέχρι και την πέμπτη θέση. Μπροστά ο Quartararo πίεζε τον Miller, αρπάζοντας την πρώτη θέση ενώ ο Miller έπεσε τέταρτος. Το ίδιο και για τον Rins με τη Suzuki για να δώσε την ευκαιρία στον Marquez να περάσει τρίτος ενώ οι αναβάτες άρχισαν να μπαίνουν στα pits για αλλαγή μοτοσικλέτας με βρόχινα λάστιχα. Εκεί ήρθε και η διπλή ποινή του Miller για παραβίαση του ορίου ταχύτητας στα pits (ποινή που τον αναγκάζει να οδηγήσει τον εκτεταμένο γύρο, προσθέτοντας χρόνο στον γύρο του). Ποινή δέχθηκε και ο Quartararo επειδή σταμάτησε σε λάθος box στα pits της Yamaha.
Στην συνέχεια η βροχή ξεκίνησε να δημιουργεί προβλήματα στους αναβάτες. Ο Rins αναγκάστηκε να αποχωρήσει ύστερα από έξοδο ενώ λίγους γύρους αργότερα ατύχημα είχε και ο Marquez την στιγμή που ήταν στην πρωτοπορία του αγώνα με δύο δευτερόλεπτα διαφορά από τον δεύτερο που ήταν ο Quartararo. Ο ρυθμός του Miller ήταν καλύτερος από το ρυθμό του Quartararo, λόγω του ότι ο ένας χρησιμοποιούσε το μαλακό και ο άλλος το μεσαίο μείγμα για βρεγμένο οδόστρωμα, με τον Αυστραλό να μην δυσκολεύεται να προσπεράσει τον Γάλλο για την πρωτοπορία. Με την βροχή να σταματά σιγά-σιγά, ο ρυθμός του Quartararo εξαφανίστηκε με αποτέλεσμα να χάσει και την δεύτερη θέση από τον Johann Zarco και την Pramac Ducati του. Παρόλα αυτά η τρίτη θέση που κατέκτησε ο Γάλλος ήταν αρκετή για να τον φέρει στην πρωτοπορία του πρωταθλήματος με ένα βαθμό διαφορά από τον δεύτερο Francesco Bagnaia, ο οποίος τερμάτισε και τέταρτος. Την δεκάδα συμπλήρωσαν οι Petrucci, Alex Marquez, Nakagami, Espargaro, Lecuona και ο Vinales με την πιο αξιοσημείωτη εμφάνιση εδώ να ήταν αυτή του Alex Marquez ο οποίος είχε εκκινήσει 19ος! Η επόμενη συνάντηση του θεσμού θα πραγματοποιηθεί στις 29 με 30 Μαΐου στην πίστα Mugello.
Κατάταξη 5ου αγώνα
1 Jack Miller Ducati
2 Johann Zarco Ducati +3.970
3 Fabio Quartararo Yamaha +14.468
4 Francesco Bagnaia Ducati +16.172
5 Danilo Petrucci KTM +21.430
6 Alex Marquez Honda +23.509
7 Takaaki Nakagami Honda +30.164
8 Pol Espargaro Honda +35.221
9 Iker Lecuona KTM +40.432
10 Maverick Viñales Yamaha +40.577
Ξεκινάει η Ευρωπαϊκή κυριαρχία στο MotoGP;
Το τελευταίο τεστ πριν το ξεκίνημα του MotoGP 2023, που θα γίνει σε δέκα ημέρες στην πίστα του Πορτιμάο στην Πορτογαλία, έδειξε ότι η περσινή κυριαρχία της Ιταλικής Ducati θα συνεχιστεί και η επόμενη πιο δυνατή μάρκα ήταν η Aprilia, τη στιγμή που οι Ιαπωνικές εταιρίες είχαν μόνο την Yamaha του Fabio Quartararo να σώζεται στα φύλλα χρόνου, στον ένα καλό γύρο που κατάφερε να κάνει ο Γάλλος. Η άλλοτε κραταιά Honda είδε τους οδηγούς της στις θέσεις 13 και 14, πίσω ακόμη και από την Αυστριακή ΚΤΜ, που είναι σχετικά νέα στο παιχνίδι.
Ειδικά η “κόκκινοι” της Ducati είχαν και τις 7 μοτοσυκλέτες που συμμετείχαν στις δοκιμές της Κυριακής, στις 8 πρώτες θέσεις, με τον Γάλλο Quartararo στην τρίτη θέση, να τους χαλάει το πάρτυ της απόλυτης νίκης! Στην ένατη θέση η ΚΤΜ και πίσω της τρεις Aprilia!
Είμαστε λοιπόν μπροστά στο ξεκίνημα μιας Ευρωπαϊκής κυριαρχίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μετά και την αποχώρηση της Suzuki φέτος;
Αν ανατρέξουμε στην ιστορία των Αγώνων που ξεκίνησε το 1949 θα δούμε μια Ευρωπαϊκή επικράτηση για τα πρώτα 26 χρόνια, κυρίως με τις Gilera & MV Agusta, αλλά και τον Giacomo Agostini, που μετά τα 7 συνεχόμενα Πρωταθλήματα με την Ιταλική MV, έδωσε το 1975 τον πρώτο Τίτλο στους Ιάπωνες της Yamaha, που έκτοτε ξεκίνησαν μια κυριαρχία 31 συνεχόμενων Πρωταθλημάτων, που με τη διακοπή του 2007, συνέχισαν για ακόμη 14 χρόνια, μέχρι και το 2021, με Suzuki & Honda να μπαίνουν στο παιχνίδι των Τίτλων. Μάλιστα η Honda πήρε τα 21 από τα 45 Ιαπωνικά Πρωταθλήματα, για να φτάσει το 2022 να είναι η πρώτη της χρονιά χωρίς νίκη και η πρώτη της χρονιά στην τελευταία θέση του Πρωταθλήματος Κατασκευαστών.
Η Honda παραμένει στο παιχνίδι με τέσσερις οδηγούς και μάλιστα δύο Παγκόσμιους Πρωταθλητές της μεγάλης κατηγορίας στην ίδια ομάδα, η Yamaha έμεινε με δύο οδηγούς, από τέσσερις που είχε μέχρι πέρυσι και η Suzuki, όπως είπαμε αποχώρησε. Είναι αυτό ένα δείγμα υποχώρησης των Ιαπώνων στους Αγώνες, που όπως δηλώνουν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της τεχνολογικής τους εξέλιξης ή απλά είναι ένα διάλειμμα στο οποίο θα ανασυνταχθούν και θα επιχειρήσουν να ξαναπάρουν τα ηνία;
Η ιστορική και στατιστική κυριαρχία τους δεν απειλείται μόνο από το γεγονός ότι με αιχμή του δόρατος την Ducati, οι Ευρωπαίοι θέλουν να αυξήσουν το νούμερο των 28 Πρωταθλημάτων τους. Απειλείται από αυτό που έκτισε τον Τίτλο του Pecco Bagnaia το 2022 και είναι η συνεχής εξέλιξη και η σχεδόν τελειοποίηση της Ducati Desmocedici GP, ενώ και η Ιταλική Aprilia έχει φτιάξει μια εξαιρετική μοτοσυκλέτα και έχει τέσσερις οδηγούς έτοιμους για όλα, μπροστά στους οκτώ συνολικά της Ducati. Η Αυστριακή ΚΤΜ επίσης δείχνει με τους τέσσερις οδηγούς της να βρίσκεται κοντά.
Όλοι στο Paddock του MotoGP μιλούν για την κόκκινη εποχή και η τεχνολογική πρωτοπορία φάνηκε στις δοκιμές και στα αεροδυναμικά βοηθήματα των μοτοσυκλετών, που προσπαθούν οι Ιάπωνες να αντιγράψουν, τη στιγμή μάλιστα που η Aprilia προχώρησε ένα ακόμη βήμα πιο μπροστά σε αυτόν τον τομέα και από την Ducati.
Η διαφαινόμενη κυριαρχία της Ευρώπης μπορεί να φέρει και ένα κακό, που θα είναι η αποχώρηση και των δύο εναπομείναντων Ιαπώνων, αφού μάλλον η Kawasaki δεν μπορεί ή δεν θέλει να επιστρέψει και για την Suzuki θα μπορούμε να συζητήσουμε μια ενδεχόμενη επιστροφή μετά το 2026, όταν θα αλλάξουν οι τεχνικοί κανονισμοί και ίσως επιτραπούν υβριδικοί κινητήρες.
Μέχρι τότε ας απολαύσουμε τη μάχη των Δαυίδ της βιομηχανίας μοτοσυκλέτας, (Ducati & Aprilia), απέναντι στους Γολιάθ (Honda & Yamaha), με την ΚΤΜ να είναι κάτι ανάμεσα σε αυτούς.
Όπως και νάχει το 2023 αναμένεται να βιώσουμε ένα ιδιαίτερα συναρπαστικό Πρωτάθλημα, με το θέαμα να είναι ακόμη μεγαλύτερο, καθώς κάθε Σάββατο (στο Αγωνιστικό Σαββατοκύριακο) θα βλέπουμε τους Αγώνες Σπριντ. Μαζί με τους κανονικούς Αγώνες της Κυριακής, ο Πρωταθλητής θα βγει μετά από 42 βαθμολογίες στα τέλη Νοεμβρίου.
Πηγή: Zougla.gr