O Francesco Bagnaia έκανε ίσως το μεγαλύτερο comeback στην ιστορία του MotoGP και κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής του MotoGP 2022. Και αυτό ύστερα από τη μέση της σεζόν όπου βρέθηκε 91 βαθμούς μακριά από την κορυφή και τον περσινό πρωταθλητή, Fabio Quartararo.
Ο αγώνας στη Βαλένθια έκρινε τον φετινό τίτλο, παρόλο που ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε ο Quartararo να πάρει το πρωτάθλημα ήταν να κερδίσει τον αγώνα και παράλληλα να μην τερματίσει ο Ιταλός. Έτσι το ενδιαφέρον ήταν καρφωμένο στους δυο διεκδικητές. Για την ιστορία να πούμε πως ο Alex Rins ήταν ο μεγάλος νικητής στη Βαλένθια, κάτι που έχει τη δική του μεγάλη σημασία αφού η Ιαπωνική ομάδα έχει ήδη δηλώσει πως αποχωρεί από τον κορυφαίο θεσμό από το 2023. Ο Brand Binder τερμάτισε δεύτερος και ο Jorge Martin έκλεισε το βάθρο για τη Ducati.
Ο Quartararo, παρόλο που τερμάτισε τέταρτος, είπε πως έκανε ό,τι μπορούσε οπόταν κλείνει τη σεζόν με το κεφάλι ψηλά δηλώνοντας ότι έχει στη διάθεση του τέσσερις μήνες για να προετοιμαστεί κατάλληλα και να διεκδικήσει τον τίτλο την επόμενη χρονιά. Ο Bagnaia τερμάτισε τελικά στην ένατη θέση σε ένα αγώνα που απλά δεν ήθελε να ρισκάρει το οτιδήποτε και να πάρει έστω και ένα βαθμό για να πάρει ένα ιδιαίτερα σημαντικό τίτλο για αρκετούς λόγους. Αρχικά, αυτός είναι ο πρώτος τίτλος Ιταλού αναβάτη στο MotoGP μετά από τον θρύλο Valentino Rossi το 2009, ενώ διπλά σημαντικά, αυτός είναι ο πρώτος τίτλος Ιταλού αναβάτη με Ιταλική μοτοσυκλέτα από την εποχή του Giacomo Agostini πριν 50 χρόνια! Εννοείται πως με το πέσιμο της καρό σημαίας, τον καινούργιο πρωταθλητή συνεχάρη τόσο ο κυριότερος του αντίπαλος Fabio Quartararo όσο και οι Rossi και Agostini που βρέθηκαν στην Ισπανία για τη μεγάλη γιορτή.
Αξίζει να σημειωθεί πως, στο τέλος της χρονιάς, ο Bagnaia είχε πέντε εγκαταλείψεις, δυο περισσότερες από τον Quartararo, και κατάφερε με σταθερά και καλά αποτελέσματα να καλύψει τη διαφορά των 91 βαθμών για να κατακτήσει τον τίτλο. Ο Ιταλός έκλεισε τη σεζόν με επτά νίκες, έναντι των τριών του Quartararo, ενώ τρεις νίκες είχε και ο Bastianini με το κλείσιμο της χρονιάς ενώ η Ducati ήταν σε εντελώς δικό της θεσμό, μαζεύοντας 448 βαθμούς έναντι των 256 της Yamaha. Η ομάδα του πρωταθλητή, Ducati Lenovo, είχε και το καλύτερο πέρασμα από το πρωτάθλημα με 454 βαθμούς έναντι των 337 της Red Bull KTM. Η επόμενη σεζόν θα δυο τους δυο Ιταλούς, Bagnaia και Bastianini, να αγωνίζονται με την εργοστασιακή Ducati ενώ θα υπάρξουν αγώνες Sprint σε όλα τα γκραν πρι της σεζόν, που θα ξεκινήσει στις 26 Μαρτίου του 2023 στην Πορτογαλία.
Τελική Κατάταξη
1 Alex Rins Suzuki
2 Brad Binder KTM +0.396
3 Jorge Martin Ducati +1.059
4 Fabio Quartararo Yamaha +1.911
5 Miguel Oliveira KTM +7.122
6 Joan Mir Suzuki +7.735
7 Luca Marini Ducati +8.524
8 Enea Bastianini Ducati +12.038
9 Francesco Bagnaia Ducati +14.441
10 Franco Morbidelli Yamaha +14.676
Η Yamaha γιορτάζει τη διπλή επέτειο, για τις αγωνιστικές TZ και την εμβληματική R1, στο Mugello
Το Yamaha Racing Heritage Club θα τιμήσει την 50η επέτειο της σειράς ΤΖ των αγωνιστικών μοτοσυκλετών παραγωγής της Yamaha και την 25η επέτειο της εμβληματικής R1 με καλεσμένους θρύλους του MotoGP όπως ο Johnny Cecotto και ο Carlos Lavado που θα οδηγήσουν τις μοτοσυκλέτες με τις οποίες σημείωσαν τη μεγαλύτερη επιτυχία τους.
Στην εκδήλωση Yamaha Racing Experience που θα γίνει στο Mugello στις 21 & 22 Ιουλίου θα συμμετέχουν επίσης και μερικά από τα σύγχρονα αστέρια της Yamaha από το WorldSBK όπως ο Toprak Razgatlıoğlu Παγκόσμιος Πρωταθλητής Superbike 2021 και ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Supersport 2020 Andrea Locatelli.
Η Yamaha ξεκίνησε την παραγωγή των, επαναστατικών για την εποχή τους, δικύλινδρων υγρόψυκτων TZ250 & 350 το 1973, με βάση τις εργοστασιακές αγωνιστικές μοτοσυκλέτες της προηγούμενης σεζόν. Στη συνέχεια, το 1974, η Yamaha παρουσίασε την TZ750, η οποία κυριάρχησε στου αγώνες της εποχής κατακτώντας εννέα συνεχόμενες νίκες στον σημαντικό αγώνα Daytona 200.
Για να τιμήσουν αυτές τις εμβληματικές μοτοσυκλέτες, τα μέλη του YRHC θα έχουν την ευκαιρία να οδηγήσουν μέσα στην στην πίστα του Mugello μαζί με τους δύο θρυλικούς αναβάτες από τη Βενεζουέλα, Cecotto και Lavado, που έγιναν συνώνυμοι με τις TZ το 1975 - 78 και το 1983 - 1986, αντίστοιχα.
Θα υπάρχουν επίσης πολλές ιστορικές αγωνιστικές μοτοσυκλέτες σε δράση και σε έκθεση, συμπεριλαμβανομένων πολλών TZ250, TZ350 και TZ750, καθώς και μια εργοστασιακή YZR750 OW31 του 1978 μαζί με μία Yamaha ROC YZR500 του 1993.
Φέτος είναι επίσης η 25η επέτειος της superbike R1 η οποία έχει σημειώσει πολλές επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια από την εισαγωγή της το 1998, συμπεριλαμβανομένων δύο Superbike World Championships (2009 & 2021) και τέσσερις διαδοχικές νίκες Suzuka 8 Hours (2015-2018).
Το Yamaha Racing Heritage Club (YRHC) δημιουργήθηκε το 2022 για να διατηρήσει και να αναδείξει την πλούσια αγωνιστική κληρονομιά του κατασκευαστή, επιτρέποντας στους κατόχους κλασικών αγωνιστικών μοτοσυκλετών να γίνουν μέλη, να καταχωρήσουν τις μοτοσυκλέτες τους στην επίσημη βάση δεδομένων και να έχουν πρόσβαση σε εξελιγμένη τεχνική υποστήριξη, καθώς και να λάβουν μέρος σε ορισμένες εξειδικευμένες εκδηλώσεις.