Moto

21 Jan, 2020 Ώρα 21:32

Ο πρώτος Αμερικανός αναβάτης νικητής του Rally Dakar

Thumbnail

Οκτώ χρόνια μετά την επιστροφή της επίσημης ομάδας του HRC στο πιο σκληρό ράλι του κόσμου, ο αναβάτης της Honda, Ricky Brabec, ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου έχοντας κυριαρχήσει από την αρχή έως και την τελευταία ειδική διαδρομή του αγώνα που πραγματοποιήθηκε στη Σαουδική Αραβία.

Close

_

 

Close

O πρώτος Αμερικανός που κέρδισε το Dakar

Με τη νίκη αυτή, ο Ricky Brabec (Hesperia, Καλιφόρνια, ΗΠΑ) έγινε ο πρώτος Αμερικανός αναβάτης που κερδίζει το Dakar Rally. Ο αναβάτης της Honda, ο οποίος στη φετινή εκδοχή του Dakar Rally κατέκτησε τη νίκη σε δύο ειδικές διαδρομές, ουδέποτε έχασε την πρωτοπορία του αγώνα από την τρίτη ειδική και μετά.

Close

O φετινός αγώνας κάλυψε περίπου 5.000 χιλιόμετρα χρονομετρημένων ειδικών διαδρομών σε μία συνολική διαδρομή 7.800 χιλιομέτρων, όπου, εκτός από τις δύο νίκες του Brabec στις ειδικές 3 και 5, πρέπει να προσθέσει κανείς τόσο εκείνες των José Ignacio Cornejo (ειδικές 4 και 12), Kevin Benavides (ειδική 7) και Joan Barreda (ειδικά 10), όσο και τις πολλές κορυφαίες επιδόσεις στις ενδιάμεσες χρονομετρήσεις, οι οποίες χάρισαν στην ομάδα της Honda τις θέσεις 1 και 2 στις ειδικές 3 και 10.

_

 

 Έξι νίκες στο Dakar

Αυτή ήταν η έκτη επικράτηση της Honda στο Dakar Rally, μετά τις πέντε νίκες της στην Αφρική, εκ των οποίων η πιο πρόσφατη έλαβε χώρα πριν 31 χρόνια: Οι προηγούμενοι νικητές ήταν, το 1982, 1986 και 1987, ο Cyril Neveu, το 1988 ο Edi Orioli και το 1989 ο Gilles Lalay.

Το 2013, η Honda επέστρεψε στο Dakar Rally ύστερα από 23 χρόνια απουσίας. Κατά τη διάρκεια της οκταετίας αυτής, η ομάδα του HRC βρέθηκε στο βάθρο των νικητών δύο φορές. Και συγκεκριμένα, στο δεύτερο σκαλί του βάθρου με τον Paulo Gonçalves το 2015 και τρία χρόνια αργότερα (2018), στην ίδια θέση, με τον Kevin Benavides.

 

03 Jun, 2024 Ώρα 11:12

MotoGP Mugello: O Bagnaia μεγάλος νικητής του Ιταλικού GP

Thumbnail

Στο Mugellο, ο Pecco Bagnaia πήρε μια σπουδαία νίκη, κάνοντας το 3 στα 3 στην Ιταλική πίστα, όπου είχε κερδίσει και το 2022 και το 2023, και μειώνοντας έτσι τη διαφορά του από τον Martin στην κορυφή της βαθμολογίας.

Close

Όταν έσβησαν τα φώτα της εκκίνησης, ο Ιταλός της εργοστασιακής Ducati έκανε μια τρομερή εκκίνηση και από την πέμπτη θέση κατάφερε να στρίψει δεύτερος πίσω από τον Jorge Martin (Ducati), τον οποίο πέρασε στη δεύτερη στροφή. Πίσω τους ακολουθούσαν οι Enea Bastianini (Ducati), Marc Marquez (Ducati) και Pedro Acosta (GASGAS/KTM), οι οποίοι στο δεύτερο γύρο έμπλεξαν σε αψιμαχίες, χωρίς όμως να αλλάξουν οι θέσεις τους.

 

Close

 

Στον τρίτο γύρο ο Αcosta προσπάθησε να απειλήσει τον Marquez, όμως άνοιξε πολύ τη γραμμή του και έχασε για λίγο επαφή με τον Marquez. Εν τω μεταξύ πιο μπροστά ο Bagnaia άνοιγε τη διαφορά, κάνοντας απανωτά ρεκόρ γύρου κατά τη διάρκεια αγώνα στον 4ο και 5ο γύρο (1:45.770) και είχε φτάσει 7-8 δέκατα μπροστά από τον Martin, που με τη σειρά του είχε αφήσει πίσω του τον Bastianini.

Close

Ο “Bestia” της εργοστασιακής Ducati δεχόταν πίεση από τον δορυφορικό Marquez, ο οποίος είχε φτάσει στην ουρά του στον 12ο γύρο. 6 γύρους μετά, στα φρένα της πρώτης στροφής του 18ου γύρου, ο Marquez κατάφερε με μια πολύ δυνατή κίνηση να περάσει τον Bastianini για την τρίτη θέση, έχοντας πλέον διαφορά 1 δευτερόλεπτο από τον Martin.

 

 

Μπροστά ο Bagnaia διαχειρίστηκε τη διαφορά με ψυχραιμία μέχρι τέλους – ακόμα και όταν ο Martin πλησίασε στα 3 δέκατα – και πήρε μια πολύ σημαντική νίκη για το Πρωτάθλημα, μειώνοντας περαιτέρω τη βαθμολογική διαφορά. O Martin μάλιστα έχασε και τη δεύτερη θέση στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου, όταν ένας τρομερός Bastianini (που είχε περάσει στον προηγούμενο γύρο τον Marquez) τον πέρασε, για να κάνει το 1-2 της εργοστασιακής Ducati μέσα στο Mugello.

Το βάθρο συμπλήρωσε ο Martin με τον Marquez να μένει στην τέταρτη θέση. Ο Pedro Acosta πήρε μια άνετη πέμπτη θέση, με τον Franco Morbidelli (Ducati) να είναι έκτος.

Τη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Fabio Di Giannantonio (Ducati), Maverick Viñales (Aprilia), Alex Marquez (Ducati) και Brad Binder (KTM). O Vinales μάλιστα ήταν ο μόνος οδηγός που είχε κάνει την επιλογή του μεσαίου πίσω ελαστικού, μία επιλογή που δεν λειτούργησε τελικά υπέρ του.