Έφτασε τα 100 εκατομμύρια... παπιά η Honda!

Έναν εντυπωσιακό αριθμό πωλήσεων κατάφερε ήδη να ξεπεράσει η Honda και αφορά στο Super Cup, το πασίγνωστο... παπί σε όλο τον κόσμο. Συνολικά η ιαπωνική εταιρεία καταγράφει 100 εκατομμύρια πωλήσεις από τη στιγμή που εμφανίστηκε μέχρι σήμερα.

Για να τιμηθεί το όλο γεγονός, η Honda οργάνωσε ειδική τελετή στο εργοστάσιο του Kumamoto στην Ιαπωνία, εκεί δηλαδή όπου παράγεται το Super Cub, στην οποία παραβρέθηκε και ο πρόεδρος & CEO Takahiro Hachigo.

Η μαζική παραγωγή της πρώτης γενιάς Super Cub C100 ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1958 στο εργοστάσιο του Yamato, βόρεια του Τόκιο. Η άμεση επιτυχία των πωλήσεων ήταν αποτέλεσμα αρκετών χαρακτηριστικών, όπως η αντοχή και απόδοση του τετράχρονου κινητήρα των 50 κ.εκ. (σε αντίθεση με τους δίχρονους που ήταν η τάση της εποχής), η μοναδική σχεδίαση με πλαίσιο τύπου ραχοκοκκαλιάς, ο φυγοκεντρικός συμπλέκτης χωρίς μανέτα και η μεγάλη, προστατευτική ποδιά.

Αν και στην πορεία υπήρξαν πολλές βελτιώσεις, η βασική φιλοσοφία του παπιού παρέμεινε ίδια στο πέρασμα του χρόνου, με το μοναδικό του στιλ να συνεχίζεται μέχρι τα σημερινά μοντέλα. Τόσο εμβληματική είναι η σχεδίασή του, ώστε το 2014 το Super Cub έγινε το πρώτο όχημα που καλύπτεται από «τρισδιάστατη» πατέντα στην Ιαπωνία. Στις μέρες μας, η Honda παράγει τα μοντέλα Super Cub σε 16 εργοστάσια σε 15 χώρες σε όλο τον κόσμο και τα διαθέτει σε περισσότερες από 160 χώρες.

Ένα ταξίδι στον χρόνο για το αγαπημένο παιδί του ίδιου του Soichiro Honda, ιδρυτή της μεγαλύτερης εταιρείας μοτοσυκλετών στον κόσμο, είναι αρκετό για να συνειδητοποιήσουμε όλοι γιατί αυτό το μοντέλο θεωρείται ιστορικό ορόσημο:

1958: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Super Cub C100

1959: Αρχίζουν οι εξαγωγές στις ΗΠΑ

1961: Η παγκόσμια παραγωγή της σειράς Super Cub φτάνει το ένα εκατομμύριο

1962: Ξεκινά η παραγωγή και εκτός Ιαπωνίας, στο Ταϊβάν

1964: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Super Cub C65 (το πρώτο με ΕΕΚ)

1967: Η παραγωγή της σειράς Super Cub φτάνει τα 5 εκατομμύρια

1974: Η παραγωγή ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια

1983: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Super Cub 50 Super Custom, που επιτυγχάνει κατανάλωση 180 km/lit(!)

1988: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Press Cub

1992: Η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τα 20 εκατομμύρια

1997: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Little Cub

2005: Η παγκόσμια παραγωγή αγγίζει τα 50 εκατομμύρια

2007: Το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο σύστημα ψεκασμού καυσίμου PGM-FI της Honda τοποθετείται στα Super Cub 50, Press Cub 50 και Little Cub

2008: 50ή επέτειος πωλήσεων του Super Cub και η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τα 50 εκατομμύρια

2009: Ξεκινούν οι πωλήσεις των Super Cub 110/110 Pro

2013: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Cross Cub

2014: Το Super Cub με το σχήμα του γίνεται το πρώτο όχημα που αποκτά τρισδιάστατη πατέντα στην Ιαπωνία.

«Βολίδες θανάτου» ανάμεσά μας λέει ο δημοσιογράφος του Φιλελεύθερου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν, ωχ θα την ακούσουμε πάλι. Αντί να βγάλει κάνα άρθρο ουσίας για τα γεγονότα που διαλύσανε την κοινή γνώμη τις τελευταίες μέρες προτίμησε να προκαλέσει την νοημοσύνη μας.

«Τροποποιημένα αυτοκίνητα που ισοδυναμούν με βολίδες θανάτου» λέει. Κάποιος που κατά πάσα πιθανότητα αν μείνει από λάστιχο στη μέση του δρόμου θα καλέσει οδική για να τον βοηθήσει αντί να το αλλάξει μόνος του. Αυτό φυσικά είναι το άσχημο με τη δουλειά του δημοσιογράφου. Να γράφεις για πράγματα για τα οποία δεν έχεις ιδέα. Έτσι γεμίζεις το ίντερνετ και τις εφημερίδες από χαρτί που διαβάζουν οι παππούδες με άρθρα τα οποία είναι εκτός πραγματικότητας και γεμάτα ανακρίβειες. Είδατε ποτέ άρθρα πολιτικού περιεχομένου υπογεγραμμένα με το όνομα Αυγουστής Αυγουστή; Όχι φυσικά! Δεν μπορώ να γράψω; Φυσικά και μπορώ. Αλλα δεν είναι η δουλειά μου (δεν μετράμε φυσικά το ότι τους έχω γραμμένους στα ξέρετε που).

Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, αφού μιλά για «πειραγμένα», αγνοώντας τι θα πει αυτό αλλά και πως ξεχωρίζουν οι νόμιμες μετατροπές από τις παράνομες, αδιαφορώντας αν θίγει χιλιάδες κόσμο, αγνοώντας το μέγεθος της αγοράς βελτίωσης (νόμιμης) στο εξωτερικό και στην Κύπρο, καταλήγει αυθαίρετα και στους νεκρούς σε θανατηφόρα δυστυχήματα, τα οποία ΔΕΝ οφείλονται σε κανένα «πειραγμένο» αυτοκίνητο. Αυτή είναι έννοια της παντελούς άγνοιας για το τι συμβαίνει στους δρόμους.

Γράφω για αυτοκίνητο από τα 20 και κάτι. Είδα το χώρο του αυτοκινήτου και των αγώνων να ανθίζει από το πουθενά. Είδα τους Petrolheads να ξεκαθαρίζουν το θέμα βελτίωση και το θέμα μοντίφα ακόμη και στο χώρο του υπουργείου οδικών μεταφορών με το εγχειρίδιο μετατροπών το οποίο δυστυχώς δεν τίμησε κανένας εκ μέρους του υπουργείου και της αστυνομίας. Ήταν ένα μέτρο που όπως βλέπετε ήταν υπέρ του πολίτη και αυτό δεν έκανε καλό στα δύο κρατικά τμήματα! Είναι φανερό φυσικά ότι δεν υπήρχε ποτέ συνεννόηση μεταξύ του τμήματος οδικών μεταφορών και αστυνομίας. Ο καθένας ήθελε το δικό του. Ο ένας αψηφούσε τον άλλο με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του απλού πολίτη ο οποίος ήθελε ένα απλό πράγμα: Να απολαμβάνει το χόμπι του με τον ίδιο τρόπο όπως ένας ποδοσφαιρόφιλος, ένας κυνηγός ή και ακόμη εκείνος που του αρέσουν τα στοιχήματα (εν θα τον πω «κουμαρτζή»).

Λέει και το πιο κάτω στο άρθρο του:
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Χατζηγιασεμή πέραν του ότι οι πλείστοι των οδηγών των τροποποιημένων και επικίνδυνων για οδήγηση οχημάτων ήταν νεαρής ηλικίας, προέκυψε ότι ένα ποσοστό είχαν γνώσεις μηχανικού αυτοκινήτων. Δηλαδή, είτε εργάζονται ως υπάλληλοι σε συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, είτε κατέχουν γνώσεις και εμπειρία και έχουν στήσει δικά τους αυτοσχέδια γκαράζ-συνεργεία, όπου προβαίνουν σε αυτές τις έκνομες δραστηριότητες. Όλα αυτά, συνέχισε, αποτελούν αντικείμενο της αστυνομικής έρευνας που συνεχίζεται, όπως επίσης και το ενδεχόμενο κάποιοι από τους νεαρούς να τροποποίησαν τα οχήματά τους σε αδειούχους μηχανικούς.
Close

Ε ναι επειδή άμα σου αρέσει το αυτοκίνητο και ότι συνεπάγεται με αυτό θα πρέπει να το παρατήσεις και να γίνεις καθαρίστρια! Και πες ότι είσαι ένας από αυτούς τους «κακούς» ανθρώπους που έγιναν αδειούχοι μηχανικοί, θα πρέπει να αποδείξεις το αυτονόητο σε μια μάζα ανίδεων που στόχος τους είναι να σε κάνουν να φαίνεσαι ο εγκληματίας της κοινωνίας.

Ας εξηγήσουμε και κάτι στο φίλο δημοσιογράφο. Οι ψηλές ταχύτητες, ναι, είναι επικίνδυνες. Δεν βελτιώνει κανείς όμως το αυτοκίνητο του για να μπορεί να ταξιδεύει με περισσότερα από 100 χλμ/ώρα. Όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να το κάνουν, ακόμα και το δικό σου. Η βελτίωση ενός αυτοκινήτου δεν γίνεται μόνο στην ιπποδύναμη, γίνεται στη κατανάλωση, στο φρενάρισμα, στην ομορφιά, στο κράτημα και σε άλλους πολλούς τομείς που και να σου τους αναφέρω δεν θα μπορέσεις ποτέ να τους καταλάβεις. Όχι επειδή είσαι «λίγος», αλλά επειδή βλέπεις σε μια κατεύθυνση η οποία δεν.. απλά δεν.

Κανένας petrolhead δεν είναι υπέρ των παράνομων κόντρων στους δρόμους. Πολλοί από εμάς μεταφερθήκαμε στη πίστα (ναι είμαι και εγώ ένας από αυτούς). Κάποιοι ίσως να μας χαλάνε το όνομα με το να προκαλούν σε δημόσιους δρόμους. Δεν είναι όμως κανένας μας εγκληματίας. Αποδείξαμε πολλές φορές ότι σαν μάζα έχουμε λόγο. Οδηγήστε κι εσείς μαζί μας αυτούς τους λιγοστούς που απέμειναν να τρέχουν στους δρόμους, στις πίστες. Αυτό θα ήταν παραγωγική δημοσιογραφία.

Λύσεις έχουμε δώσει αμέτρητες φορές και σας θυμίζω άρθρο του Στέλιου Κυθρεώτη το οποίο γράφτηκε πάλι με την ίδια αφορμή: Την ασχετοσύνη σας, δηλαδή μπαρούφες, από άσχετους δημοσιογράφους.

Αυτά από μένα! My 2 Cents

Αυγουστής Αυγουστή

Διαβάστε επίσης:

Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα” – Του Στέλιου Κυθρεώτη

Editorial

Έφτασε τα 100 εκατομμύρια... παπιά η Honda!

Έτος 2020: Κύπριοι δημοσιογράφοι και οι "μοντίφες"