Η παγκόσμια αυτοκίνηση αλλάζει. Τα ηλεκτρικά οχήματα είναι έτοιμα να πάρουν τα σκήπτρα από τα συμβατικά, με τους κατασκευαστές να ετοιμάζουν πλειάδα νέων μοντέλων που διακρίνονται για τη φουτουριστική σχεδίαση, τις προηγμένες τεχνολογίες, την καθαρότητα και τη φιλικότητα προς το περιβάλλον.
Βέβαια, σε ορισμένες περιοχές, όπως στη Σκανδιναβία για παράδειγμα, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι ήδη best seller. Αντίθετα, στη νότια Ευρώπη, τα πετρελαιοκίνητα και τα βενζίνης έχουν τον πρώτο λόγο, κυρίως, λόγω των χαμηλότερων τιμών, της φορολογίας και της έλλειψης εκτεταμένων υποδομών.
Η LeasePlan, μία από τις κορυφαίες εταιρείες διαχείρισης οχημάτων και μετακίνησης παγκοσμίως, δημοσίευσε τον ετήσιο Δείκτη Κόστους Χρήσης Αυτοκινήτου (CarCostIndex), με τα αποτέλεσμα να έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ο δείκτης «Car Cost» της LeasePlan αποτελεί μια εκτενή ανάλυση που εξετάζει το κόστος χρήσης οχημάτων, στη μικρή και τη μεσαία κατηγορία, σε 21 ευρωπαϊκές χώρες. Συγκρίνει το κόστος όλων των εξόδων που επιβαρύνουν τους οδηγούς σε κάθε χώρα -όπως έξοδα καυσίμων, φόροι, ασφάλιση και συντήρηση.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα ηλεκτρικά οχήματα (EVs) θεωρούνται ανταγωνιστικά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Στη Νορβηγία, είναι φθηνότερα από τα αυτοκίνητα με συμβατικούς κινητήρες, ενώ στο Βέλγιο και το Ηνωμένο Βασίλειο, το χάσμα στο συνολικό κόστος χρήσης μειώνεται εντυπωσιακά.
Με αριθμούς
Οι οδηγοί ηλεκτρικών αυτοκινήτων κάνουν μεγάλη εξοικονόμηση καυσίμων. Ξοδεύουν €39 μηνιαίως για την ηλεκτρική ενέργεια -κατά μέσο όρο- έναντι €110 το μήνα για βενζίνη και €78 για πετρέλαιο.
Το κόστος χρήσης αυτοκινήτου ποικίλλει σημαντικά ανά την Ευρώπη, από €448 το μήνα στην Πολωνία έως €761 στην Ιταλία. Το μέσο κόστος συνολικά στην Ευρώπη είναι €616 μηνιαίως, ενώ στην Ελλάδα ανέρχεται στα €564, τοποθετώντας τη χώρα μας στην 6η θέση μεταξύ των 21 χωρών (από το χαμηλότερο έως το υψηλότερο).
Με βάση την αναλογία του κόστους προς το ΑΕΠ της κάθε χώρας, οι οδηγοί στην Ιταλία, τη Φινλανδία και το Βέλγιο έχουν το υψηλότερο συνολικό κόστος χρήσης, ενώ οι οδηγοί στην Ιρλανδία, την Πολωνία και την Ελβετία το χαμηλότερο.
Το κόστος της ηλεκτροκίνησης διαφέρει σε μεγάλο βαθμό ανά την Ευρώπη. Η Ουγγαρία σημειώνει το χαμηλότερο με €597, ενώ η Ιταλία είναι η ακριβότερη χώρα για την οδήγηση ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου, με μέσο μηνιαίο κόστος στα €986. Στην Ελλάδα είναι επίσης υψηλό, φθάνοντας τα €953.
Η Νορβηγία είναι η μόνη χώρα όπου το συνολικό μέσο κόστος χρήσης ενός ηλεκτρικού οχήματος (€670 μηνιαίως) είναι χαμηλότερο από το κόστος βενζινοκίνητου (€731) και πετρελαιοκίνητου (€722).
Οι ιδιοκτήτες ηλεκτρικών οχημάτων πληρώνουν περισσότερους φόρους. Ο μέσος ιδιοκτήτης ηλεκτρικού αυτοκινήτου πληρώνει €131 μηνιαίως σε τέλη κυκλοφορίας και ΦΠΑ (λόγω υψηλότερων τιμών αγοράς). Αυτό είναι σημαντικά μεγαλύτερο, συγκριτικά με το αντίστοιχο μέσο κόστος για τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα (€104) και για τα πετρελαιοκίνητα (€108).
Χώρες και μοντέλα
Οι 21 χώρες που μελετήθηκαν στον Δείκτη «CarCost» είναι οι: Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο.
Τα μοντέλα αυτοκινήτων του Δείκτη είναι: BMWi3, FordFocus/FocusElectric, Hyundai Ioniq, Nissan Leaf, Opel/Vauxhall Corsa, Renault Clio, Renault Zoe, smart Fortwo, VW Golf/e-Golf και VW Polo. Το κόστος των καυσίμων βασίζεται στα δεδομένα κατανάλωσης καυσίμων από τον κατασκευαστή.
Συνολικό μηνιαίο κόστος χρήσης αυτοκινήτου, ανά χώρα και τύπο καυσίμου:
| Βενζίνη | Πετρέλαιο | Ηλεκτρικό |
Αυστρία | €538 | €497 | €788 |
Βέλγιο | €590 | €561 | €898 |
Τσεχία | €416 | €425 | €800 |
Δανία | €642 | €607 | €914 |
Φινλανδία | €630 | €637 | €955 |
Γαλλία | €472 | €475 | €836 |
Γερμανία | €515 | €489 | €788 |
Ελλάδα | €468 | €427 | €953 |
Ουγγαρία | €393 | €405 | €597 |
Ιρλανδία | €506 | €474 | €852 |
Ιταλία | €667 | €628 | €986 |
Ολλανδία | €604 | €686 | €705 |
Νορβηγία | €731 | €722 | €670 |
Πολωνία | €445 | €359 | €634 |
Ρουμανία | €353 | €363 | €890 |
Σλοβακία | €442 | €416 | €955 |
Ισπανία | €477 | €476 | €952 |
Σουηδία | €631 | €568 | €770 |
Ελβετία | €557 | €516 | €800 |
Τουρκία | €492 | €519 | - |
Ην. Βασίλειο | €538 | €535 | €719 |
Μέσος όρος |
€536 |
€523 |
€819 
15 Feb, 2020
Ώρα 22:32
Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα”Του Στέλιου Κυθρεώτη
Κάθε φορά που φθάνω σε έκθεση κλασικών αυτοκινήτων στο εξωτερικό, νιώθω μια απέραντη χαρά που βρίσκομαι μαζί με χιλιάδες άλλα άτομα τα οποία, όπως κι εγώ, λατρεύουν το αυτοκίνητο. Πόσο μάλλον όταν πηγαίνω στην έκθεση Automotoretro στο Τορίνο η οποία τα τελευταία χρόνια δημιούργησε και το κομμάτι Automotoracing το οποίο μοιάζει με το δικό μας, Boyz Stuff. Δυστυχώς, στην Κύπρο το κλασικό αυτοκίνητο και γενικότερα το χόμπι του αυτοκινήτου και του motorsport, είναι παρεξηγημένο. Είμαστε γενικά σαν λαός πολύ απληροφόρητοι στην πλειοψηφία μας σε ότι αφορά στο κλασικό αυτοκίνητο και εντελώς άσχετοι με τον τρόπο που σκέφτεται το κοινό που έχει πάθος με τα γρήγορα ή όμορφα ή κλασικά αυτοκίνητα. Σαν κύπριοι, με την εξαίρεση κάποιων χιλιάδων φίλων που άλλοι ασχολούνται με τα κλασικά και άλλοι με το tuning ή την ταχύτητα, ή κάτι σχετικό, είμαστε λαός της μάππας.
Έχω περάσει από πολλές εκφάνσεις της αυτοκινητιστικής κουλτούρας, ξεκινώντας βέβαια από τον δρόμο, τις κόντρες (ναι, το παραδέχομαι) σε Κύπρο και κυρίως στην Ελλάδα. Φυσικά, την εποχή μας δεν υπήρχαν πίστες, και όσοι τρέχαμε, το κάναμε – λανθασμένα - στους δρόμους, δυστυχώς. Όντας στην Ιταλία στην Έκθεση Automotoretro και βλέποντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες να απολαμβάνουν τα αυτοκίνητα, να ψάχνουν ανταλλακτικά για το αγαπημένο τους κλασικό, το θέαμα στην "αρένα" ακόμη και μέσα στα χιόνια αλλά και τα «μοτιφαρισμένα» αυτοκίνητα παρέα με την Αστυνομία, τους carabinieri και το στρατό που λαμβάνουν μέρος στην έκθεση δίπλα από τους νεαρούς με τις μοτίφες, αναρωτιέμαι τι πάει λάθος σε αυτό τον τόπο. Στην Κύπρο του μέσου, των δήθεν, του ξερόλα και του επιδειξία, το αυτοκίνητο έχει παρεξηγημένο ρόλο. Πόσο μάλλον το κλασικό..."πετάσσεις τα λεφτά σου στα παλιαυτοκίνητα", "εγώ χωρίς αιρ-κοντίσιον εν αντέχω" και τέτοια... Και η Πολιτεία, να το "παλεύει" τα τελευταία χρόνια, μπας και αναγνωρίσει αυτό που στο εξωτερικό είναι αντικείμενο θαυμασμού, ιστορία, πολιτισμός.
Βλέποντας εδώ στην έκθεση χιλιάδες βιβλία για κλασικά, λάτρεις να συζητάνε για ένα μοντέλο με τις ώρες, αλλά και τις παρέες των νεαρών δίπλα από τα μοτιφαρισμένα τους, στεναχωριέμαι γιατί μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης στο χώρο, περιοδικά, εκδηλώσεις, άρθρα, εκπομπές στην τηλεόραση, το Boyz Stuff, Cento Miglia, συμμετοχές σε αγώνες, την πίστα κλπ, δεν έχει αλλάξει σημαντικά το τοπίο στην Κύπρο. Ενώ η μάππα είναι παντού αποδεκτή, παρά τις πρόσφατες συλλήψεις για στημένα παιγνίδια και την κομματικοποίηση του χώρου, το πάθος για το αυτοκίνητο εξακολουθεί να είναι παρεξηγημένο. Αποδεχόμαστε από μερικούς νεαρούς να κλείνουν κεντρικούς δρόμους όποτε κερδίσει η ποδοσφαιρική τους ομάδα, αλλά θυμώνουμε αν μια εξάτμιση κατά την κρίση μας κάνει περισσότερο θόρυβο από ότι ενοχλεί την γαλήνη μας έστω κι αν βάσει νόμου δεν είναι μέχρι ενός ορίου παράνομο...
Η έκθεση Εδώ στην Ιταλία, τριγυρνώντας σε μια τέτοια μεγάλη έκθεση, νιώθεις σίγουρα πως οι κόποι σου να σώσεις ένα αυτοκίνητο από βέβαιη καταστροφή, τα λεφτά που ξοδεύεις σε αυτό και η προσωρινή απώλεια των ανέσεων σου όταν οδηγείς κλασικό, αξίζουν τον κόπο. Εδώ βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον αυτοκινητιστικό με άλλες 70,000 ομοϊδεάτες, κόσμος ο οποίος περπατώντας ήσυχα απολαμβάνει το πάθος του. Και στην έκθεση, με φωτογραφίες να προσπαθείς να συνεννοηθείς με τους Ιταλούς για το εξάρτημα που αναζητάς, και δίπλα τα αυτοκίνητα που ονειρευόσουνα μικρός ή παρακολουθούσες στους αγώνες να εκτίθενται εκεί το ένα μετά το άλλο... Άσε που αν δει κάποιος την ενασχόληση με τα κλασικά από οικονομικής άποψης, στην ουσία πρόκειται για επένδυση γιατί τα κλασικά αυτοκίνητα είναι βάσει μελέτης η Νο.1 επένδυση στην κόσμο τα τελευταία χρόνια. Δες σχετικό άρθρο στην Telegraph εδώ. Το πως σκέφτεται ένας παθιασμένος του αυτοκινήτου, δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Το τι σημαίνει να γυρνάς το κεφάλι σου πίσω κάθε φορά που απομακρύνεσαι από το αγαπημένο σου αυτοκίνητο, το ότι το σταθμεύεις σε σημείο για να μπορείς το βλέπεις από το μπαλκόνι, η ανοχή της ταλαιπωρίας όταν χαλάει η κλειδαριά, το τιμόνι που είναι τόσο σφιχτό και ιδανικό για να δυναμώνεις τους δικέφαλους... Αλλά και γενικότερα, το πως νιώθει ο οδηγός μιας BMW Μ2 όταν αλλάζει ταχύτητα ή ανεβάζει στροφές, πόσο ενθουσιάζει τον οδηγό το "γουσς" της τουρμπίνας, το γουργουρητό των διπλών weber σε παλαιότερα μοντέλα, το "πιντωμένο" ανέβασμα ταχυτήτων, το late braking και η στροφή με τα όσα στο καρτ... δεν περιμένω να το κατανοήσουν όλοι, αλλά τουλάχιστον να το σεβαστούν. Παλεύω καθημερινά ούτως ώστε και στην Κύπρο να υπάρξουν όλο και περισσότεροι που θα καταλάβουν τον τρόπο σκέψης του «κοντράκια», του μοτίφα, του γρήγορου, του ραλλίστα, του λάτρη του κλασικού. Δεν υποστηρίζω το να τρέχει κάποιος στο δρόμο. Κατανοώ όμως γιατί κάποιοι το κάνουν – το έκανα κι εγώ νεαρότερος. Τώρα, υπάρχουν πίστες, motorsport. Το αυτοκίνητο δεν είναι μόνο «πελλάρα» ή κόντρα. Είναι τρόπος ζωής για κάποιους που μπορεί να μην είμαστε ούτε κυνηγοί, ούτε της μάππας, ούτε καν του ποτού, χωρίς να μειώνω κάτι από αυτά. Απλά εξηγώ ότι, ιδιαίτερα τα κλασικά αυτοκίνητα, είναι μια κουλτούρα ζωής, ένα χόμπι που προϋποθέτει ώρες, υπομονή, κάποια λεφτά όπως οτιδήποτε άλλο, αλλά και πάρα πολύ σεβασμό. Όπως ένα διατηρητέο κτίριο, ένα μουσείο, μια θεατρική παράσταση, ένα παππού που διηγείται ιστορίες...
Στέλιος Κυθρεώτης |
