Editorial

22 Jun, 2018 Ώρα 23:21

Συμβουλές από τον κορυφαίο μάνατζερ στην γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία

Thumbnail

Οι χρήστες της ηλεκτρονικής πλατφόρμας αναζήτησης εργασίας Glassdoor ανέδειξαν με την ψήφο τους τον Harald Krüger ως τον πιο δημοφιλή manager στη Γερμανία. Με ποσοστό αποδοχής 99%, ο Πρόεδρος Δ.Σ. του BMW Group ανέβηκε οκτώ θέσεις ψηλότερα από πέρσι στην κατάταξη, κερδίζοντας την πρώτη θέση και το βραβείο Glassdoor για την ικανοποίηση των εργαζομένων (Glassdoor Award for Employee Satisfaction).

Close

 

Η Glassdoor βασίζεται σε αξιολογήσεις εν ενεργεία και παλαιότερων εργαζομένων, οι οποίοι καταθέτουν τα σχόλιά τους για τους εργοδότες και διευθυντές τους, ανώνυμα. Η μέθοδος αυτή έχει σχεδιαστεί για να επιτυγχάνονται πιο αντικειμενικές αξιολογήσεις και οι ενδιαφερόμενοι να έχουν πιο σαφή εικόνα για την εταιρία όπου επιθυμούν να εργαστούν.

Close
Με την ευκαιρία της βράβευσής του, ο Harald Krüger μίλησε στην Glassdoor για τις ηγετικές ικανότητες, τις καριέρες και τις συμβουλές του για όσους ξεκινούν την καριέρα τους:

 

Κύριε Krüger , ποια πιστεύετε ότι είναι τα προσόντα ενός καλού manager ;

Η σωστή διοίκηση δεν είναι απλά θέμα ικανότητας, απαιτεί σκληρή καθημερινή δουλειά. Ένας καλός ηγέτης μοιάζει με προπονητή ποδοσφαιρικής ομάδας: πρέπει να αναγνωρίζει το ταλέντο του κάθε παίκτη, να κατευθύνει την ομάδα προς ένα κοινό στόχο, να δημιουργεί κίνητρα σε όλους ώστε να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και, το σημαντικότερο, να πετυχαίνει απτά αποτελέσματα. Επομένως, σαν manager, αφενός πρέπει να δίνω στην ομάδα μου το ‘χώρο’ που χρειάζεται, αφετέρου πρέπει να είμαι προετοιμασμένος, να ρίχνομαι στη μάχη και να αναλαμβάνω προσωπική ευθύνη. Και σε ευμετάβλητους καιρούς, αυτό είναι σημαντικότερο από ποτέ.  

Τι έχετε να πείτε για όσους ενδιαφέρονται να εργαστούν στην εταιρία σας; Τι είδους προσόντα χρειάζονται για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της δουλειάς;

Εκείνο που μετρά περισσότερο κατά την άποψή μου είναι να έχουν την ικανότητα και το πάθος για όσα κάνουμε και για το πώς μπορούν να συμβάλλουν ο καθένας ξεχωριστά. Η τεράστια τεχνολογική μεταμόρφωση που συμβαίνει στη βιομηχανία αυτοκινήτου δείχνει πόσο γρήγορα κινείται ο τομέας μας. Επομένως, η εξειδίκευση που απέκτησαν ορισμένοι πριν από πολλά χρόνια, ενδέχεται να έχει ξεπεραστεί πλέον. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, άτομα με καλό μορφωτικό επίπεδο πρέπει να είναι προετοιμασμένα να συνεχίσουν να μαθαίνουν νέα πράγματα και να παραμένουν ευέλικτα – σε όλη τη διάρκεια της εργασιακής ζωής τους.

Close
 

Όταν παίρνετε συνέντευξη από υποψηφίους για μία θέση εργασίας, ποιες είναι οι αγαπημένες σας ερωτήσεις; Ποια θέματα σας αρέσει να διερευνάτε σχολαστικά;

Δεν παίρνω πολλές συνεντεύξεις για προσλήψεις αλλά σκόπιμα αποφεύγω τις ερωτήσεις κλισέ. Εκτός από τα εξειδικευμένα θέματα, σίγουρα επιδιώκω να μαθαίνω για την προσωπικότητα και την εμπειρία τους. Θέλουμε ανθρώπους που τους αρέσει να αναλαμβάνουν και να ξεπερνούν την όποια πρόκληση, οι οποίοι ταυτίζονται με την κουλτούρα και τις αξίες μας.

Μία συνέντευξη εργασίας με το διευθυντή μιας εταιρίας μπορεί να προκαλεί δέος. Προσπαθείτε να κάνετε τον υποψήφιο να νιώσει άνετα για να είναι πιο χαλαρός και να διαχειριστεί την κατάσταση καλύτερα;

Μία συνέντευξη δεν είναι ανάκριση. Πρώτο και κύριο, είναι μία ευκαιρία για τις δύο πλευρές να γνωριστούν μεταξύ τους. Μερικές ερωτήσεις θα είναι κρίσιμες, βεβαίως, και επίσης κρίνω εάν το άτομο είναι κατάλληλο έχοντας γνώσεις και προσωπικότητα. Ιδανικά, μία συνέντευξη εργασίας είναι ένας διάλογος. Άλλωστε, στόχος είναι να διαπιστωθεί κατά πόσον η εταιρία και ο υποψήφιος ταιριάζουν μεταξύ τους και να τεθούν οι βάσεις για τη σωστή απόφαση. Είναι φυσικό, οι υποψήφιοι να έχουν ένταση και νευρικότητα σε μία συνέντευξη εργασίας, επειδή η προσαρμογή σε νέα πρόσωπα και καταστάσεις είναι τμήμα της εργασιακής ζωής. Συχνά, η ποιότητα της συνέντευξης καθορίζεται τα πρώτα λεπτά επομένως ενδείκνυται πάντα ένα θετικό ξεκίνημα.

Στην εποχή μας το να εξασφαλίζεις κορυφαία ταλέντα δίπλα σου είναι εξαιρετικά σημαντικό. Πώς διαχειρίζεστε τις ομάδες σας ώστε να μπορούν να διατηρούν τους κατάλληλους;

Η κατάλληλη, βάσει στόχου αμοιβή και το να μοιραζόμαστε με όλους την επιτυχία της εταιρίας μας είναι σίγουρα δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες για τους εργαζομένους. Αλλά όταν μιλάμε για μακροχρόνια αφοσίωση και ενθουσιασμό, πιστεύω ότι το εργασιακό περιβάλλον και η ανάληψη ενός υπεύθυνου πόστου που αποτελεί πηγή έμπνευσης είναι ακόμα πιο σημαντική. Μπορώ, για παράδειγμα, σαν εργαζόμενος, να διαμορφώσω τις εξελίξεις, να αναπτύξω και να υλοποιήσω τις ιδέες μου και να αναλάβω ευθύνη; Ο επικεφαλής και η ομάδα μου με εκτιμούν; Ένα τέτοιο περιβάλλον δεν είναι κάτι που μπορείς να στήνεις κατά βούληση, πρέπει να το προσφέρεις σε όλα τα επίπεδα.  

Ποιο είναι το καλύτερο τρικ για να κάνετε τον εαυτό σας ακόμα πιο παραγωγικό;

Το να κατεβάζεις διακόπτες πότε-πότε και να βρίσκεις την ισορροπία σου, ώστε να μπορείς να φορτίσεις τις μπαταρίες σου. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την οικογένεια, τους φίλους σου, μέσα από σπορ δραστηριότητες – ή απλά να προσφέρεις στον εαυτό σου λίγη ηρεμία και ησυχία. Τέτοιες επιλογές, σε κάνουν ακόμα πιο παραγωγικό στη δουλειά και σου παρέχουν το χώρο που χρειάζεσαι για να είσαι δημιουργικός.  

Τι συμβουλές θα δίνατε σε κάποιον που ψάχνει την κατάλληλη θέση εργασίας;  

Μην ακούτε τους άλλους τόσο πολύ, ακούστε τον εαυτό σας. Και ακούστε τον προσεκτικά. Ποια είναι τα δυνατά μου σημεία; Ίσως είναι κατάλληλα για μία δουλειά που δεν την έχω καν σκεφθεί. Τι μου ξυπνά τον ενθουσιασμό; Για ποιο πράγμα έχω πάθος; Εάν υπάρχει κάτι που σε ξεσηκώνει συναισθηματικά, τότε γιατί να μην του δώσεις μία ευκαιρία; Να βλέπετε πιο μακριά, μην φοβάστε να δοκιμάσετε ακόμα και κάτι πολύ διαφορετικό. Αλλά θα ήθελα να δώσω και μία πολύ πρακτική συμβουλή: μην αρχίσετε να το σκέφτεστε την τελευταία στιγμή, όταν έχετε αποφοιτήσει από το σχολείο ή το πανεπιστήμιο. Σκεφθείτε διαφορετικές θέσεις εργασίας εκ των προτέρων και δοκιμάστε μερικές από αυτές για παράδειγμα, μέσω πρακτικής άσκησης. Με αυτό τον τρόπο, σίγουρα, θα πάρετε καλύτερη απόφαση για την καριέρα σας.

 

29 Oct, 2024 Ώρα 13:20

Κωνσταντίνος Καποδίστριας: “Καλό είναι κάποιοι να αρχίσουν να ξεχνάνε την ηλεκτροκίνηση.”

Thumbnail

Η κύρια αφορμή που με ώθησε να γράψω αυτό το άρθρο είναι τα πολύ πρόσφατα δημοσιεύματα ότι κατατέθηκαν Κανονισμοί στη Βουλή από το Υπουργείο Μεταφορών για καθορισμό περιοχών στα κέντρα των πόλεων στα οποία ο Υπουργός θα μπορεί να απαγορεύει την κυκλοφορία οχημάτων τα οποία δεν είναι υβριδικά ή ηλεκτρικά! 

Close

Σε μια χώρα όπου ο ηλεκτρισμός παράγεται κυρίως (και σε μεγάλο βαθμό) από …. την καύση ντίζελ και μαζούτ, όπου απουσιάζουν τα ισχυρά μέσα δημόσιας συγκοινωνίας, όπως τρένα, υπόγεια μετρό, τραμ, δίκτυο λεωφορειολωρίδων κ.ο.κ., κάποιοι φωστήρες επινόησαν τέτοια αστεία και ανεφάρμοστα μέτρα, ωσάν και οι πόλεις της Κύπρου να είναι αντίστοιχες του Παρισιού, του Λονδίνου και του Βερολίνου.

Ούτε που σκέφτηκαν ή έλαβαν υπόψη τις ιδιαιτερότητες του μικρού νησιού μας, όπως το γεγονός πως υπάρχει διαχωριστική γραμμή και η Λευκωσία είναι μοιρασμένη, που σημαίνει πως οι Καϊμακλιώτες για παράδειγμα (στην βορειο-ανατολική Λευκωσία) θα πηγαίνουν στον Άγιο Ανδρέα … μέσω Αγλαντζιάς και Ακρόπολης!  Ούτε έλαβε επίσης κανείς υπόψη πως δεν έχουμε απολύτως κανένα έλεγχο στην ατμοσφαιρική ρύπανση που συμβαίνει 300-400 μέτρα βορειότερα του κέντρου της Λευκωσίας, στο κατεχόμενο κομμάτι δηλαδή. Επομένως, λόγω της εξαιρετικά μικρής απόστασης και των ανέμων, τα περιβόητα μέτρα θα είναι μια τρύπα στο νερό.  Θα αποτελέσει επίσης και την χαριστική βολή στα κέντρα των πόλεων, συν το γεγονός ότι θα επηρεαστεί ανεπανόρθωτα η εφοδιαστική αλυσίδα, αφού πολλά αυτοκίνητα διανομής και υποστήριξης διέρχονται καθημερινά από τα κέντρα των πόλεων.  Θα επηρεαστούν καταστήματα, εστιατόρια, ξενοδοχεία, επιχειρήσεις, εκτός εάν αναμένουν τις επιχειρήσεις να αλλάξουν εν μια νυκτί τους στόλους τους και να πάνε σε ηλεκτρικά ή υβριδικά βαν.  Διερωτάται κανείς με πιο σκεπτικό λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις.

Close

Τους πολυάριθμους λόγους για τους οποίους η Κύπρος είναι εντελώς ανέτοιμη για εφαρμογή της ηλεκτροκίνησης, τους εξέφρασα σε άρθρα και συνεντεύξεις στο παρελθόν. Δεν θα τους επαναλάβω τώρα και επίσης παρατηρώ πως το ευρύ κοινό τους έχει εμπεδώσει. Ούτε θα ασχοληθώ με την νομική πτυχή του θέματος, κατά πόσον δηλαδή τα μέτρα αυτά είναι αντισυνταγματικά, είτε περιορίζουν την κινητικότητα και τον άνθρωπο, είτε διαχωρίζουν και ευνοούν την μειοψηφία, ενώ αδικούν την συντριπτική πλειοψηφία.  Αυτά μπορούν να τα αναλύσουν πολύ καλύτερα και εμπεριστατωμένα οι νομικοί.

Η εξέλιξη όμως αυτή μου δίνει την ευκαιρία να θίξω, να αναδείξω και να ενημερώσω το κοινό για μια άλλη πτυχή του θέματος της αυτοκίνησης στην Ευρώπη.  Επέστρεψα πριν λίγες μέρες από τις Βρυξέλλες όπου είχα την ευκαιρία να παραστώ σε δύο συνέδρια σχετικά με τον κλάδο της αυτοκίνησης, όπως και της συντήρησης και επιδιόρθωσης οχημάτων.  Πολύ σημαντικό συνέδριο για το θέμα αυτό ήταν το συνέδριο της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εταιρειών Εμπορείας Ανταλλακτικών Αυτοκινήτων» (FIGIEFA) που εδρεύει στις Βρυξέλλες εξασκώντας ισχυρό λόμπι. Το συνέδριο έλαβε χώρα στις 23 & 24 Οκτωβρίου 2024 και με την συμμετοχή των σημαντικότερων παραγόντων στον κλάδο του «Independent Automotive Aftermarket» (IAM) της Ευρώπης, κάποιους με τους οποίους είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω και να ανταλλάξω απόψεις.

Close

Στο συνέδριο αναφέρθηκαν φυσικά τα σημαντικά και επίκαιρα θέματα της Βιωσιμότητας, της Ψηφιακής Μεταρρύθμισης, της Τεχνικής Νοημοσύνης, της ελεύθερης πρόσβασης σε πληροφορίες για επιδιόρθωση οχημάτων, της ηλεκτροκίνησης, το μέλλον της αυτοκίνησης στην Ευρώπη, η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης και άλλα.  Αξιοσημείωτη, και μια από τις σημαντικότερες ομιλίες, ήταν αυτή του πρώην Πρωθυπουργού του Βελγίου, και μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Γκι Φέρχοφστατ, μιας ισχυρής προσωπικότητας στα Ευρωπαϊκά δρώμενα.

 

 

Επιγραμματικά, θα αναφέρω κάποια σημαντικά σημεία και συμπεράσματα από το συνέδριο:

  1. Η πολιτική γενικά της Ευρώπης αναφορικά με την πράσινη μετάβαση - και κατ’ επέκταση της αυτοκίνησης - πλέον αλλάζει.  Μετά τα … έργα και ημέραι της Ούρσουλας που καταρράκωσαν την Ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα (κυρίως έναντι της Κίνας), πλέον προέχει πρώτιστα η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης.  Η πράσινη πολιτική συνεχίζει, όχι όμως εις βάρος της ανταγωνιστικότητας. Η πολυαναμενόμενη έκθεση του Μάριο Ντράγκι που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα είναι απόλυτα διαφωτιστική.
  2. Η περιβόητη ηλεκτροκίνηση … δεν θεωρείται πλέον ως η τελική λύση και ο απώτερος στόχος.  Φαίνεται πως οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν πλέον προς τα πιο οικολογικά καύσιμα, είτε αυτά θα είναι εναλλακτικά καύσιμα, βιοκαύσιμα, κ.ο.κ., τα οποία θα τροφοδοτούν κινητήρες εσωτερικής καύσης (ICE – Internal Combustion Engines), τις μηχανές δηλαδή που ξέρουμε μέχρι σήμερα.
  3. Η Γερμανική κυβέρνηση σταμάτησε πρόσφατα την οποιαδήποτε στήριξη προς την ηλεκτροκίνηση, τις επιδοτήσεις κλπ, και βασικά κήρυξε το τέλος της, ή τουλάχιστον έδειξε πως δεν θα είναι ο πρώτιστος στόχος της.
  4. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι οικονομικώς απρόσιτα για τον περισσότερο κόσμο στην Ευρώπη.  Όχι μόνο είναι ακριβά, αλλά και σε περίπτωση ζημιάς ή ατυχήματος, το κόστος είναι εξαιρετικά τεράστιο και δυσανάλογο. Αναφέρθηκαν παραδείγματα όπως πχ το Mercedes EQC (80 kWh):  Τιμή στην Γερμανία €59,900. Κόστος καινούργιας μπαταρίας €41,863 (τιμές χωρίς ΦΠΑ). (Βλέπε στην φωτογραφία περισσότερα παραδείγματα)
  5. Πού οδεύει η Ευρώπη λοιπόν;  Οδηγούμαστε προς την τεχνολογική ουδετερότητα (ή τεχνολογικό πλουραλισμό), όπου δηλαδή θα υπάρχουν διαθέσιμες διάφορες τεχνολογίες (εναλλακτικά καύσιμα σε κινητήρες εσωτερικής καύσης, υβριδικά οχήματα, ηλεκτρικά οχήματα, οχήματα με υδρογόνο, κ.α.) και ο καταναλωτής θα έχει επιλογές. Σημείωση: Αυτή ήταν βασικά και η κύρια δήλωση του Γκι Φέρχοφστατ.

Μέσα στο 2025 λοιπόν είναι που θα αρχίσει να διαφαίνεται καλύτερα η αναθεωρημένη πολιτική της ΕΕ.  Η πολιτική προς την ηλεκτροκίνηση, με τα εξαιρετικά ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, έβλαψε σε τεράστιο βαθμό την Ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία και αποδείχτηκε περίτρανα πως αποτελούσε «τεχνολογία των πολιτικών» και όχι της ίδιας της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως δήλωσε και πριν 2 περίπου χρόνια ο Κάρλος Ταβάρες, CEO της Stellantis.

Κάποιοι θα διερωτηθούν για το τι θα γίνει το 2035, έτος που ορίστηκε από τη ΕΕ σαν το τέλος του κινητήρα εσωτερικής καύσης.  Η απόφαση αυτή αντιμετωπίστηκε με ανησυχίες και αντιδράσεις από την αυτοκινητοβιομηχανία, καθώς και από κράτη μέλη με ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία, όπως η Γερμανία και η Ιταλία. Μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), του μεγαλύτερου κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εμφανίστηκαν μάλιστα πρόσφατα ζητώντας την αναθεώρηση των στόχων μηδενικών εκπομπών για το 2035. Μια ενδεχόμενη αναθεώρηση θα επέτρεπε την συνέχιση της παραγωγής αυτοκινήτων εσωτερικής καύσης που κινούνται με συνθετικά ή εναλλακτικά καύσιμα. Θα δούμε το 2025 τι θα προκύψει από αυτό, όταν θα έχει συσταθεί και η νέα Επιτροπή, όλα όμως δείχνουν ότι προς αυτή την κατεύθυνση οδεύουμε.

Υπό το φως των πιο πάνω, καλό είναι κάποιοι να αρχίσουν να ξεχνούν την ηλεκτροκίνηση ως την μόνη λύση. Άλλωστε, προς αυτή την κατεύθυνση βαδίζει και η Toyota, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων στον κόσμο, ο οποίος τον περασμένο Μάϊο παρουσίασε σχέδια για νέους κινητήρες εσωτερικής καύσης (μαζί με τους Ιάπωνες ανταγωνιστές του, Subaru και Mazda).  Σύμφωνα με την Toyota, αυτοί οι κινητήρες δεν είναι απαραίτητο να λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα. Σχεδόν όλοι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης, σύμφωνα με την Toyota, θα πρέπει να μπορούν να λειτουργούν με βιοκαύσιμα χωρίς προβλήματα και χωρίς μετατροπή, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του κλίματος και περιβάλλοντος.

Καταλήγοντας, προτείνω στους αρμόδιους στο Υπουργείο Μεταφορών να συμβαδίζουν με τα σημερινά Ευρωπαϊκά τεκταινόμενα και τους εταίρους μας στον Ευρωπαϊκό νότο, με τον οποίο μοιραζόμαστε παρόμοια χαρακτηριστικά. Το σωστό είναι να αποφεύγουν τους μιμητισμούς, να λαμβάνουν πάντα υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες, να διαπραγματεύονται και όχι να σπεύδουν με υποτέλεια να εφαρμόζουν σκληρές, ανούσιες και ανεφάρμοστες πολιτικές για αυτό τον τόπο και τον λαό.