Στα 21.000 δολαρίων κοστίζει η αλλαγή λαδιών σε μία Bugatti
Όταν αναφερόμαστε σε μία Bugattiείναι φυσικό οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτή να κοστίζει. Ιδίως όταν αναφερόμαστε στη συντήρηση της καθώς πρέπει να γίνεται από ειδικευμένο προσωπικό.Ακόμα και μία αλλαγή λαδιών και φίλτρων δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Close
Σύμφωνα με την Royalty Exotic Cars που έχει έδρα τις ΗΠΑ και δραστηριοποιείται στην επισκευή εξωτικών αυτοκινήτων η διαδικασία είναι περίπλοκη και ο χρόνος για να ολοκληρωθούν οι εργασίες ξεπερνά τις 27 ώρες. Όσο για το κόστος, αγγίζει το ποσό των 21.000 δολαρίων.
Για την αλλαγή λαδιών στη Bugatti, πρέπει να αφαιρεθούν οι τροχοί, να βγει το προστατευτικό κάλυμμα στο πάτωμα, το πίσω σπόιλερ, τα carbon πάνελ και κάποιες δεκάδες βίδες. Στη συνέχεια γίνεται η αποστράγγιση του λαδιού από το κάρτερ και τοποθετείται το νέο χωρητικότητας 17 λίτρων.
Ποιός είναi ο κανόνας για την πλευρά οδήγησης; Πως δημιουργήθηκε;
Σε ορισμένες χώρες του κόσμου οδηγούν από την δεξιά πλευρά του δρόμου, ενώ σε άλλες οδηγούν από την αριστερή. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί γίνεται αυτό; Δεν είναι μια αυθαίρετη επιλογή, αλλά υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι, που ταξιδεύουν πολύ πίσω στον χρόνο, πολύ πριν ο άνθρωπος εφεύρει το αυτοκίνητο.
Close
Τα πάντα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της εποχής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με τους Ρωμαίους να κατασκευάζουν τότε το μεγαλύτερο οδικό δίκτυο. Σε αυτούς τους δρόμους κινούνταν μεγάλος όγκος ανθρώπων και ζώων. Υπήρξε λοιπόν η ανάγκη να θεσπιστούν κανόνες που να ρυθμίζουν την κίνηση. Έτσι οι Ρωμαίοι επέλεξαν τα άλογα και τα οχήματα της εποχής, να κινούνται από την αριστερή πλευρά του δρόμου.
Ο κανόνας αυτός συνεχίστηκε και στον μεσαίωνα, κυρίως επειδή οι ταξιδιώτες της εποχής ήταν οπλισμένοι με σπαθιά, με έναν δεξιόχειρα να έχει την θήκη του σπαθιού του στα αριστερά του σώματός του. Έτσι ήταν πάντα “έτοιμος να τραβήξει το σπαθί του” σε περίπτωση που απειλούνταν από κάποιον ληστή.
Close
Η αλλαγή στον κανόνα αυτόν, έγινε στις ΗΠΑ στις αρχές του 18ου αιώνα, όταν οι εμπορικές αλλά και οι επιβατικές άμαξες ήταν μεγάλες σε μέγεθος και κινούνταν με πολλά άλογα. Ο αμαξάς για να μπορεί να έχει τον καλύτερο έλεγχο των αλόγων, καθόταν συνήθως στο τελευταίο αριστερά άλογο, προκειμένου να μπορεί να χειρίζεται το λάσο με το δεξί του χέρι και να καθοδηγεί τα άλογα. Λόγω της θέσης του αυτής, εάν βρισκόταν πίσω από άλλη πιο αργή άμαξα, δεν είχε οπτικό πεδίο για να δει εάν μπορεί να προσπεράσει ή όχι. Έτσι οι Αμερικάνοι αμαξάδες άρχισαν να κινούνται στην δεξιά πλευρά του δρόμου και το 1792, όταν θεσπίστηκαν οι πρώτοι κανόνες οδικής συμπεριφοράς στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, θεσπίστηκε ο νόμος που όριζε τα οχήματα να κινούνται στη δεξιά λωρίδα.
Στην Ευρώπη η αλλαγή έγινε από τον Ναπολέοντα, ο οποίος αποφάσισε τα οχήματα να κινούνται στη δεξιά λωρίδα. Μην ρωτάς γιατί πήρε την απόφαση αυτή. Για τον Ναπολέοντα μιλάμε. Όλοι οι Ευρωπαίοι ακολούθησαν την απόφαση του Ναπολέοντα, εκτός από τους Άγγλους, οι οποίοι δεν υιοθέτησαν την απόφαση του Ναπολέοντα, καθώς οι μεγάλες άμαξες δεν ήταν λειτουργικές στους μικρούς δρόμους της αγγλικής επικράτειας.
Όταν τα Ευρωπαϊκά κράτη ξεκίνησαν να ιδρύουν αποικίες σε όλο τον κόσμο, πήγαν στα μέρη αυτά και τους νόμους τους. Κάπως έτσι στη Κύπρο, στην Ινδία και στην Αυστραλία, χώρες που ήταν κάποτε αποικίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, οδηγούν από την αριστερή πλευρά -άρα το τιμόνι βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του οχήματος.
