Τα 5 καλύτερα αυτοκίνητα rally Group B

30 χρόνια μετά την τελευταία σεζόν Group B WRC, θυμόμαστε τα διασημότερα αυτοκίνητα της εποχής.

Έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε που τα θρυλικά αυτοκίνητα της κατηγορίας Group B έτρεχαν στο WRC. Για πολλούς fan, η εποχή της Group B είναι το απόγειο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Rally. Μία περίοδος τεσσάρων χρόνων, από το 1982 μέχρι το 1986 όταν επιτρεπόταν στα αυτοκίνητα να έχουν απεριόριστη δύναμη και το rally είχε φτάσει πολύ κοντά στο να συναγωνίζεται την F1 σε δημοτικότητα.

Αλλά με τα αυτοκίνητα να φτάνουν τα 600 άλογα και η ασφάλεια του κοινού να είναι χαλαρή ή ακόμα και ανύπαρκτη, η μοίρα της Group B ήταν δυστυχώς προβλέψιμη. Μετά το δυστύχημα λοιπόν του Φινλανδού οδηγού, Henri Toivonen, κόπηκαν τα φτερά του rally και η Group B έφτασε στο τέλος της.

Όμως αυτά τα θρυλικά αυτοκίνητα ζουν ακόμα στη μνήμη μας. Έτσι λοιπόν για να γιορτάσουμε, μαζέψαμε τα πέντε καλύτερα αυτοκίνητα Group B –από τα 56 που συμμετείχαν στους αγώνες- από την ιστορία του WRC.

1. Audi Quattro

Καλύτερη στιγμή: Οι Hannu Mikkola και Stig Blomqvist κερδίζουν συνεχόμενους τίτλους πίσω από το τιμόνι του Quattro το 1983 και το 1984.

Χειρότερη στιγμή: Η απόφαση της Audi να αποχωρήσει από την κατηγορία Group B μετά το δυστύχημα στο Rally de Portugal το 1986.

Γιατί είναι στη λίστα: Πολύ απλά, το Quattro είναι το πιο σημαντικό αυτοκίνητο rally όλων των εποχών.

Υπήρξαν πολλές μεγάλες αλλαγές στην ιστορία του rally, αλλά τίποτα δεν έφτανε το Audi Quattro. Οι κατασκευαστές των αυτοκινήτων WRC αρχικά δεν ήθελαν να βάλουν τετρακίνηση στα αυτοκίνητά τους. Θεωρούσαν πως το έξτρα βάρος και η πολυπλοκότητα του συστήματος θα δημιουργούσαν περισσότερα προβλήματα. Όταν όμως το πρώτο Quattro (που δεν ήταν στην κατηγορία Group B) έκανε το ντεμπούτο του το 1980, έδειξε πως ένα καλό τετρακίνητο σύστημα είναι ο δρόμος για το μέλλον.

Η συνταγή άλλαξε όταν η Audi έφερε τις εκδόσεις της κατηγορίας Group B, πρώτα τα A1 και A2 και μετά το επαναστατικό Sport Quattro: η δύναμη έφτασε τα 591 άλογα το 1986 και το σχέδιο ενός μοντέρνου αυτοκινήτου rally ήταν έτοιμο. Αλλά αυτό που αρέσει πραγματικά στους fans είναι τα τεράστια φτερά του Quattro S1 E2 και ο άγριος ήχος του πεντακύλινδρου κινητήρα. Ο παράδεισος του rally.

Δες τον Walter Röhrl να οδηγεί το Sport Quattro ανάμεσα στους θεατές του Rally de Portugal 1985 στο video παρακάτω.

2. Lancia Delta S4

Καλύτερη στιγμή: Ο Henri Toivonen κερδίζει στο ντεμπούτο του αυτοκινήτου στο Lombard RAC Rally του 1985.

Χειρότερη στιγμή: Το δυστύχημα του Toivonen στο Tour de Corse του 1986.

Γιατί είναι στη λίστα: Η Delta S4 χαρακτηρίζει απόλυτα την ωμή δύναμη της κατηγορίας Group B.

Όταν η Lancia αποκάλυψε την πρώτη της προσπάθεια για την Group B, την πανέμορφη 037 coupé, όλοι οι fans την ερωτεύτηκαν. Το 1985 όμως, το πισωκίνητο θηρίο είχε αρχίσει να δυσκολεύεται απέναντι στους τετρακίνητους ανταγωνιστές του. Η λύση για τη Lancia ήρθε με την Delta S4 με υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα και κίνηση στους τέσσερις τροχούς. Ο Henri Toivonen πήρε την νίκη στους δύο πρώτους αγώνες του αυτοκινήτου. Το 1986 όμως ο Toivonen έχασε τον έλεγχο της S4 και σκοτώθηκε, μαζί με τον συνοδηγό του, Sergio Cresto. Το δυστύχημα έφερε το τέλος της Group B, με τη FIA να αποφασίζει ότι στο τέλος του 1986 δε θα υφίσταται πια αυτή η κατηγορία. Παρόλα αυτά, η S4 κέρδισε τρεις ακόμα φορές μετά το θάνατο του Toivonen, ενώ ο διάδοχός της, η Delta της Group A, θα γινόταν το πιο επιτυχημένο αυτοκίνητο rally όλων των εποχών.

Δες στο παρακάτω video το πρωτότυπο της Delta S4 σε δοκιμές το 1984.

3. Peugeot 205 T16

Καλύτερη στιγμή: Δύο συνεχόμενοι τίτλοι κατασκευαστών και οδηγών (με τους Timo Salonen και Juha Kankkunen) το 1985 και το 1986.

Χειρότερη στιγμή: Το ατύχημα που τερμάτισε την καριέρα του Ari Vatanen στο Rally Argentina του 1985.

Γιατί είναι στη λίστα: Το μικρό Peugeot ήταν κυρίαρχος τα τελευταία χρόνια της Group B.

Όταν μπήκε το Peugeot 205 T16 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally στη μέση της σεζόν του 1984, έγινε αμέσως το αυτοκίνητο που έπρεπε όλοι να κερδίσουν. Πήρε την πρώτη του νίκη -μετά από δύο μόνο δοκιμαστικά τεστ- στο ντεμπούτο του στο Tour de Corse του 1984. To 205 Τ16 διεκδικούσε νίκες σε όλους τους αγώνες που συμμετείχε. Με οδηγούς θρύλους όπως οι Ari Vatanen, Michèle Mouton και Juha Kankkunen και τον μελλοντικό team principal της ομάδας F1 της Ferrari, Jean Todt επικεφαλής, το 205 T16 ήταν η πραγματική υπερδύναμη του WRC στα μέσα του ’80.

Δες στιγμιότυπα από το Peugeot 205 T16 στο παρακάτω video.

4. Ford Escort RS200

Καλύτερη στιγμή: Η τρίτη θέση του RS200 στο ντεμπούτο του στο Rally Sweden του 1986.

Χειρότερη στιγμή: Ένα RS200 ιδιώτη είχε δυστύχημα με τους θεατές έναν αγώνα αργότερα, στο Rally de Portugal.

Γιατί είναι στη λίστα: Το RS200 είναι ένα από τα κλασικά σχήματα της Group B.

Έχοντας αποτύχει με το πισωκίνητο Escort RS1700T το 1983, η Ford αποκάλυψε στο τέλος του 1985, το τετρακίνητο RS200, ένα αυτοκίνητο ειδικά φτιαγμένο για αγώνες rally. Με τo σώμα του αυτοκινήτου φτιαγμένο από fiberglass και έναν κινητήρα που απέδιδε 400 άλογα στον αγώνα, το RS200 ήταν ένας άξιος ανταγωνιστής – το μόνο αρνητικό ήταν το lag από το ένα turbo που είχε. Παρόλα αυτά, το εικονικό όμορφο/άσχημο σχέδιο του και η επιτυχίες του στο rallycross κάνουν το RS200 έναν ήρωα της Group B, ακόμα κι αν δεν κατάφερε ποτέ να δείξει τι μπορεί να κάνει πραγματικά.

Δες το τωρινό αφεντικό της M-Sport, Malcolm Wilson, να αγωνίζεται στο Lindisfarne Rally του 1985 με το RS200 στο παρακάτω video.

5. MG Metro 6R4

Καλύτερη στιγμή: Η τρίτη θέση του Tony Pond στο ντεμπούτο του αυτοκινήτου, στο Lombard RAC Rally του 1985.

Χειρότερη στιγμή: Η Group B έφτασε στο τέλος της μόλις έξι μήνες μετά το ντεμπούτο του 6R4.

Γιατί είναι στη λίστα: Το χαριτωμένο 6R4 είναι το αγαπημένο αυτοκίνητο της Group B.

Το μικρό, τρελό MG Metro 6R4 της Austin Rover, έφτασε αργά στο party της Group B. Σχεδιασμένος από την ομάδα της Williams F1, ο ατμοσφαιρικός V6 κινητήρας των 2,9 λίτρων του 6R4 έβγαζε 410 άλογα και αργότερα χρησιμοποιήθηκε στο supercar XJ220 της Jaguar. Παρά το γεγονός ότι ήταν πολύ μικρό κάνοντας πολύ δύσκολη τη γρήγορη οδήγηση και παρόλο που είχε πάρα πολλά προβλήματα αξιοπιστίας, το μικρό Metro κατάφερε να μπει μέσα στις καρδιές των fans.

Δες τον Kris Meeke να οδηγεί ένα Metro 6R4 στα όρια μέσα στους δρόμους του Ντόνεγκαλ στο παρακάτω video.

Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα”

Του Στέλιου Κυθρεώτη

Κάθε φορά που φθάνω σε έκθεση κλασικών αυτοκινήτων στο εξωτερικό, νιώθω μια απέραντη χαρά που βρίσκομαι μαζί με χιλιάδες άλλα άτομα τα οποία, όπως κι εγώ, λατρεύουν το αυτοκίνητο. Πόσο μάλλον όταν πηγαίνω στην έκθεση Automotoretro στο Τορίνο η οποία τα τελευταία χρόνια δημιούργησε και το κομμάτι Automotoracing το οποίο μοιάζει με το δικό μας, Boyz Stuff.

Δυστυχώς, στην Κύπρο το κλασικό αυτοκίνητο και γενικότερα το χόμπι του αυτοκινήτου και του motorsport, είναι παρεξηγημένο. Είμαστε γενικά σαν λαός πολύ απληροφόρητοι στην πλειοψηφία μας σε ότι αφορά στο κλασικό αυτοκίνητο και εντελώς άσχετοι με τον τρόπο που σκέφτεται το κοινό που έχει πάθος με τα γρήγορα ή όμορφα ή κλασικά αυτοκίνητα. Σαν κύπριοι, με την εξαίρεση κάποιων χιλιάδων φίλων που άλλοι ασχολούνται με τα κλασικά και άλλοι με το tuning ή την ταχύτητα, ή κάτι σχετικό, είμαστε λαός της μάππας.

Έχω περάσει από πολλές εκφάνσεις της αυτοκινητιστικής κουλτούρας, ξεκινώντας βέβαια από τον δρόμο, τις κόντρες (ναι, το παραδέχομαι) σε Κύπρο και κυρίως στην Ελλάδα. Φυσικά, την εποχή μας δεν υπήρχαν πίστες, και όσοι τρέχαμε, το κάναμε – λανθασμένα - στους δρόμους, δυστυχώς.

Όντας στην Ιταλία στην Έκθεση Automotoretro και βλέποντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες να απολαμβάνουν τα αυτοκίνητα, να ψάχνουν ανταλλακτικά για το αγαπημένο τους κλασικό, το θέαμα στην "αρένα" ακόμη και μέσα στα χιόνια αλλά και τα «μοτιφαρισμένα» αυτοκίνητα παρέα με την Αστυνομία, τους carabinieri και το στρατό που λαμβάνουν μέρος στην έκθεση δίπλα από τους νεαρούς με τις μοτίφες, αναρωτιέμαι τι πάει λάθος σε αυτό τον τόπο. Στην Κύπρο του μέσου, των δήθεν, του ξερόλα και του επιδειξία, το αυτοκίνητο έχει παρεξηγημένο ρόλο. Πόσο μάλλον το κλασικό..."πετάσσεις τα λεφτά σου στα παλιαυτοκίνητα", "εγώ χωρίς αιρ-κοντίσιον εν αντέχω" και τέτοια... Και η Πολιτεία, να το "παλεύει" τα τελευταία χρόνια, μπας και αναγνωρίσει αυτό που στο εξωτερικό είναι αντικείμενο θαυμασμού, ιστορία, πολιτισμός.

Βλέποντας εδώ στην έκθεση χιλιάδες βιβλία για κλασικά, λάτρεις να συζητάνε για ένα μοντέλο με τις ώρες, αλλά και τις παρέες των νεαρών δίπλα από τα μοτιφαρισμένα τους, στεναχωριέμαι γιατί μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης στο χώρο, περιοδικά, εκδηλώσεις, άρθρα, εκπομπές στην τηλεόραση, το Boyz Stuff, Cento Miglia, συμμετοχές σε αγώνες, την πίστα κλπ, δεν έχει αλλάξει σημαντικά το τοπίο στην Κύπρο. Ενώ η μάππα είναι παντού αποδεκτή, παρά τις πρόσφατες συλλήψεις για στημένα παιγνίδια και την κομματικοποίηση του χώρου, το πάθος για το αυτοκίνητο εξακολουθεί να είναι παρεξηγημένο. Αποδεχόμαστε από μερικούς νεαρούς να κλείνουν κεντρικούς δρόμους όποτε κερδίσει η ποδοσφαιρική τους ομάδα, αλλά θυμώνουμε αν μια εξάτμιση κατά την κρίση μας κάνει περισσότερο θόρυβο από ότι ενοχλεί την γαλήνη μας έστω κι αν βάσει νόμου δεν είναι μέχρι ενός ορίου παράνομο...

Η έκθεση

Εδώ στην Ιταλία, τριγυρνώντας σε μια τέτοια μεγάλη έκθεση, νιώθεις σίγουρα πως οι κόποι σου να σώσεις ένα αυτοκίνητο από βέβαιη καταστροφή, τα λεφτά που ξοδεύεις σε αυτό και η προσωρινή απώλεια των ανέσεων σου όταν οδηγείς κλασικό, αξίζουν τον κόπο. Εδώ βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον αυτοκινητιστικό με άλλες 70,000 ομοϊδεάτες, κόσμος ο οποίος περπατώντας ήσυχα απολαμβάνει το πάθος του. Και στην έκθεση, με φωτογραφίες να προσπαθείς να συνεννοηθείς με τους Ιταλούς για το εξάρτημα που αναζητάς, και δίπλα τα αυτοκίνητα που ονειρευόσουνα μικρός ή παρακολουθούσες στους αγώνες να εκτίθενται εκεί το ένα μετά το άλλο...

Άσε που αν δει κάποιος την ενασχόληση με τα κλασικά από οικονομικής άποψης, στην ουσία πρόκειται για επένδυση γιατί τα κλασικά αυτοκίνητα είναι βάσει μελέτης η Νο.1 επένδυση στην κόσμο τα τελευταία χρόνια. Δες σχετικό άρθρο στην Telegraph εδώ.

Το πως σκέφτεται ένας παθιασμένος του αυτοκινήτου, δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Το τι σημαίνει να γυρνάς το κεφάλι σου πίσω κάθε φορά που απομακρύνεσαι από το αγαπημένο σου αυτοκίνητο, το ότι το σταθμεύεις σε σημείο για να μπορείς το βλέπεις από το μπαλκόνι, η ανοχή της ταλαιπωρίας όταν χαλάει η κλειδαριά, το τιμόνι που είναι τόσο σφιχτό και ιδανικό για να δυναμώνεις τους δικέφαλους... Αλλά και γενικότερα, το πως νιώθει ο οδηγός μιας BMW Μ2 όταν αλλάζει ταχύτητα ή ανεβάζει στροφές, πόσο ενθουσιάζει τον οδηγό το "γουσς" της τουρμπίνας, το γουργουρητό των διπλών weber σε παλαιότερα μοντέλα, το "πιντωμένο" ανέβασμα ταχυτήτων, το late braking και η στροφή με τα όσα στο καρτ... δεν περιμένω να το κατανοήσουν όλοι, αλλά τουλάχιστον να το σεβαστούν.

Παλεύω καθημερινά ούτως ώστε και στην Κύπρο να υπάρξουν όλο και περισσότεροι που θα καταλάβουν τον τρόπο σκέψης του «κοντράκια», του μοτίφα, του γρήγορου, του ραλλίστα, του λάτρη του κλασικού. Δεν υποστηρίζω το να τρέχει κάποιος στο δρόμο. Κατανοώ όμως γιατί κάποιοι το κάνουν – το έκανα κι εγώ νεαρότερος. Τώρα, υπάρχουν πίστες, motorsport.

Το αυτοκίνητο δεν είναι μόνο «πελλάρα» ή κόντρα. Είναι τρόπος ζωής για κάποιους που μπορεί να μην είμαστε ούτε κυνηγοί, ούτε της μάππας, ούτε καν του ποτού, χωρίς να μειώνω κάτι από αυτά. Απλά εξηγώ ότι, ιδιαίτερα τα κλασικά αυτοκίνητα, είναι μια κουλτούρα ζωής, ένα χόμπι που προϋποθέτει ώρες, υπομονή, κάποια λεφτά όπως οτιδήποτε άλλο, αλλά και πάρα πολύ σεβασμό. Όπως ένα διατηρητέο κτίριο, ένα μουσείο, μια θεατρική παράσταση, ένα παππού που διηγείται ιστορίες...

Στέλιος Κυθρεώτης

Editorial

Τα 5 καλύτερα αυτοκίνητα rally Group B

30 χρόνια μετά την τελευταία σεζόν Group B WRC, θυμόμαστε τα διασημότερα αυτοκίνητα της εποχής.

Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα”