Γοητευτικό και πολυαγαπημένο από τα μέσα ενημέρωσης, ένα εργαστήριο πάνω σε τροχούς που βοήθησε την ανάπτυξη του κινητήρα Wankel και κατακτητής πολλών ρεκόρ. Το Mercedes-Benz C 111 με τον κινητήρα τετραπλού ρότορα Wankel, παρήγαγε 350 ίππους και γιορτάζει φέτος 50 χρόνια από την παγκόσμια πρεμιέρα του. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 40ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης που διεξήχθη από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 1970. Η τελική του ταχύτητα, 300 χλμ/Ώρα, παραμένει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του μέχρι και σήμερα.
Το C 111-II αναπτύχθηκε με βάση το C 111, το οποίο παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1969. Από την άποψη της τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τον κινητήρα Wankel με τέσσερεις ρότορες. Το τμήμα σχεδιασμού, με επικεφαλής τον Bruno Sacco και τον Josef Gallitzendörfer, άρχισε να εργάζεται το καλοκαίρι του 1969 επάνω στο σχέδιο αυτό. Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, βελτίωσαν το οπτικό πεδίο του οδηγού, τροποποιώντας τους λασπωτήρες, την οροφή, τον θόλο μηχανής και τον χώρο αποσκευών. Η αεροδυναμική του οχήματος ήταν επίσης βελτιωμένη: η μέτρηση της αεροδυναμικής σήραγγας έδειξε ότι ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά οκτώ τοις εκατό σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.
Μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του, το C 111 ταξίδεψε σε πολλές άλλες εκθέσεις: Σαλόνι Αυτοκίνητο του Παρισιού, το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου (Οκτώβριος 1969), το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο (Οκτώβριος / Νοέμβριος 1969), το Show του Jochen Rindt στη Βιέννη (Νοέμβριος 1969) (Δεκέμβριος 1969), Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου των Βρυξελλών (Ιανουάριος 1970) και Σαλόνι Αυτοκινήτου Σικάγο (Φεβρουάριος 1970). Η εξελιγμένη έκδοση C 111-II έπειτα έκανε πρεμιέρα στη Γενεύη τον Μάρτιο του 1970.
Πολλοί λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά ποσά για ένα C 111. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο το 1969 κάποιος προσφέρθηκε να πληρώσει μέχρι και μισό εκατομμύριο γερμανικά μάρκα ενώ η εταιρεία έλαβε μέχρι και ανοικτές επιταγές στη Στουτγάρδη τους επόμενους μήνες. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα κατέστησε σαφές ότι αυτό το πειραματικό όχημα δεν ήταν προς πώληση. Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, αυτό που αργότερα θα ήταν γνωστό ως C 111 (με την εσωτερική ονομασία C 101 της Mercedes-Benz) προοριζόταν για μια τελείως ομάδα ατόμων: ήδη από το 1963 είχε δοθεί αρχική σκέψη σε έναν κινητήρα Wankel για ένα «μικρό, προσιτό σπορ αυτοκίνητο» που θα τοποθετηθεί κάτω από το «Pagoda» SL (W 113). Η στρατηγική καθορίστηκε λεπτομερέστερα το 1968 ως ένα «μικρό, σπορ όχημα» χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά άνεσης που είναι επίσης κατάλληλα για αγώνες ράλι και απευθύνεται σε «νέους».
Δελτίο Τύπου CIC Mercedes
Στο σφυρί μία από τις πιο σπάνιες Corvette όλων των εποχών!
H 1957 Corvette SS Project XP-64 της Chevrolet, το πνευματικό τέκνο της Zora Arkus-Duntov, θα βγει σε όλο το μπλοκ δημοπρασιών της RM Sotheby’s, στα τέλη Φεβρουαρίου, με εκτιμήσεις να τοποθετούν την αξία του μεταξύ 5 και 7 εκατομμυρίων δολαρίων.
Όχι μόνο γιατί είναι ένα σπάνιο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας, αλλά γιατί είναι επίσης ένα από τα καλύτερα σχέδια της αμερικανικής μάρκας, με την προσωπική σφραγίδα του Zora Arkus-Duntov, ενός επιτυχημένου οδηγού αγώνων αντοχής, που αργότερα διέπρεψε ως σχεδιαστής αγωνιστικών μοντέλων.
Αρχικά, η General Motors έπαιξε με την ιδέα να τοποθετήσει έναν κινητήρα Chevy σε Jaguar E-Type, αλλά ο Arkus-Duntov είχε μεγαλύτερα σχέδια. Ξεκίνησε να δημιουργήσει ένα ειδικά κατασκευασμένο αγωνιστικό αυτοκίνητο, το οποίο ξεκίνησε τη ζωή του σε μια ήσυχη γωνιά του Chevrolet Engineering Center.
Το αμάξωμα του αγωνιστικού, κατασκευάστηκε από μαγνήσιο και είχε ως στόχο να είναι όσο το δυνατόν πιο βελτιωμένο και πιο ελαφρύ τα 839 κιλά, επιβεβαιώνουν ότι έγινε καλή δουλειά.
Η ισχύς προέρχεται από έναν V8 εξοπλισμένο με εκκεντροφόρο υψηλής απόδοσης, κυλινδροκεφαλές αλουμινίου και ψεκασμό καυσίμου, απόδοσης περίπου 300 ίππων. Ο κινητήρας συνδυάστηκε με χειροκίνητο κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων.
Το αυτοκίνητο έκανε το ανταγωνιστικό του ντεμπούτο στις 12 Hours of Sebring το 1957. Ενώ το XP-64 αποδείχθηκε αμέσως γρήγορο, αντιμετώπισε προβλήματα αξιοπιστίας κατά τη διάρκεια του αγώνα και το σώμα από μαγνήσιο έκανε την καμπίνα αφόρητα ζεστή.
Καθώς έπρεπε να αποσυρθεί, η Chevy πιστεύεται ότι είχε σχεδιάσει μια σειρά αναβαθμίσεων για αυτό που θα του επέτρεπαν να είναι ανταγωνιστικό στις 24 Ώρες του Le Mans εκείνης της χρονιάς . Ωστόσο, η Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων συμφώνησε να τερματίσει τις υποστηριζόμενες, από το εργοστάσιο, αγωνιστικές προσπάθειες λίγο μετά το Sebring, ολοκληρώνοντας σύντομη την αγωνιστική καριέρα της XP-64.