Του Στέλιου Κυθρεώτη
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος διαχείρισης της Achna Speedway από την εταιρεία μας, την STS Events. Και συνεχίζουμε δυνατά, όταν οι συνθήκες απομόνωσης λόγω του ιού βέβαια, αλλάξουν.
Ήταν μια χρονιά όπου, παρά την μεγάλη πλέον εμπειρία που έχω σε διοργανώσεις και την πολύχρονη επαφή με τα άτομα του χώρου, είχα την ευκαιρία να μάθω κι άλλα. Να δω πολλά, καλά και κακά. «Γηράσκω αεί διδασκόμενος»…
Έμαθα από πρώτο χέρι πόσο είναι το κόστος του να διαχειρίζεσαι μια κανονική, μεγάλη πίστα, την μοναδική στην Κύπρο. Κόστος σε χρήμα και κυρίως σε φαιά ουσία. Πρέπει να έχεις γερό στομάχι για να μπορείς να ακούς τους πάντες και να προσπαθείς να βρεις ισορροπίες. Να είσαι ευέλικτος χωρίς να επιτρέπεις να σε εκμεταλλεύονται.
Καταρχήν, να ξεκινήσω από το γεγονός ότι ο άνθρωπος που έχτισε την πίστα, έχοντας κι εμάς τότε δίπλα του, είναι άξιος συγχαρητηρίων. Έκανε κάτι που κανένας άλλος δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε να κάνει στην Κύπρο. Και μπράβο του. Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικό και όσοι νομίζουν ότι η πίστα είναι απλά ένα ακόμα αθλητικό κέντρο, όπου απλά πας και κάνεις το κέφι σου, κάνουν λάθος.
Η διαχείριση ωστόσο την οποία μου ζήτησε να αναλάβω πριν ένα χρόνο ακριβώς, είναι το δεύτερο σημαντικό θέμα. Κι εδώ αρχίζουν οι δυσκολίες, αλλά και η πρόκληση, γιατί εγώ σαν διαχειριστής, πρέπει να ισορροπήσω μεταξύ της συμφωνίας διαχείρισης και των πελατειακών ομάδων οι οποίες έχουν να κάνουν με το motorsport, τους φίλους του αυτοκινήτου και τις εταιρείες αλλά και να προσπαθώ να μην τα βλέπω όλα «ρομαντικά» όντας ένας «τρελαμένος» του χώρου...
Είδα και άκουσα λοιπόν πολλά στους 12 πρώτους μήνες ανάληψης της πίστας…
- Είδα τους λάτρεις του αυτοκινήτου να έρχονται στην πίστα για πρώτη φορά και να χαίρονται γιατί μπορούν να δοκιμάσουν το αυτοκίνητο τους με ασφάλεια αλλά και τους ιδιώτες που αυξάνονται μέρα με την μέρα να έρχονται απολαμβάνοντας το αυτοκίνητο τους ή την μοτοσικλέτα τους στην πίστα.
- Είδα τους αθλητές του Time Attack και το Σωματείο να αναδιοργανώνεται και με την βοήθεια της STS Events να κάνει ένα εντυπωσιακό come back πρωτάθλημα το 2019 με τεράστια επιτυχία, με νέα αυτοκίνητα με νέους οδηγούς να ετοιμάζονται για το 2020 για αγώνες – όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν -.
- Είδα και το Power Drift Club να έχει κάνει ένα ακόμα πετυχημένο πρωτάθλημα το 2019, προετοιμαζόμενο – άμα περάσει αυτό το κακό που μας βρήκε – για διεθνή αγώνα στην πίστα μας το 2020.
- Είδα Clubs αυτοκινήτων και μεγάλες παρέες να έρχονται ομαδικά στην πίστα ζητώντας μαθήματα γρήγορης οδήγησης. Χάρηκα γιατί εμείς, όταν ήμασταν νεαροί, δεν είχαμε πίστες για να μάθουμε να οδηγάμε ούτε και κάποιον να μας δείξει πως, οπότε τα κάναμε όλα μόνοι μας στους δρόμους…
- Είδα πολλά, καλά παιδιά, λάτρεις του αυτοκινήτου, οι οποίοι κάνουν το κέφι τους, σέβονται τους κανόνες της πίστας χωρίς εξυπνάδες, λέγοντας και ευχαριστώ για την φιλοξενία, φεύγοντας.
- Είδα όμως και τις βεντέτες. Αυτούς που νομίζουν ότι ο κόσμος όλος περιστρέφεται γύρω τους και πως είναι οι «πρωταθλητές κόσμου», οι πρωταθλητές των likes στο Facebook, οι οποίοι νομίζουν πως επειδή έχουν ένα καλό αυτοκίνητο, θα πρέπει να κάνουν όλοι στην άκρη να περάσουν. Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο και όντας στη θέση που είμαι (διαχείριση πίστας, promoters και χρόνια πρωταθλητής αγώνων), έχω την ευχέρεια πλέον να τους προσπερνώ εν ονόματι αυτών που θίγουν. Δεν έχω χρόνο για να ανέχομαι συμπεριφορές από αθλητές που νομίζουν ότι μόνο αυτοί είναι φίρμες και οι συναθλητές τους, αθλητές δεύτερης κατηγορίας ούτε από ιδιώτες - ξερόλες που γυρνάνε την πίστα 10 δευτερόλεπτα πίσω από τον χρόνο που θα έπρεπε να κάνουν και πουλάνε εξυπνάδα σε άλλους.
- Είδα τους «άσιλα κυπραίους». Αυτούς που δεν σέβονται την πίστα και την προσπάθεια που κάνουμε και πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν γιατί «πληρώνουν». Από το να πετάνε σκουπίδια χάμω μέχρι να μιλάνε στο προσωπικό με αναίδεια. Αυτούς που έρχονται με αγωνιστικό αυτοκίνητο και δεν φέρνουν στολή και κράνος μαζί τους γιατί "δεν τους είπε κανένας ότι χρειάζεται". Αυτούς λοιπόν θα τους κάνουμε να σεβαστούν την πίστα ή θα τους στείλουμε για προπόνηση στους δρόμους...
- Είδα βέβαια και κάποιους που ενώ δίνουν δεκάδες χιλιάδες στα αυτοκίνητα τους, προσπαθούν με εξυπνάδες και χωρίς ιδιαίτερο λόγο να παζαρέψουν 10 ευρώ...
Θέλω να ευχαριστήσω τέλος τους σωστούς παράγοντες των σωματείων. Όπως τους φίλους στο Power Drift Club και στο Time Attack Club. Στα προεδρεία αυτών των σωματείων και σε ακόμα 3 ή 4 άτομα και φίλους οφείλεται το ότι καθίσαμε, τα βρήκαμε και με κατανόηση, γίνονται αγώνες και λειτουργεί η μοναδική πίστα, αλλιώς θα καθόμασταν όλοι μαζί και θα βλέπαμε τα αυτοκίνητα μας στα γκαράζ…
Κλείνω λέγοντας ότι η πίστα ολοκλήρωσε ένα κύκλο στην πολύπλευρη επαφή μας με τον χώρο του αυτοκινήτου. Από τα dragster σε Ελλάδα και Κύπρο και την τηλεοπτική εκπομπή «Από τη Θέση του Οδηγού», στο περιοδικό Burnout, στο φοβερό Boyz Stuff, τις αναβάσεις, τις υπερειδικές του Cyprus Rally και τα drift, το karting, και την αγωνιστική δράση. Και βέβαια το Car.com.cy, το Petrolheads και το Cento Miglia. Θεωρώ λοιπόν ότι η Achna Speedway βρίσκεται σε καλά χέρια.
Και όταν αυτή η περιπέτεια τελειώσει, σύντομα ελπίζω, εμείς θα προχωρήσουμε δυνατά με αγώνες, εκδηλώσεις και ότι άλλο περνά από το χέρι μας σαν η μοναδική εταιρεία και ομάδα με τόση εμπειρία σε διοργανώσεις στο χώρο στην Κύπρο. Ήδη έχουν δρομολογηθεί Πρωτάθλημα μοτοσικλετών, Πρωτάθλημα Dragster 300 μέτρων, Karting Challenge και διάφορα άλλα που έχουμε στα σκαριά αλλά κάναμε pause λόγω της πανδημίας.
Μοναδικός μας αντίπαλος στο να προχωρήσουμε μπροστά, είναι τα οπισθοδρομικά μυαλά. Όμως, έχουμε μάθει και με την δύναμη μας, με την σωστή προσέγγιση και με δεδομένη την προσφορά μας στο χώρο, τους προσπερνάμε...
Μέχρι να ανοίξουμε ξανά – εύχομαι σύντομα - , μείνετε σπίτι, περιποιηθείτε τα αγωνιστικά σας, τα αυτοκίνητα και τις μοτοσικλέτες σας, κάντε τα πλάνα σας για το υπόλοιπο της χρονιάς και θα τα πούμε σύντομα στην πίστα.
Στέλιος Κυθρεώτης
STS Events – αγωνιζόμενος - petrolhead
Γερμανική πειθαρχία vs Kυπριακή κομματοκρατία και γραφειοκρατία!
Του Στέλιου Κυθρεώτη
Κάθε φορά που πάω σε ταξίδι για οδήγηση νέου μοντέλου στο εξωτερικό, έχω την ευκαιρία να σκεφτώ διάφορα. Για την ζωή και την καριέρα μου, τα αυτοκίνητα, την κουλτούρα.
Αυτή τη φορά η επίσκεψη ήταν στη Λειψία στο Porsche Experience Center για να οδηγήσουμε το νέο Porsche Cayenne. Ένα υπεραυτοκίνητο off-road αλλά και στην πίστα.
Δεν θα αναλύσω τα του νέου Cayenne εδώ, θα κάνω αναλυτική παρουσίαση σε λίγες μέρες.
Όμως ζώντας αυτή την εμπειρία σε μια πίστα «πολυτελείας» όπου όλα δουλεύουν ρολόι, επισκεπτόμενος το εργοστάσιο της πρώην ανατολικής Γερμανίας που τώρα παράγει… 550 αυτοκίνητα την μέρα, βλέποντας την οργάνωση, την εμπιστοσύνη που δείχνουν τα εργοστάσια στους διψασμένους για οδήγηση (ειδικά αν υπάρχει και πίστα στο πρόγραμμα) σκέφτηκα πολλά.
Ώριμος πλέον στην οδήγηση, την ταχύτητα, τους αγώνες, σκεπτόμουνα λοιπόν πόσο ανούσια είναι κάποια πράγματα στη χώρα μας.
Όταν πηγαίνεις με 200χλμ/ω στον αυτοκινητόδρομο όπου επιτρέπεται και 50χλμ/ω εκεί που επιβάλλεται και βλέπεις ότι τους στόχους που βάζουν οι Γερμανοί - smart to lean to green by 2030 - τους πετυχαίνουν, όταν ακολουθείς τον οδηγό- περσινό νικητή του Le Mans στην πίστα και δεν του κάνεις τον έξυπνο, καταλαβαίνεις - τουλάχιστον εγώ - τα πιο κάτω:
Ότι για να έχεις στην Κύπρο δρόμους σωστούς και όραμα στην οδική ασφάλεια πρέπει να έχεις ικανές ηγεσίες χωρίς γραφειοκρατίες, μεσάζοντες και κουμπαριλλίκκια διαχρονικά. Η αποτυχία στα μέτρα οδικής ασφάλειας στην Κύπρο, δεν οφείλεται στην ταχύτητα, το αποδεικνύουν οι Γερμανοί. Οφείλεται στην ανικανότητα πολλών στα υπουργεία, στην Αστυνομία, σε θέσεις κλειδιά.
Το να έχεις στόχους για να φέρεις την πράσινη ενέργεια σε μια χώρα όπως η Κύπρος που έχει ήλιο καθημερινά δεν είναι δύσκολο, απλά θέλει αξιοκρατικές τοποθετήσεις σε κρίσιμα πόστα. Όχι κομματόσκυλα. Διαχρονικά για 40+ χρόνια τώρα.
Το να βλέπεις 4,300 υπαλλήλους στο εργοστάσιο της Porsche να δουλεύουν ρολόι και να σε χαιρετάνε χαμογελαστοί και να φέρνεις στο μυαλό σου πολλούς Κύπριους δημόσιους υπαλλήλους (όχι όλους) τα σικ-λιφ και την ευθυνοφοβία παράλληλα με την… πάντα άριστη αξιολόγηση τους, είναι τραγικό.
Το να είσαι στην πίστα ακολουθώντας τις οδηγίες και αποφεύγοντας τις αππωμάρες αναπόφευκτα σε κάνει να σκέφτεσαι πολλούς Κύπριους «πρωταθληταράδες» με ψυχολογικά προβλήματα που παρασιτούν στον αθλητικό μας χώρο.
Στην Κύπρο που τα ξέρουμε όλα, ζούμε στην κοσμάρα μας. Όσο με παίρνει θα προσπαθώ από τη θέση μου σαν αθλητής, σαν γνωστής της οδικής ασφάλειας και σαν Κύπριος πολίτης να συμβάλλω στην βελτίωση των πιο πάνω (όλων).
Μέχρι να επιστρέψω, ζω κι εγώ το όνειρο της γερμανικής τελειότητας κι ας είμαι ιταλόφιλος αυτοκινητιστικά.
Σημ: Η φωτό με τα 202χλμ στον αυτοκινητόδρομο τραβήχθηκε από τον συνοδηγό μου