Το βάρος είναι εχθρός του αυτοκινήτου από πολλές απόψεις. Τόσο για τις επιδόσεις και την οδική συμπεριφορά, όσο και για την κατανάλωση, άρα και τους ρύπους. Μια έρευνα του Green NCAP αποδεικνύει τα… αυτονόητα, ότι όσο πιο βαρύ είναι ένα όχημα, τόσο περισσότερο θα μολύνει σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής του. Δηλαδή από τη στιγμή που γίνεται η παραγωγή, έως και τη φάση της ανακύκλωσης του οχήματος.
Με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα να είναι κατά κανόνα βαρύτερα από τα αντίστοιχου μεγέθους συμβατικά, λόγω των μπαταριών τους, προκύπτει εύλογα το ερώτημα: με την ενέργεια που καταναλώνεται κατά τη χρήση τους, αλλά και με ό,τι χρειάζεται για την κατασκευή των μπαταριών τους, μήπως τελικά δεν είναι τόσο «καθαρά» όσο διαφημίζονται;
Είναι όντως «καθαρή» η ηλεκτροκίνηση;
Τα αποτελέσματα από τα γραφήματα δείχνουν… ξεκάθαρα πράγματα. Ένα σαφές δείγμα ηλεκτρικών, υβριδικών και συμβατικών μοντέλων δοκιμάζονται για να αποδειχθεί πόσο «καθαρή» είναι κάθε τεχνολογία. Μάλιστα στη σύγκριση προστέθηκε και ένα Ford Puma που καίει βιοαιθανόλη Ε85. Αν και δεν υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές, βγαίνουν ασφαλή συμπεράσματα. Ο Green NCAP δεν αξιολογεί μόνο τους ρύπους που προκύπτουν από την κατανάλωση ενέργειας και καυσίμων, αλλά και την παραγωγή των οχημάτων και της μπαταρίας, τους ρύπους που προκύπτουν από τη συντήρηση των αυτοκινήτων, αλλά και τη μόλυνση από τη φάση της ανακύκλωσης.
Στο γράφημα, βλέπουμε ότι ακόμη και μεγάλα ηλεκτρικά SUV όπως το Audi Q4 e-tron είναι πιο «καθαρά» από μικρά αυτοκίνητα πόλης, όπως είναι το FIAT 500 και το Toyota Aygo X. Το Ford Puma με E85 από την άλλη, πετυχαίνει πολύ καλές επιδόσεις και αποδεικνύεται ιδιαίτερα φιλικό προς το περιβάλλον.
Όχι τόσο όσο ένα μέσο ηλεκτρικό, όπως το Renault Megane E-Tech και το Tesla Model 3, αλλά αρκετά περισσότερο από ένα Ford Puma με βενζινοκινητήρα. Παρακάτω ακολουθούν τα αποτελέσματα πολλών διαφορετικών μοντέλων, σχετικά με το επίπεδο μόλυνσης ενός αυτοκινήτου σε ολόκληρο το φάσμα «ζωής» τους.
Πηγή: Gocar.gr
Τα ηλεκτρικά θα είναι αυτοκίνητα μιας χρήσης;
Αν βγείτε να αγοράσετε ένα αυτοκίνητο 20ετίας, το σίγουρο είναι ότι θα βρείτε κάποιο να κάνει την δουλειά του. Μπορεί το ίδιο να υποστηρίξει κανείς και για τα μεταχειρισμένα ηλεκτρικά;
Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που φέρνουν ανησυχία στους απλούς καταναλωτές σχετικά με τα ηλεκτρικά είναι αν αυτά τα αυτοκίνητα μπορούν να διαρκέσουν στον χρόνο. Κάτι που προφανώς εξαρτάται αποκλειστικά από την αντοχή των μπαταριών τους και κατά πόσον αυτές θα έχουν ικανοποιητική απόδοση σε βάθος χρόνου.
Οι περισσότερες εταιρίες υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει θέμα, υπολογίζοντας βέβαια με ορίζοντα δεκαετίας ή λίγο παραπάνω. Αυτό όμως δεν αφορά μία μεγάλη μάζα καταναλωτών, ιδίως στις πιο φτωχές χώρες όπως η Ελλάδα, όπου το αυτοκίνητο παραμένει σε χρήση για αρκετά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Η όλη κατάσταση με τις μπαταρίες θυμίζει αρκετά αυτό που γίνεται με τα τηλέφωνα και τους φορητούς υπολογιστές. Τα τελευταία χρόνια οι μπαταρίες των δύο αυτών δημοφιλών συσκευών είναι πλέον κλειστές και δεν αλλάζουν. Όταν χαλάσουν ή χάσουν την απόδοσή τους, δεν αλλάζεις πλέον τις μπαταρίες αλλά ολόκληρη την κατασκευή.
Μπορεί η ίδια λογική να ισχύσει και στα αυτοκίνητα; Όσο και αν φαίνεται δύσκολο, τα πράγματα μάλλον οδεύουν προς τα εκεί. Ήδη η Tesla δεν έχει σχεδιάσει τις μπαταρίες της με τρόπο ώστε να επισκευάζονται, απλά αντικαθίστανται τα ελαττωματικά εξαρτήματα.
Το πρόβλημα είναι ότι η αντικατάσταση των μπαταριών είναι μία πανάκριβη υπόθεση. Σε κάποια από τα Tesla Model S, τα νέα πακέτα μπαταριών κοστίζουν πάνω από 18.000 δολάρια, λεφτά που σε αρκετές περιπτώσεις αντιστοιχούν στο κόστος ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου, ξεπερνούν και το μισό της αξίας του αν κάποιος αποφασίσει να το επισκευάσει.
Για κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες στις ΗΠΑ, το αυτοκίνητο διαγράφεται αν η επισκευή υπερβαίνει το 50% της αξίας του. Αν λοιπόν η επκευή ενός ηλεκτρικού είναι ακριβή, τότε ο ιδιοκτήτης θα οδηγηθεί στην αγορά ενός καινούργιου. Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για αυτοκίνητα μιας χρήσης.
Ποιος αλήθεια θα αγοράσει μετά από αυτό ένα ηλεκτρικό όταν η μπαταρία του είναι εκτός εγγύησης. Ακόμα και το 1 εκατομμύριο χιλιόμετρα που δίνει η Toyota στην Ευρώπη για το bZ4X είναι υπό κάποιος προϋποθέσεις. Τι γίνεται όμως με τα ηλεκτρικά που έχουν ξεπεράσει τα 10 χρόνια στην αγορά;
Στα συμβατικά μοντέλα είναι απλό. Ακόμα και ένα αυτοκίνητο 20ετίας μπορεί να κάνει την δουλειά του και να περάσει από έναν έλεγχο από τον μηχανικό για όποιον θέλει να το αγοράσει. Πως όμως μπορεί κάποιος να ελέγξει τις μπαταρίες και με ποιόν τρόπο μπορεί να δει τι συμβαίνει εντός τους και αν υπάρχουν ελαττώματα;
Όλα τα παραπάνω συντείνουν στο γεγονός ότι τα ηλεκτρικά θα αφορούν κατά κύριο λόγο πλούσιους πελάτες οι οποίοι θα μπορούν να αλλάζουν εύκολα τα αυτοκίνητά τους. Και να προχωρούν άμεσα στην αγορά ενός καινούργιου αν η μπαταρία τους παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα.
Είναι όμως αυτό που θέλει πραγματικά ή αγορά; Ή μήπως οι εταιρίες θα πρέπει να ξανασκεφτούν τον τρόπο με τον οποίο έχουν οργανώσει την παραγωγή των ηλεκτρικών. Και τις πολλές και δύσκολες απαντήσεις που θα κληθούν να δώσουν όταν θα φύγει αυτή η πρώτη φούρια και θα αρχίσουν τα μεταχειρισμένα ηλεκτρικά να πλημμυρίζουν με τα προβλήματά τους την αγορά.
Πηγή: Newsauto.gr