Πριν μερικές μέρες η Digital Tree μας ξάφνιασε θετικά με την ανακοίνωση της για χορηγία του Ευτύχιου Έλληνα στο 2021 Porsche Mobil 1 Supercup! Εκεί μαζί με την εταιρεία NAGA θα στηρίξουν την προσπάθεια του Tio για το πρωτάθλημα του 2021 σε συνεργασία με την ομάδα της Lechner Racing. Οι δύο μεριές συναντήθηκαν εδώ στη Κύπρο όπου υπέγραψαν τα συμβόλαια τους και μοιράστηκαν τις σκέψεις τους για το αυτοκίνητο και γενικά για το motorsport.
Σημαντικό να αναφέρουμε ότι η Lechner Racing βρίσκεται στο χώρο του αυτοκινήτου από το 1975. Ο Walter Lechner Senior συμμετείχε σε διάφορα πρωταθλήματα όπως Le Mans και Touring Car. Με πολλές νίκες στο ενεργητικό του ξεκίνησε το δικό του Racing School στα μέσα των 80s. Από το 2003 και μετά η Lechner Racing έκανε είσοδο στο International Porsche Mobil1 Supercup και πήρε σαν ομάδα πολλές πρωτιές. Οι γιοί του Walter, Robert και Walter Junior ανέλαβαν τα ηνία της ομάδας και συνεχίζουν το έργο του πατέρα τους μέχρι και σήμερα. Θεωρούνται τόσο επιτυχημένοι στο χώρο, όσο επιτυχημένος ήταν και ο πατέρας τους σαν οδηγός αγώνων.
Ας πάμε όμως πίσω στην γενική ιδέα του σημερινού μας άρθρου. Όπως είπαμε παραπάνω η ανακοίνωση της χορηγίας ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μας. Σαν Car.com.cy και σαν "παλιός" (όχι αρχαίος) ας το πω, στο χώρο του αυτοκινήτου και των αγώνων αυτοκινήτου είναι μετρημένες οι φορές που χρειάστηκε να γράψω άρθρο για τέτοιου είδους κίνηση από κυπριακές εταιρείες!
Η Digital Tree έκανε τα πρώτα βήματα στο χώρο του αυτοκινήτου σε συνεργασία με τον Στέλιο Κυθρεώτη και την STS Events μέσω της οποίας αναλαμβάνει το λεγόμενο "promoter" κομμάτι αγώνων αυτοκινήτου. Η STS Events έχει την διαχείριση της μοναδικής πίστας αυτοκινήτου στο νησί. Την Achna Speedway. Να μην ξεχνάμε φυσικά το απόλυτο show της χρονιάς, το Boyz Stuff Show, την Moto Expo και την έκθεση Κλασικού Αυτοκινήτου! Μαζί με όλα αυτά ας βάλουμε και το φιλανθρωπικό Cento Miglia καθώς και το Petrolheads Festival.
Η Digital Tree δεν έμεινε όμως εκεί. Παρά την στήριξη στα διάφορα αθλήματα παρουσίασε και την δική της αγωνιστική ομάδα. Η ομάδα με την ονομασία Tornado Racing Team γεννήθηκε μέσα από το κοινό πάθος των δύο CEO των Digital Tree και NAGA. Του Θεόδωρου Μίτλετον και του Μιχάλη Μυλωνά.
Το ένα έφερε το άλλο και εκεί τα δύο μέτωπα έγιναν ένα. Η Digital Tree ξεκίνησε ακόμη ένα κεφάλαιο στο βιβλίο της με όνομα "στήριξη" χορηγόντας έναν οδηγό ο οποίος το αξίζει και με το παραπάνω. Ο Ευτύχιος Έλληνας έφερε αρκετές φορές την Κυπριακή σημαία στο βάθρο των νικητών σε αγώνες παγκόσμιας εμβέλειας!
Να υπενθυμίσω ότι βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί στη Μεσόγειο Θάλασσα. Ένα νησί μέσα στο οποίο δεν χώρεσε ποτέ η αγάπη του κόσμου για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Τα μάτια είναι στραμμένα αλλού. Οι χορηγίες σε αθλητές του μηχανοκίνητου αθλητισμού ήταν σχεδόν μηδαμινές. Στα νούμερα το ποσοστό επιτυχίας Κυπρίων αθλητών του μηχανοκίνητου στο εξωτερικό είναι απόλυτα μεγαλύτερο από άλλα αθλήματα!
Η Digital Tree με την χορηγία της ανοίγει πόρτες τόσο στο εσωτερικό αλλα και τόσο στο εξωτερικό. Νέες ευκαιρίες, νέες συνεργασίες, νέες ιδέες προς ανάπτυξη και πάνω από όλα για τα κυπριακά δεδομένα, ένας αχαρτογράφητος τομέας με απίστευτες δυνατότητες εξέλιξης!
Σημαίνει πολλά και όχι μόνο για όσους ανήκουμε στην οικογένεια της. Ευχόμαστε να αγκαλιάσουν και άλλες εταιρείες με τον ίδιο τρόπο τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και να στηρίξουν το άθλημα και τους αθλητές όπως τους αξίζει πραγματικά.
Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα”
Του Στέλιου Κυθρεώτη
Κάθε φορά που φθάνω σε έκθεση κλασικών αυτοκινήτων στο εξωτερικό, νιώθω μια απέραντη χαρά που βρίσκομαι μαζί με χιλιάδες άλλα άτομα τα οποία, όπως κι εγώ, λατρεύουν το αυτοκίνητο. Πόσο μάλλον όταν πηγαίνω στην έκθεση Automotoretro στο Τορίνο η οποία τα τελευταία χρόνια δημιούργησε και το κομμάτι Automotoracing το οποίο μοιάζει με το δικό μας, Boyz Stuff.
Δυστυχώς, στην Κύπρο το κλασικό αυτοκίνητο και γενικότερα το χόμπι του αυτοκινήτου και του motorsport, είναι παρεξηγημένο. Είμαστε γενικά σαν λαός πολύ απληροφόρητοι στην πλειοψηφία μας σε ότι αφορά στο κλασικό αυτοκίνητο και εντελώς άσχετοι με τον τρόπο που σκέφτεται το κοινό που έχει πάθος με τα γρήγορα ή όμορφα ή κλασικά αυτοκίνητα. Σαν κύπριοι, με την εξαίρεση κάποιων χιλιάδων φίλων που άλλοι ασχολούνται με τα κλασικά και άλλοι με το tuning ή την ταχύτητα, ή κάτι σχετικό, είμαστε λαός της μάππας.
Έχω περάσει από πολλές εκφάνσεις της αυτοκινητιστικής κουλτούρας, ξεκινώντας βέβαια από τον δρόμο, τις κόντρες (ναι, το παραδέχομαι) σε Κύπρο και κυρίως στην Ελλάδα. Φυσικά, την εποχή μας δεν υπήρχαν πίστες, και όσοι τρέχαμε, το κάναμε – λανθασμένα - στους δρόμους, δυστυχώς.
Όντας στην Ιταλία στην Έκθεση Automotoretro και βλέποντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες να απολαμβάνουν τα αυτοκίνητα, να ψάχνουν ανταλλακτικά για το αγαπημένο τους κλασικό, το θέαμα στην "αρένα" ακόμη και μέσα στα χιόνια αλλά και τα «μοτιφαρισμένα» αυτοκίνητα παρέα με την Αστυνομία, τους carabinieri και το στρατό που λαμβάνουν μέρος στην έκθεση δίπλα από τους νεαρούς με τις μοτίφες, αναρωτιέμαι τι πάει λάθος σε αυτό τον τόπο. Στην Κύπρο του μέσου, των δήθεν, του ξερόλα και του επιδειξία, το αυτοκίνητο έχει παρεξηγημένο ρόλο. Πόσο μάλλον το κλασικό..."πετάσσεις τα λεφτά σου στα παλιαυτοκίνητα", "εγώ χωρίς αιρ-κοντίσιον εν αντέχω" και τέτοια... Και η Πολιτεία, να το "παλεύει" τα τελευταία χρόνια, μπας και αναγνωρίσει αυτό που στο εξωτερικό είναι αντικείμενο θαυμασμού, ιστορία, πολιτισμός.
Βλέποντας εδώ στην έκθεση χιλιάδες βιβλία για κλασικά, λάτρεις να συζητάνε για ένα μοντέλο με τις ώρες, αλλά και τις παρέες των νεαρών δίπλα από τα μοτιφαρισμένα τους, στεναχωριέμαι γιατί μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης στο χώρο, περιοδικά, εκδηλώσεις, άρθρα, εκπομπές στην τηλεόραση, το Boyz Stuff, Cento Miglia, συμμετοχές σε αγώνες, την πίστα κλπ, δεν έχει αλλάξει σημαντικά το τοπίο στην Κύπρο. Ενώ η μάππα είναι παντού αποδεκτή, παρά τις πρόσφατες συλλήψεις για στημένα παιγνίδια και την κομματικοποίηση του χώρου, το πάθος για το αυτοκίνητο εξακολουθεί να είναι παρεξηγημένο. Αποδεχόμαστε από μερικούς νεαρούς να κλείνουν κεντρικούς δρόμους όποτε κερδίσει η ποδοσφαιρική τους ομάδα, αλλά θυμώνουμε αν μια εξάτμιση κατά την κρίση μας κάνει περισσότερο θόρυβο από ότι ενοχλεί την γαλήνη μας έστω κι αν βάσει νόμου δεν είναι μέχρι ενός ορίου παράνομο...
Η έκθεση
Εδώ στην Ιταλία, τριγυρνώντας σε μια τέτοια μεγάλη έκθεση, νιώθεις σίγουρα πως οι κόποι σου να σώσεις ένα αυτοκίνητο από βέβαιη καταστροφή, τα λεφτά που ξοδεύεις σε αυτό και η προσωρινή απώλεια των ανέσεων σου όταν οδηγείς κλασικό, αξίζουν τον κόπο. Εδώ βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον αυτοκινητιστικό με άλλες 70,000 ομοϊδεάτες, κόσμος ο οποίος περπατώντας ήσυχα απολαμβάνει το πάθος του. Και στην έκθεση, με φωτογραφίες να προσπαθείς να συνεννοηθείς με τους Ιταλούς για το εξάρτημα που αναζητάς, και δίπλα τα αυτοκίνητα που ονειρευόσουνα μικρός ή παρακολουθούσες στους αγώνες να εκτίθενται εκεί το ένα μετά το άλλο...
Άσε που αν δει κάποιος την ενασχόληση με τα κλασικά από οικονομικής άποψης, στην ουσία πρόκειται για επένδυση γιατί τα κλασικά αυτοκίνητα είναι βάσει μελέτης η Νο.1 επένδυση στην κόσμο τα τελευταία χρόνια. Δες σχετικό άρθρο στην Telegraph εδώ.
Το πως σκέφτεται ένας παθιασμένος του αυτοκινήτου, δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Το τι σημαίνει να γυρνάς το κεφάλι σου πίσω κάθε φορά που απομακρύνεσαι από το αγαπημένο σου αυτοκίνητο, το ότι το σταθμεύεις σε σημείο για να μπορείς το βλέπεις από το μπαλκόνι, η ανοχή της ταλαιπωρίας όταν χαλάει η κλειδαριά, το τιμόνι που είναι τόσο σφιχτό και ιδανικό για να δυναμώνεις τους δικέφαλους... Αλλά και γενικότερα, το πως νιώθει ο οδηγός μιας BMW Μ2 όταν αλλάζει ταχύτητα ή ανεβάζει στροφές, πόσο ενθουσιάζει τον οδηγό το "γουσς" της τουρμπίνας, το γουργουρητό των διπλών weber σε παλαιότερα μοντέλα, το "πιντωμένο" ανέβασμα ταχυτήτων, το late braking και η στροφή με τα όσα στο καρτ... δεν περιμένω να το κατανοήσουν όλοι, αλλά τουλάχιστον να το σεβαστούν.
Παλεύω καθημερινά ούτως ώστε και στην Κύπρο να υπάρξουν όλο και περισσότεροι που θα καταλάβουν τον τρόπο σκέψης του «κοντράκια», του μοτίφα, του γρήγορου, του ραλλίστα, του λάτρη του κλασικού. Δεν υποστηρίζω το να τρέχει κάποιος στο δρόμο. Κατανοώ όμως γιατί κάποιοι το κάνουν – το έκανα κι εγώ νεαρότερος. Τώρα, υπάρχουν πίστες, motorsport.
Το αυτοκίνητο δεν είναι μόνο «πελλάρα» ή κόντρα. Είναι τρόπος ζωής για κάποιους που μπορεί να μην είμαστε ούτε κυνηγοί, ούτε της μάππας, ούτε καν του ποτού, χωρίς να μειώνω κάτι από αυτά. Απλά εξηγώ ότι, ιδιαίτερα τα κλασικά αυτοκίνητα, είναι μια κουλτούρα ζωής, ένα χόμπι που προϋποθέτει ώρες, υπομονή, κάποια λεφτά όπως οτιδήποτε άλλο, αλλά και πάρα πολύ σεβασμό. Όπως ένα διατηρητέο κτίριο, ένα μουσείο, μια θεατρική παράσταση, ένα παππού που διηγείται ιστορίες...
Στέλιος Κυθρεώτης