Καθώς η αλλαγή των εποχών πλησιάζει γρήγορα, έρευνα αποκαλύπτει ότι οι Ευρωπαίοι οδηγοί δεν είναι προετοιμασμένοι για το χειμώνα, όσο νομίζουν.
Στην πραγματικότητα, το 36% των Ευρωπαίων οδηγών δεν αισθάνεται έτοιμο για χειμερινή οδήγηση φέτος και περισσότερο από το ¼ (27%) δηλώνει ότι δεν κατανοεί ή δεν χρησιμοποιεί τα πρόσθετα χαρακτηριστικά ασφαλείας του αυτοκινήτου του, κατά την χειμερινή οδήγηση, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Nissan.
Καθώς στις 31 Οκτωβρίου τα ρολόγια θα γυρίσουν μια ώρα πίσω, σηματοδοτώντας μικρότερες μέρες και με την επιδείνωση του καιρού να είναι προ των πυλών, οι οδηγοί θα βρεθούν να περνούν περισσότερο χρόνο πίσω από το τιμόνι στο σκοτάδι, καθιστώντας τις μετακινήσεις τους πιο δύσκολες.
Για περισσότερους από τους μισούς Ευρωπαίους αυτοκινητιστές αυτές οι προκλήσεις προκαλούν ήδη ανησυχία, καθώς το 55% παραδέχεται ότι αισθάνεται νευρικότητα όταν οδηγεί το χειμώνα και το 45% θα ήθελε να είχε μάθει να οδηγεί σωστά σε αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Οδήγηση στο σκοτάδι ή στην ομίχλη
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η έντονη χιονόπτωση ή βροχή μπορεί να δυσκολέψει την ορατότητα στον αυτοκινητόδρομο. Λιγότεροι από τους μισούς (49%) των Ευρωπαίων οδηγών αισθάνονται απόλυτα σίγουροι για το πώς να προσαρμόσουν τους προβολείς τους στην κατάσταση του δρόμου, όπως να ανάβουν τα φώτα ομίχλης ή την μεγάλη δέσμη φωτισμού στο σκοτάδι. Η ρύθμιση του ύψους των προβολέων φαίνεται πως καθίσταται και αυτή προβληματική, καθώς μόνο το 59% των οδηγών αισθάνεται άνετα στον χειρισμό τους.
Οδήγηση σε συνθήκες παγετού, βροχόπτωσης ή χιονιού
Σε αυτή την περίπτωση όλα ξεκινούν πριν την επιβίβαση στο αυτοκίνητο. Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων οδηγών δεν λαμβάνει τις σωστές προφυλάξεις, ειδικά σε επισφαλείς καιρικές συνθήκες. Ως απόδειξη αυτού, περισσότεροι από τους μισούς (52%) δεν περιμένουν να ξεθαμπώσει πλήρως το παρμπρίζ πριν ξεκινήσουν το ταξίδι, θέτοντας ενδεχομένως τον εαυτό τους και τους άλλους σε κίνδυνο.
Ακόμα και όταν τα παρμπρίζ έχουν καθαριστεί πλήρως, τα τρία τέταρτα των Ευρωπαίων οδηγών δεν αισθάνονται απόλυτα σίγουροι για το πώς να εξαλείψουν την ολίσθηση σε παγωμένους δρόμους και πάνω από τους μισούς (63%) δεν αισθάνονται απόλυτα σίγουροι για το τι ελαστικά να χρησιμοποιούν όταν βρέχει/χιονίζει, ή για την σωστή απόσταση ακινητοποίησης σε βροχερό καιρό.
Σε χιονισμένο ή βροχερό καιρό οι αποστάσεις φρεναρίσματος αυξάνονται, επομένως η ταχύτητα πρέπει να ρυθμιστεί. Παρόλα αυτά, τα δύο τρίτα (2/3) των Ευρωπαίων οδηγών δεν τείνουν να ελέγχουν τα φρένα τους για χειμερινή οδήγηση και πάνω από το ένα τρίτο (37%) δεν τείνουν να οδηγούν πιο αργά το χειμώνα. Αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τον τρόπο προσαρμογής της απόστασης ακινητοποίησης σε συνθήκες παγετού προκαλεί ανησυχία, καθώς το 30% των Ευρωπαίων οδηγών πιστεύει ότι η απόσταση ακινητοποίησης είναι έως και τρεις φορές μεγαλύτερη, σε σύγκριση με τη συνιστώμενη δεκαπλάσια απόσταση.
Τι γίνεται στο νησί μας;
Είναι πλέον γνωστό ότι στην Κύπρο με την αλλαγή των θερμοκρασιών όπως και με τον ερχομό των βροχών τα ατυχήματα αυξάνονται σε υπερβολικό βαθμό. Μόλις σε μια βδομάδα είχαμε 3 σοβαρά ατυχήματα ευτυχώς χωρίς τραυματίες αλλα και πολλά άλλα με υλικές μόνο ζημιές. Στις δύο από τις πολλές περιπτώσεις είχαμε κλείσιμο αυτοκινητόδρομων και γενική ταλαιπωρία των υπόλοιπων οδηγών στο δίκτυο οδικής κυκλοφορίας. Δεδομένη σε πολλές περιπτώσεις ήταν η μειωμένη ορατότητα λόγω βροχόπτωσης αλλα και ένα άλλο σοβαρό λάθος που κάνουμε οι πλείστοι: Σε ώρες κακοκαιρίας ή αυξημένης κίνησης κανένας δεν διατηρεί τις αποστάσεις ασφαλείας από τα αυτοκίνητα που προπορεύονται. Πόσα ατυχήματα θα μπορούσαν να αποφευχθούν μόνο και μόνο διατηρώντας την απόσταση ασφαλείας;
Σοβαρότατο πρόβλημα στο νησί μας είναι και τα φθαρμένα ελαστικά. Πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν με φθαρμένα ελαστικά ή και ακόμη με καινούργια κακής ποιότητας; (είναι πλέον φανερό ότι ο τόπος γέμισε φθηνιάρικα τα οποία είναι φτιαγμένα στα μέτρα άλλης χώρας).
Πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν τα οποία είναι σε άσχημη οδηγική κατάσταση; Εκατοντάδες! Ο έλεγχος; Οπτικός. Έχει 4 τροχούς; Πατούν στην άσφαλτο; Το χειρόφρενο και τα φώτα δουλεύουν; Όλα καλά!
Αν το αυτοκίνητο σου δεν σου εμπνέει εμπιστοσύνη τότε μην το οδηγήσεις σε αντίξοες συνθήκες. Ξέρω, πρέπει να πάς δουλειά ή σε υποχρεώσεις. Αλλά για μένα η ζωή έχει περισσότερη αξία από την δουλειά. Δεν θα σου πω για αγορά καινούργιου αυτοκινήτου επειδή τα οικονομικά σου μπορεί να μην είναι καλά! Θα σου πω όμως για τα μέσα μαζικής μεταφοράς(όσα υπάρχουν). Θα σου πώ να δώσεις 240 ευρώ αντί 80 για μεταχειρισμένο ελαστικό. Θα σου πω να πας για σοβαρό έλεγχο του αυτοκινήτου σου.
Το αυτοκίνητο σου και η συμπεριφορά του στο δρόμο είναι δικό σου πρόβλημα το οποίο πρέπει να λύσεις!
Κωνσταντίνος Καποδίστριας: “Καλό είναι κάποιοι να αρχίσουν να ξεχνάνε την ηλεκτροκίνηση.”
Η κύρια αφορμή που με ώθησε να γράψω αυτό το άρθρο είναι τα πολύ πρόσφατα δημοσιεύματα ότι κατατέθηκαν Κανονισμοί στη Βουλή από το Υπουργείο Μεταφορών για καθορισμό περιοχών στα κέντρα των πόλεων στα οποία ο Υπουργός θα μπορεί να απαγορεύει την κυκλοφορία οχημάτων τα οποία δεν είναι υβριδικά ή ηλεκτρικά!
Σε μια χώρα όπου ο ηλεκτρισμός παράγεται κυρίως (και σε μεγάλο βαθμό) από …. την καύση ντίζελ και μαζούτ, όπου απουσιάζουν τα ισχυρά μέσα δημόσιας συγκοινωνίας, όπως τρένα, υπόγεια μετρό, τραμ, δίκτυο λεωφορειολωρίδων κ.ο.κ., κάποιοι φωστήρες επινόησαν τέτοια αστεία και ανεφάρμοστα μέτρα, ωσάν και οι πόλεις της Κύπρου να είναι αντίστοιχες του Παρισιού, του Λονδίνου και του Βερολίνου.
Ούτε που σκέφτηκαν ή έλαβαν υπόψη τις ιδιαιτερότητες του μικρού νησιού μας, όπως το γεγονός πως υπάρχει διαχωριστική γραμμή και η Λευκωσία είναι μοιρασμένη, που σημαίνει πως οι Καϊμακλιώτες για παράδειγμα (στην βορειο-ανατολική Λευκωσία) θα πηγαίνουν στον Άγιο Ανδρέα … μέσω Αγλαντζιάς και Ακρόπολης! Ούτε έλαβε επίσης κανείς υπόψη πως δεν έχουμε απολύτως κανένα έλεγχο στην ατμοσφαιρική ρύπανση που συμβαίνει 300-400 μέτρα βορειότερα του κέντρου της Λευκωσίας, στο κατεχόμενο κομμάτι δηλαδή. Επομένως, λόγω της εξαιρετικά μικρής απόστασης και των ανέμων, τα περιβόητα μέτρα θα είναι μια τρύπα στο νερό. Θα αποτελέσει επίσης και την χαριστική βολή στα κέντρα των πόλεων, συν το γεγονός ότι θα επηρεαστεί ανεπανόρθωτα η εφοδιαστική αλυσίδα, αφού πολλά αυτοκίνητα διανομής και υποστήριξης διέρχονται καθημερινά από τα κέντρα των πόλεων. Θα επηρεαστούν καταστήματα, εστιατόρια, ξενοδοχεία, επιχειρήσεις, εκτός εάν αναμένουν τις επιχειρήσεις να αλλάξουν εν μια νυκτί τους στόλους τους και να πάνε σε ηλεκτρικά ή υβριδικά βαν. Διερωτάται κανείς με πιο σκεπτικό λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις.
Τους πολυάριθμους λόγους για τους οποίους η Κύπρος είναι εντελώς ανέτοιμη για εφαρμογή της ηλεκτροκίνησης, τους εξέφρασα σε άρθρα και συνεντεύξεις στο παρελθόν. Δεν θα τους επαναλάβω τώρα και επίσης παρατηρώ πως το ευρύ κοινό τους έχει εμπεδώσει. Ούτε θα ασχοληθώ με την νομική πτυχή του θέματος, κατά πόσον δηλαδή τα μέτρα αυτά είναι αντισυνταγματικά, είτε περιορίζουν την κινητικότητα και τον άνθρωπο, είτε διαχωρίζουν και ευνοούν την μειοψηφία, ενώ αδικούν την συντριπτική πλειοψηφία. Αυτά μπορούν να τα αναλύσουν πολύ καλύτερα και εμπεριστατωμένα οι νομικοί.
Η εξέλιξη όμως αυτή μου δίνει την ευκαιρία να θίξω, να αναδείξω και να ενημερώσω το κοινό για μια άλλη πτυχή του θέματος της αυτοκίνησης στην Ευρώπη. Επέστρεψα πριν λίγες μέρες από τις Βρυξέλλες όπου είχα την ευκαιρία να παραστώ σε δύο συνέδρια σχετικά με τον κλάδο της αυτοκίνησης, όπως και της συντήρησης και επιδιόρθωσης οχημάτων. Πολύ σημαντικό συνέδριο για το θέμα αυτό ήταν το συνέδριο της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εταιρειών Εμπορείας Ανταλλακτικών Αυτοκινήτων» (FIGIEFA) που εδρεύει στις Βρυξέλλες εξασκώντας ισχυρό λόμπι. Το συνέδριο έλαβε χώρα στις 23 & 24 Οκτωβρίου 2024 και με την συμμετοχή των σημαντικότερων παραγόντων στον κλάδο του «Independent Automotive Aftermarket» (IAM) της Ευρώπης, κάποιους με τους οποίους είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω και να ανταλλάξω απόψεις.
Στο συνέδριο αναφέρθηκαν φυσικά τα σημαντικά και επίκαιρα θέματα της Βιωσιμότητας, της Ψηφιακής Μεταρρύθμισης, της Τεχνικής Νοημοσύνης, της ελεύθερης πρόσβασης σε πληροφορίες για επιδιόρθωση οχημάτων, της ηλεκτροκίνησης, το μέλλον της αυτοκίνησης στην Ευρώπη, η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης και άλλα. Αξιοσημείωτη, και μια από τις σημαντικότερες ομιλίες, ήταν αυτή του πρώην Πρωθυπουργού του Βελγίου, και μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Γκι Φέρχοφστατ, μιας ισχυρής προσωπικότητας στα Ευρωπαϊκά δρώμενα.
Επιγραμματικά, θα αναφέρω κάποια σημαντικά σημεία και συμπεράσματα από το συνέδριο:
- Η πολιτική γενικά της Ευρώπης αναφορικά με την πράσινη μετάβαση - και κατ’ επέκταση της αυτοκίνησης - πλέον αλλάζει. Μετά τα … έργα και ημέραι της Ούρσουλας που καταρράκωσαν την Ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα (κυρίως έναντι της Κίνας), πλέον προέχει πρώτιστα η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης. Η πράσινη πολιτική συνεχίζει, όχι όμως εις βάρος της ανταγωνιστικότητας. Η πολυαναμενόμενη έκθεση του Μάριο Ντράγκι που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα είναι απόλυτα διαφωτιστική.
- Η περιβόητη ηλεκτροκίνηση … δεν θεωρείται πλέον ως η τελική λύση και ο απώτερος στόχος. Φαίνεται πως οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν πλέον προς τα πιο οικολογικά καύσιμα, είτε αυτά θα είναι εναλλακτικά καύσιμα, βιοκαύσιμα, κ.ο.κ., τα οποία θα τροφοδοτούν κινητήρες εσωτερικής καύσης (ICE – Internal Combustion Engines), τις μηχανές δηλαδή που ξέρουμε μέχρι σήμερα.
- Η Γερμανική κυβέρνηση σταμάτησε πρόσφατα την οποιαδήποτε στήριξη προς την ηλεκτροκίνηση, τις επιδοτήσεις κλπ, και βασικά κήρυξε το τέλος της, ή τουλάχιστον έδειξε πως δεν θα είναι ο πρώτιστος στόχος της.
- Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι οικονομικώς απρόσιτα για τον περισσότερο κόσμο στην Ευρώπη. Όχι μόνο είναι ακριβά, αλλά και σε περίπτωση ζημιάς ή ατυχήματος, το κόστος είναι εξαιρετικά τεράστιο και δυσανάλογο. Αναφέρθηκαν παραδείγματα όπως πχ το Mercedes EQC (80 kWh): Τιμή στην Γερμανία €59,900. Κόστος καινούργιας μπαταρίας €41,863 (τιμές χωρίς ΦΠΑ). (Βλέπε στην φωτογραφία περισσότερα παραδείγματα)
- Πού οδεύει η Ευρώπη λοιπόν; Οδηγούμαστε προς την τεχνολογική ουδετερότητα (ή τεχνολογικό πλουραλισμό), όπου δηλαδή θα υπάρχουν διαθέσιμες διάφορες τεχνολογίες (εναλλακτικά καύσιμα σε κινητήρες εσωτερικής καύσης, υβριδικά οχήματα, ηλεκτρικά οχήματα, οχήματα με υδρογόνο, κ.α.) και ο καταναλωτής θα έχει επιλογές. Σημείωση: Αυτή ήταν βασικά και η κύρια δήλωση του Γκι Φέρχοφστατ.
Μέσα στο 2025 λοιπόν είναι που θα αρχίσει να διαφαίνεται καλύτερα η αναθεωρημένη πολιτική της ΕΕ. Η πολιτική προς την ηλεκτροκίνηση, με τα εξαιρετικά ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, έβλαψε σε τεράστιο βαθμό την Ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία και αποδείχτηκε περίτρανα πως αποτελούσε «τεχνολογία των πολιτικών» και όχι της ίδιας της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως δήλωσε και πριν 2 περίπου χρόνια ο Κάρλος Ταβάρες, CEO της Stellantis.
Κάποιοι θα διερωτηθούν για το τι θα γίνει το 2035, έτος που ορίστηκε από τη ΕΕ σαν το τέλος του κινητήρα εσωτερικής καύσης. Η απόφαση αυτή αντιμετωπίστηκε με ανησυχίες και αντιδράσεις από την αυτοκινητοβιομηχανία, καθώς και από κράτη μέλη με ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία, όπως η Γερμανία και η Ιταλία. Μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), του μεγαλύτερου κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εμφανίστηκαν μάλιστα πρόσφατα ζητώντας την αναθεώρηση των στόχων μηδενικών εκπομπών για το 2035. Μια ενδεχόμενη αναθεώρηση θα επέτρεπε την συνέχιση της παραγωγής αυτοκινήτων εσωτερικής καύσης που κινούνται με συνθετικά ή εναλλακτικά καύσιμα. Θα δούμε το 2025 τι θα προκύψει από αυτό, όταν θα έχει συσταθεί και η νέα Επιτροπή, όλα όμως δείχνουν ότι προς αυτή την κατεύθυνση οδεύουμε.
Υπό το φως των πιο πάνω, καλό είναι κάποιοι να αρχίσουν να ξεχνούν την ηλεκτροκίνηση ως την μόνη λύση. Άλλωστε, προς αυτή την κατεύθυνση βαδίζει και η Toyota, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων στον κόσμο, ο οποίος τον περασμένο Μάϊο παρουσίασε σχέδια για νέους κινητήρες εσωτερικής καύσης (μαζί με τους Ιάπωνες ανταγωνιστές του, Subaru και Mazda). Σύμφωνα με την Toyota, αυτοί οι κινητήρες δεν είναι απαραίτητο να λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα. Σχεδόν όλοι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης, σύμφωνα με την Toyota, θα πρέπει να μπορούν να λειτουργούν με βιοκαύσιμα χωρίς προβλήματα και χωρίς μετατροπή, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του κλίματος και περιβάλλοντος.
Καταλήγοντας, προτείνω στους αρμόδιους στο Υπουργείο Μεταφορών να συμβαδίζουν με τα σημερινά Ευρωπαϊκά τεκταινόμενα και τους εταίρους μας στον Ευρωπαϊκό νότο, με τον οποίο μοιραζόμαστε παρόμοια χαρακτηριστικά. Το σωστό είναι να αποφεύγουν τους μιμητισμούς, να λαμβάνουν πάντα υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες, να διαπραγματεύονται και όχι να σπεύδουν με υποτέλεια να εφαρμόζουν σκληρές, ανούσιες και ανεφάρμοστες πολιτικές για αυτό τον τόπο και τον λαό.