Η τεχνολογία είναι έξυπνη, καθώς δεν απαιτεί πρόσθετη ενέργεια για να λειτουργήσει. Κυκλικά φίλτρα στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα, και στη συνέχεια η θερμότητα από τον κινητήρα χρησιμοποιείται για τη διάλυσή του σε ένα υγρό. Το πρόβλημα είναι ότι εξακολουθεί να υπάρχει συζήτηση σχετικά με τον τρόπο ασφαλούς διαχείρισης του υγρού αυτού.
Στη δοκιμή της, τα φίλτρα δέσμευσαν μόνο 20 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα σε 91 χιλιόμετρα απόστασης. Αυτό είναι καλύτερο από το τίποτα, αλλά οι κινητήρες που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα εκπέμπουν κατά μέσο όρο 2.1 κιλά C02 ανά λίτρο, οπότε η συγκεκριμένη τεχνολογία χρειάζεται αισθητή βελτίωση.
Μεγαλύτερα φίλτρα θα μπορούσαν να απορροφήσουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, αλλά πιθανότατα θα ήταν δύσκολο να τοποθετηθούν σε επιβατικά οχήματα. Ωστόσο, αν η Toyota μπορέσει να αναπτύξει με επιτυχία την τεχνολογία για την παθητική αναρρόφηση CO2 από τον αέρα ενώ οι οδηγοί χειρίζονται τα οχήματά τους, θα μπορούσε να γίνει μια εξαιρετικά πολύτιμη καινοτομία.