Με μια νέα ειδική έκδοση που παντρεύει το εκλεπτυσμένο στιλ με την πολυτέλεια εμπλουτίζει η Bentley την γκάμα της Bentayga, περίπου 10 χρόνια μετά την είσοδο του πρώτου SUV της στον κόσμο των τεσσάρων τροχών. Ο λόγος για τη νέα Bentayga Atelier Edition, ένα ξεχωριστό μοντέλο που διατίθεται σε μια πανδαισία χρωμάτων, εμπνευσμένων από την ιστορική κληρονομιά της Mulliner. Η χρωματική παλέτα απαρτίζεται από συνολικά έξι επιλογές, και ειδικότερα από πέντε εμβληματικά χρώματα της Mulliner -τα Light Onyx, Rubino, Porcelain, Quartzite και Light Emerald - που πλαισιώνονται από μια νέα προσθήκη, την Obsidian Crystal, συνθέτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο έξι προσεκτικά επιλεγμένους χρωματικούς συνδυασμούς. Η Atelier Edition είναι διαθέσιμη για την Bentayga με τον V8 κινητήρα, την υβριδική έκδοση, αλλά και την Extended Wheelbase (με μακρύ μεταξόνιο).
Το χρώμα Rubino κοσμούσε την τρίτη γενιά της Continental GT στην πρεμιέρα της στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, το Porcelain συνόδευε την εισαγωγή της γκάμας Mulliner στην Continental και το Quartzite τόνιζε τον δυναμικό χαρακτήρα όλων των μοντέλων της βρετανικής μάρκας στις εκδόσεις “S”. Εκτός από αυτή την ειδική χρωματική παλέτα, οι πελάτες μπορούν να επιλέξουν για την Bentayga Atelier Edition οποιαδήποτε άλλο χρώμα προσφέρει η Bentley. Καθένα από τα έξι ξεχωριστά χρώματα συνδυάζεται με διχρωμία στις δερμάτινες επενδύσεις της καμπίνας, ενισχύοντας περαιτέρω τη φινέτσα της Bentayga Atelier Edition.
Πιο συγκεκριμένα, το χρώμα Light Onyx, ένα ζεστό γκρι, συνυπάρχει με επενδύσεις εσωτερικού όπου το κύριο δέρμα είναι σε απόχρωση Linen και το δευτερεύον σε Imperial Blue. Ο δεύτερος συνδυασμός έχει ως πρωταγωνιστή το νέο, ειδικά σχεδιασμένο για την Atelier Edition, φινίρισμα Obsidian Crystal με δερμάτινες επενδύσεις σε Saddle και Beluga, πλαισιωμένες από διακοσμητικές επιφάνειες σε ξύλο καρυδιάς. Ακολουθεί η απόχρωση αμαξώματος Light Emerald με εσωτερικό σε τόνους Cumbrian Green και Portland, ενώ η Rubino συνδυάζεται με δέρμα Gravity Grey και Cricketball, διανθισμένο με ειδικές ραφές.
Σε όσους ζουν σε ηλιόλουστες περιοχές η Bentley συστήνει το χρώμα Porcelain, με εσωτερικό σε Portland και Burnt Oak και διακοσμητικές επιφάνειες που είναι φινιρισμένες σε Open Pore Koa. Την εξάδα ολοκληρώνει το κομψό γκρι Quartzite που συνδυάζεται με εσωτερικό Linen και Gravity Grey, και επενδύσεις φινιρισμένες σε Piano Linen.
Ανεξάρτητα από την επιλογή χρώματος, η Bentayga Atelier Edition εκπέμπει κομψότητα χάρη στην παρουσία ξεχωριστών στιλιστικών πινελιών στο αμάξωμα, συμπεριλαμβανομένης της χρωμιωμένης γρίλιας με τις κατακόρυφες πτερούγες, πίσω από την οποία «κρύβεται» μια δεύτερη γρίλια τύπου Matrix με φινίρισμα Hallmark Satin. Το τελευταίο εμφανίζεται, επίσης, στον μπροστινό και πίσω προφυλακτήρα, ενώ οι ζάντες των 22 ιντσών με τις 10 ακτίνες έχουν υποβληθεί σε ειδική επεξεργασία φέροντας ένα φωτεινό σατινέ φινίρισμα, με ορισμένα τμήματά τους να ξεχωρίζουν μέσω της απόχρωσης Tungsten Satin, η οποία διακοσμεί και τους αεραγωγούς στα φτερά.
Ανοίγοντας τις πόρτες, ενεργοποιούνται τα φώτα καλωσορίσματος, προβάλλοντας στο έδαφος ένα δυναμικό εφέ που είναι μοναδικό για την Atelier Edition. Κατά την είσοδο στην καμπίνα, ο οδηγός και οι επιβάτες αντικρίζουν τα ειδικά σχεδιασμένα πλαϊνά σπόϊλερ με την επιγραφή “Hand Crafted in Crewe, England” (Χειροποίητο στα στην πόλη Crew της Αγγλίας), ενώ στη συνέχεια συστήνονται με το κυρίαρχο διακοσμητικό καπιτονέ μοτίβο “Harmony Diamond”, όπου πρωταγωνιστεί ένα επιμηκυμένο διαμάντι, το οποίο ξεχωρίζει με τις έντονες ραφές του. Αυτές φέρουν το χρώμα του δευτερεύοντος δέρματος, συνθέτοντας μια ενδιαφέρουσα αντίθεση. Η ίδια απόχρωση απαντάται και στο σιρίτι των προσκέφαλων που ενσωματώνουν το έμβλημα “Atelier Edition”, ενισχύοντας περαιτέρω την υψηλή αισθητική της καμπίνας.
Ο βασικός εξοπλισμός της Bentley Bentayga Atelier Edition περιλαμβάνει μια πληθώρα στοιχείων που προέρχονται από τη Mulliner, όπως το χαρακτηριστικό καπάκι καυσίμου “jewel”, τον ειδικό ατμοσφαιρικό φωτισμό “Mood Lighting” με τα ξεχωριστά εφέ, και το πακέτο άνεσης 5-Seat Comfort Specification που εξοπλίζει και τα πέντε καθίσματα με θέρμανση, εξαερισμό και λειτουργία μασάζ. Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες των Bentayga V8, είτε με το κανονικό είτε με το μακρύ μεταξόνιο, θα επωφεληθούν από το σύστημα Dynamic Ride με τεχνολογία τετραδιεύθυνσης.
Bugatti: Πως το τολμηρό όραμα Ferdinand Piëch έφερε την επανάσταση στα super car με τον W16 κινητήρα στη Veyron
Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.
Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.
Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.
Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.
Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.
Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.
Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.
Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.
Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.
Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.
Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.
Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.
Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.
Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.
Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.
Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.
Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Πηγή: Zougla.gr