Η Mini κλείνει τα 60 χρόνια ζωής του εικονικού της μοντέλου και έχει πολλές και διαφορετικές εκδηλώσεις για να το γιορτάσει. Μία από αυτές προέρχεται από την David Brown Automotive, κατασκευαστής και βελτιωτής από τη Βρετανία, η οποία θέλησε να γιορτάσει την περίσταση παρουσιάζοντας ένα εκπληκτικής αισθητικής Mini.
Εξωτερικά το αυτοκίνητο έχει διατηρήσει την ίδια φιλοσοφία με ένδοξο παρελθόν του John Cooper και την κόκκινη φαρδιά ρίγα να το διατρέχει από μπροστά έως πίσω. Στο εσωτερικό βρίσκουμε δύο ή τέσσερα καθίσματα, ανάλογα την έκδοση που θέλει ο αγοραστής, με roll cage και διπλό ρεζερβουάρ για αυξημένη αυτονομία.

Αναβάθμιση σε κινητήρα και αναρτήσεις από την Oselli Engineering
Ο κινητήρας είναι αναβαθμισμένος στα 1.450 κ.εκ. από την Oselli Engineering και αποδίδει 125 ίππους. Δεν ακούγονται πολλοί, αλλά για τα 1.050 κιλά του αυτοκινήτου μάλλον είναι υπεραρκετοί. Για την επιπλέον ισχύ έχει τοποθετηθεί διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης, φρένα της AP Racing και ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της Bilstein μαζί με μεγαλύτερους τροχούς 13 ιντσών.

Σημαντικό στοιχείο του Mini της Oselli είναι πως έχει επιλεγεί και ειδικός πρεσβευτής για την παρουσίαση του αυτοκινήτου. Πρόκειται για τον Jack Aitken, αναπληρωματικός οδηγός της Williams στη Formula 1 ο οποίος θα συνδέσει το όνομά του με τις επιδόσεις του Mini. Το μοντέλο θα παραχθεί σε μόλις 60 μονάδες και η τιμή του ακόμα δεν έχει γίνει γνωστή.
Η παρουσίαση του Mini

3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.

Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…
