Η Kawasaki παρουσίασε το 1973 το πρώτο Personal-Water-Craft (PWC) με το όνομα Jet Ski και σήμερα είναι πλέον ένα γενικά αποδεκτό όνομα για τα “προσωπικά σκάφη” PWC.
Τα πρώτα μοντέλα χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για έρευνα και αγώνες, η μαζική παραγωγή ακολούθησε σύντομα με το λανσάρισμα της σειράς των μονοθέσιων stand-up (όρθιων) Jet Ski με πρώτο μοντέλο παραγωγής το JS400 και ακολούθησαν το JS440 του 1977 και τα JS550 και JS300 στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Για τις σειρές με κινητήρες 400 έως 550, η Kawasaki ανέπτυξε και βελτίωσε τα πακέτα δικύλινδρων, υδρόψυκτων κινητήρων της με καρμπυρατέρ που κινούσαν (όπως όλα τα Jet Ski) μια εσωτερική προπέλα σε “σωλήνα”, το νερό να εισέρχεται μέσω μιας σχάρας τοποθετημένης στο κάτω μέρος του σκάφους και στη συνέχεια εκτοξεύεται προς τα πίσω και ωθεί το σκάφος.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 τοποθετήθηκε και σύστημα τριμαρίσματος που επέτρεψε την αλλαγή της γωνίας του Jet Ski στο νερό, όπως στα ταχύπλοα. Το 1986 ήταν μια κομβική χρονιά για την Kawasaki με την εμφάνιση του X-2 (JF650-A), του πρώτου διθέσιου σκάφους της Kawasaki, το οποίο, λόγω του σταθερού τιμονιού και της ευκολίας που προσέφερε αυτό στους λιγότερο έμπειρους κέρδισε πολλούς που δεν είχαν σκεφτεί προηγουμένως την αγορά ενός PWC.
Ακολούθησαν και άλλες καινοτομίες και παραλλαγές, συμπεριλαμβανομένης, το 1989, της εισαγωγής του Jet Mate (JB650-A), με σύστημα διεύθυνσης με joystick και εμφάνιση που μοιάζει περισσότερο με σκάφος, καθώς και την παρουσίαση του TS (JF650-B) ενός PWC για δύο άτομα. Το 1994 η εταιρεία παρουσίασε το πρώτο τριθέσιο JetSki, το ST (JT750-A) και ακολούθησε το . 900 ZXi (JH900-A) με τρικύλινδρο δίχρονο κινητήρα που απέδιδε 100 ίππους!
Η ισχύς και οι χωρητικότητες του κινητήρα αυξήθηκαν τη δεκαετία του 1990 με διαθέσιμα τζετ σκι δύο και τριών καθισμάτων, παράλληλα με τα προσανατολισμένα σε αγώνες μονοθεσία, όλα με δίχρονους κινητήρες Kawasaki marine. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 εμφανίστηκε το Ultra 150 (JH1200-A), ένα σκάφος με απόδοση 150 ίππων, ενώ το 2000 η Kawasaki εισήγαγε τον ψεκασμό καυσίμου στο 1100 STX D.I (JT1100-C). Το 2003 η Kawasaki παρουσίασε το πρώτο τετράχρονο μοντέλο το STX-12F (JT1200-B) κινητήρα βασισμένο σε αυτόν της μοτοσικλέτας Ninja ZX-12R.
Από το 2007 όλα τα πολυθεσία σκάφη έχουν τετράχρονους κινητήρες ανάμεσά τους και έναν υπερτροφοδοτούμενο που το 2011 έφθασε να αποδίδει 300 ίππους.
Το 2017 η Kawasaki επανέφερε στη γκάμα της τα μονοθέσια, είχαν σταματήσει από το 2012, με την εμφάνιση του SX-R (JS1500A) με τέσσερις κυλίνδρους και ισχύ 160 ίππων και συνεχίζει μέχρι σήμερα με το νέο Ultra 160 LX για το 2023.
Από το 1973 έως το 2023, η Kawasaki βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας PWC με περισσότερα από 60 μοντέλα σε αυτό το διάστημα και παραμένει ένας από τους κύριους παίκτες στην αρένα των PWC.
Σε τι ποσοστό “εξαφανίστηκαν” τα χειροκίνητα κιβώτια τα τελευταία 20 χρόνια ανά χώρα
Όπως ακριβώς και η τάση προς τα SUV, συμβαίνει μια άλλη σημαντική αλλαγή που φαίνεται ασταμάτητη. Τα αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων έχουν γίνει το πρότυπο σε πολλές αγορές, απειλώντας την επιβίωση του συμπλέκτη.
Το 2001, σχεδόν κάθε επιβατικό αυτοκίνητο που ταξινομήθηκε στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές – Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία – είχε χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι, εκείνη την εποχή, τα αυτοκίνητα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων αντιπροσώπευαν το 91% των ταξινομήσεων σε αυτές τις πέντε αγορές. Μάλιστα, αυτός ο τύπος κιβωτίου ταχυτήτων, ήταν πιο δημοφιλής από το αυτόματο, ακόμη και μεταξύ των premium και πολυτελών μαρκών.
Εκείνη την εποχή, η τεχνολογία δεν ήταν τόσο προηγμένη όσο είναι σήμερα, επομένως το υψηλό κόστος ανάπτυξης είχε άμεσο αντίκτυπο στην τελική τιμή, και το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν περισσότερο ένα χαρακτηριστικό πολυτελείας, παρά οτιδήποτε άλλο. Ωστόσο, όπως συνέβη με τους αερόσακους και άλλες τεχνολογίες αυτοκινήτων, η σταδιακή υιοθέτηση βοήθησε στη μείωση του κόστους και της τιμής. Με την κυκλοφορία να αυξάνεται στις μεγάλες πόλεις και τους οδηγούς να είναι πιο απασχολημένοι από ποτέ, το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων γίνεται γρήγορα η απάντηση στη νέα πραγματικότητα.
Πέρυσι, τα αυτοκίνητα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, αντιπροσώπευαν μόνο το 29% των ταξινομήσεων στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές. Η κατανομή μεταξύ mainstream και premium εμπορικών σημάτων, δείχνει επίσης σημαντικές αλλαγές.
Το 2001, τα premium αυτοκίνητα με αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων αντιπροσώπευαν το 31% των πωλήσεων. Μέχρι το 2024, έφτασαν το 97%. Όσον αφορά τις mainstream μάρκες, η αλλαγή είναι εξίσου δραματική: Το μερίδιο αγοράς των αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων αυξήθηκε από 5% το 2001 σε 63% πέρυσι.
Χώρα 2001 2024
Γερμανία 83% 18%
Μεγ. Βρετανία 86% 22%
Γαλλία 95% 28%
Ιταλία 98% 48%
Ισπανία 97% 41%
Αμερική 91% 0.7%
Το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων είναι ένα είδος υπό εξαφάνιση, με εξαίρεση μερικά σπορ αυτοκίνητα που διατηρούν ζωντανό τον παραδοσιακό επιλογέα ταχυτήτων. Αλλά, δεδομένων των πρόσφατων τάσεων, ακόμη και αυτά τα οχήματα, θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν τα επόμενα χρόνια λόγω υβριδισμού.