Η Toyota διαθέτει επί του παρόντος την Supra με τετρακύλινδρους και εξακύλινδρους κινητήρες που προμηθεύει η BMW. Η παραλλαγή GT4 μόνο για πίστα χρησιμοποιεί επίσης έναν εν σειρά εξακύλινδρο κινητήρα βαυαρικής προέλευσης. Το 2026, το αυστραλιανό τμήμα της εταιρείας θα ενσωματώσει έναν μεγάλο V8 που θα έχει αναπτυχθεί από την ίδια την Toyota. Πρόκειται για έναν V8 5λτ. που θα τροφοδοτεί το αγωνιστικό αυτοκίνητο για το πρωτάθλημα Repco Supercars.
Αν γνωρίζετε τους κινητήρες της Toyota από τις εσωτερικές τους κωδικές ονομασίες, η Supra V8 παίρνει τον 2UR-GSE, ένα αλουμινένιο μοτέρ που συναντάται σε πλήθος προϊόντων και κυρίως στη Lexus.
Η Toyota στοχεύει να αγωνιστεί στο Πρωτάθλημα Supercars για τουλάχιστον πέντε χρόνια, σύμφωνα με το σύστημα κανόνων Gen3 που εισήχθη το 2023. Η σκληροπυρηνική Supra θα αναμετρηθεί με τη Ford Mustang και τον κινητήρα Coyote 5,4 λίτρων. Επί του παρόντος, οι ομάδες της Chevrolet χρησιμοποιούν μια Camaro εξοπλισμένη με έναν V8 5,7 λίτρων, αλλά ένας μυστηριώδης αντικαταστάτης βρίσκεται καθ’ οδόν, καθώς το muscle car αποσύρθηκε στα τέλη του 2023.
Η Toyota θα συμμετάσχει με τουλάχιστον τέσσερα αγωνιστικά αυτοκίνητα GR Supra, και δύο από αυτά θα οδηγούνται από τους Chaz Mostert και Ryan Wood για την ομάδα Walkinshaw Andretti United. Η άλλη ομάδα δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη.
Με την ένταξη της Toyota το 2026, θα είναι η πρώτη σεζόν μετά το 2019 που το πρωτάθλημα Repco Supercars θα έχει τρεις κατασκευαστές. Την προηγούμενη δεκαετία, συμμετείχαν επίσης η Volvo, η Nissan και η Mercedes πριν εγκαταλείψουν το πρωτάθλημα.
Η αυτόνομη οδήγηση δεν σημαίνει και λιγότερα ατυχήματα
Πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου για την Ασφάλεια των Αυτοκινητοδρόμων (IIHS) των ΗΠΑ αποκαλύπτει ότι οι τεχνολογίες αυτόνομης οδήγησης δεν βελτιώνουν σημαντικά την ασφάλεια, κάτι που καταφέρνουν οι τεχνολογίες αποφυγής συγκρούσεων.
Ο πρόεδρος του IIHS David Harkey συγκρίνει την τεχνολογία μερικώς αυτόνομης οδήγησης με χαρακτηριστικά ευκολίας όπως τα ηλεκτρικά παράθυρα, τονίζοντας τον περιορισμένο αντίκτυπό τους στην ασφάλεια.
Η μελέτη κάνει διάκριση μεταξύ συστημάτων αποφυγής σύγκρουσης, όπως το αυτόματο φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης (AEB), η αποτροπή αλλαγής λωρίδας και η παρακολούθηση τυφλών σημείων, και χαρακτηριστικών μερικής αυτόνομης οδήγησης, όπως το προσαρμοζόμενο cruise control και η υποβοήθηση διατήρησης λωρίδας.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι τεχνολογίες αποφυγής ατυχημάτων μειώνουν σημαντικά τα ποσοστά ατυχημάτων, ενώ η μερικώς αυτόνομη οδήγηση δεν αποφέρει τα ίδια οφέλη.
Η μελέτη εξέτασε μοντέλα BMW και Nissan ηλικίας πέντε έως έντεκα ετών, τόσο με όσο και χωρίς αυτές τις τεχνολογίες.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα Nissan με AEB είχαν 8% μείωση των απαιτήσεων αστικής ευθύνης για υλικές ζημιές. Το ποσοστό αυτό παρέμεινε αμετάβλητο ακόμη και όταν συμπεριλήφθηκα τα συστήματα ημιαυτόνομης οδήγησης.
Παρομοίως, οι BMW που ήταν εξοπλισμένες με AEB και προειδοποίηση εμπρόσθιας σύγκρουσης παρουσίασαν μείωση κατά 7% των απαιτήσεων από σύγκρουση και 13% των απαιτήσεων από υλικές ζημιές.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι BMW με προσαρμοζόμενο cruise control σημείωσαν 25% μείωση των απαιτήσεων για υλικές ζημιές.
Ωστόσο, η μελέτη αναγνωρίζει ορισμένους περιορισμούς. Σε αντίθεση με τα συστήματα αποφυγής σύγκρουσης, τα χαρακτηριστικά ημιαυτόνομης οδήγησης δεν είναι πάντα ενεργά από προεπιλογή, περιπλέκοντας την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς τους.
Άλλοι παράγοντες, όπως η ποιότητα των προβολέων, παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των ατυχημάτων. Το IIHS υπογραμμίζει την ανάγκη για περισσότερα δεδομένα προκειμένου να προσδιοριστεί ο πραγματικός αντίκτυπος των ημιαυτόνομων συστημάτων, καθώς η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται.
Συνοψίζοντας, ενώ οι τεχνολογίες αποφυγής συγκρούσεων έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές στη μείωση των ατυχημάτων, τα συστήματα μερικώς αυτόνομης οδήγησης προσφέρουν επί του παρόντος περισσότερη ευκολία παρά ασφάλεια.