Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό που έχουν τα κλασικά φορτηγά της Mercedes Benz της δεκαετίας του 1950 και του 1960 με το σημερινό Actros είναι μόνο το τιμόνι και οι τροχοί. Χωρίς ίχνος άνεσης στην οδήγηση, αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων ή έξυπνων συστημάτων υποστήριξης οδηγού. Ωστόσο, ο Joachim Schlereth, Επικεφαλής Πωλήσεων & Υπηρεσιών της Mercedes-Benz Trucks Germany, εξακολουθεί να είναι οπαδός των πρώτων μεταπολεμικών φορτηγών: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ρίζες μας και τι έχουμε επιτύχει και βελτιώσει με την πάροδο του χρόνου. Για μένα η οδήγηση ενός κλασικού φορτηγού είναι επομένως ένα είδος συναρπαστικής πράξης εξισορρόπησης μεταξύ χθες, σήμερα και αύριο, ειδικά μετά που κυκλοφορήσαμε το νέο Mercedes-Benz Actros πέρυσι.
Ο Joachim Schlereth είχε την ευκαιρία για μια τέτοια περιοδεία στο παρελθόν στην 17η Περιήγηση Γερμανικών κλασικών φορτηγών που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα σε τρία στάδια από το Visselhövede στο Ladbergen. Η εκδήλωση αφιερώθηκε στους ήρωες των μεταφορών σήμερα. Συνεπώς, η Daimler Truck AG συμμετείχε με δύο οχήματα από την κλασική συλλογή οχημάτων του εργοστασίου Wörth: ένα Mercedes-Benz LP 333 (του1960) και ένα Mercedes-Benz L 5000 (του 1952).
Ήδη μετά τα πρώτα λίγα χιλιόμετρα της περιοδείας περίπου 500 χιλιομέτρων, η πρόοδος στην ανάπτυξη μεταξύ του LP 333 και του μεγαλύτερου αδελφού του ήταν σαφής. Σε αντίθεση με το L 5000, είναι πολύ άνετο στην οδήγηση χάρη στο σύστημα διεύθυνσης. Ο συμπλέκτης απαιτεί επίσης σχετικά χαμηλή δύναμη στο πεντάλ. Ένα στενό βήμα μπροστά από τους εμπρός άξονες είναι το μόνο βοήθημα εισόδου. Μόλις ο οδηγός φτάσει στο κάθισμα του φορτηγού καμπίνας over-engine, ένα μεγάλο κενό χωρίζει τον οδηγό και τον συνοδηγό. Από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας 200 ίππων OM 326 με τους έξι κυλίνδρους των 10.735 κ.εκ. Ο θόρυβος από τον κινητήρα είναι τόσο μεγάλος που κάθε διάλογος μέσα στην καμπίνα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Το Mercedes-Benz L 5000 δεν είναι καθόλου κατώτερο από τον κλασικό του συγγενή του οποίου ο κινητήρας OM 67/8 παράγει 120 ίππους. Ο Joachim Schlereth ένιωσε όλη την δύναμη με το που έβαλε το πόδι στον βαρύ συμπλέκτη. Και το τιμόνι απαιτεί επίσης μυϊκή δύναμη στα χέρια. Δεν υπάρχει υδραυλική υποβοήθηση εδώ, απλά ένα τεράστιο τιμόνι. Παράλληλα με τα 13 φορτηγά Mercedes-Benz, εκπροσωπήθηκαν σχεδόν όλες οι μάρκες της εποχής - από το Büssing έως το Henschel και το Magirus έως το Krupp, με συνολικά 64 συμμετέχοντες. Ο επικεφαλής διοργανωτής Joachim Fehrenkötter αποκαλεί τον αγώνα ως ένα «μουσείο στον δρόμο».
Από τότε, συνολικά 60 μέχρι 80 κλασικά φορτηγά διακινούνται στη Γερμανία και τις γειτονικές χώρες κάθε δύο χρόνια, ανάλογα με την προγραμματισμένη διαδρομή. «Φέτος, αρχικά προγραμματίσαμε μια δεκαήμερη περιοδεία στη Γαλλία», λέει ο Joachim Fehrenkötter, «αλλά η πανδημία μας χάλασε τα σχέδια. Έπρεπε να επαναπρογραμματίσουμε πλήρως σε σύντομο χρονικό διάστημα και να συντομεύσουμε την περιοδεία σε τέσσερις ημέρες.» Αλλά παρόλο που οι προσκλήσεις για αυτό στάλθηκαν πολύ αργά, η απάντηση ήταν εκπληκτική και μια εξαιρετικά ελκυστική παρέλαση vintage φορτηγών κατάφερε να συγκεντρωθεί για αυτήν την 17η διοργάνωση.
Η Ρομποτική Μοτοσυκλέτα της Yamaha κέρδισε το βραβείο Red Dot
Η Motoroid2 σχεδιάστηκε για να δείχνει «ζωντανή». Η Yamaha, εδώ και δεκαετίες, ισορροπεί ανάμεσα στην τεχνική ακρίβεια και το συναίσθημα. Αυτό φαίνεται τόσο στις μοτοσυκλέτες του MotoGP, όσο και στα κλασικά της πιάνα. Έχει αυτή την εμμονή να δημιουργεί μοτοσυκλέτες που δεν λειτουργούν απλώς, αλλά συντονίζονται με τον αναβάτη και προκαλούν πολλά συναισθήματα.
Και με την Motoroid2, η Yamaha δεν εντυπωσιάζει μόνο τους αναβάτες. Μόλις κέρδισε μία από τις πιο σημαντικές διακρίσεις στο παγκόσμιο design: το Red Dot Award στον διαγωνισμό Design Concept 2025.
Δεν πρόκειται μόνο για επιβράβευση από τον κόσμο των μοτοσυκλετών, αλλά είναι μία παγκόσμια επιβράβευση από την κοινότητα του design. Ένα μήνυμα ότι αυτό έχει σημασία. Ότι αυτός ο συνδυασμός τέχνης, συναισθήματος και τεχνολογίας του μέλλοντος αξίζει να γιορτάζεται.
Και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Η Motoroid2 δεν μοιάζει με τίποτα άλλο που κυκλοφορεί στο δρόμο, ούτε με ανθρωποειδές ρομπότ. Η φωτιζόμενη, εμπνευσμένη από το σχήμα των φύλλων κατασκευή της που ονομάζεται κυριολεκτικά “Leaf” λειτουργεί ταυτόχρονα ως οπτικό κέντρο και διαισθητική διεπαφή. Δεν είναι εκεί για να τη χρησιμοποιείς στις μετακινήσεις ή να την οδηγείς ακουμπώντας τα γόνατα στις στροφές. Είναι εκεί για να ανταποκρίνεται στην παρουσία σου, τις κινήσεις και την αφή σου. Η μοτοσυκλέτα αντιδρά με φως, με το σχήμα που αντιλαμβάνεται μπροστά της και ισορροπεί επικοινωνώντας μέσα από την κίνησή της. Δεν την οδηγείς απλώς. Αλληλεπιδράς μαζί της. Μπορεί κανείς να πει ότι σχεδόν γίνεσαι ένα μαζί της.
Ολόκληρη η μοτοσυκλέτα σχεδιάστηκε για να δείχνει και να συμπεριφέρεται ως ζωντανή. Αυτός ήταν ο στόχος της Yamaha από την αρχή: να δημιουργήσει έναν σύντροφο, όχι απλώς ένα όχημα. Και ενώ η πρώτη Motoroid το 2017 σόκαρε με το ότι μπορούσε να σταθεί όρθια και να προχωρά μόνη της, η Motoroid2 πάει αυτό το όραμα ακόμα πιο πέρα, κάτι πιο κοντά σε ένα ζώο, ή ίσως ακόμα και σε έναν φίλο που σε αντιλαμβάνεται καθώς πλησιάζεις, που ακούει και που μαθαίνει.
Η Motoroid2 μας υπενθυμίζει ότι οι μοτοσυκλέτες μπορούν να είναι εκφραστικές, συναισθηματικές, ακόμα και… χαριτωμένες. Αυτό είπαν αρκετοί και για την πρώτη Motoroid.
Με την Motoroid2, η Yamaha αποδεικνύει ότι το μέλλον της μετακίνησης δεν χρειάζεται να είναι ψυχρό ή αποστειρωμένο. Μπορεί να είναι ζεστό, οργανικό και διαδραστικό. Μπορεί να είναι περίεργο και λίγο μη πρακτικό, αλλά αυτό ακριβώς το κάνει διαφορετικό.
Και τώρα, με ένα Red Dot Award στο ενεργητικό της, ο κόσμος αρχίζει να παίρνει αυτή την έμπνευση στα σοβαρά.
Η Yamaha δεν κατασκευάζει απλώς μια μοτοσυκλέτα εδώ. Εξερευνά τα όρια ανάμεσα σε μηχανή και οντότητα. Η διάκριση με το Red Dot Award επιβεβαιώνει ότι αυτή η ιδέα έχει ξεπεράσει τα όρια της απλής τεχνολογικής περιέργειας και έχει μετατραπεί σε μια φιλοσοφία σχεδιασμού. Η Motoroid2 είναι πλέον μια δήλωση – όχι για επιδόσεις ή ταχύτητα – αλλά για αλληλεπίδραση, παρουσία, και τη συναισθηματική δυναμική των μηχανών.
Τεχνολογία κίνησης & ισορροπίας:
Αυτή η μοτοσυκλέτα δεν είναι απλώς “εργαλείο μεταφοράς”, αλλά περισσότερο ένα διαδραστικό γλυπτό που ισορροπεί μόνο του.
Ο σχεδιασμός πάνω από τη χρηστικότητα. Η Yamaha Motoroid2 πιθανόν δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ σε παραγωγή. Και αυτό είναι το νόημα. Είναι ένα πειραματικό σχέδιο, μια πρόκληση, που σκοπό έχει να αναδιαμορφώσει τις προσδοκίες μας για το τι μπορεί να είναι μια μοτοσυκλέτα ή μια μηχανή γενικότερα.
Η Yamaha είχε πάντα μια διπλή ταυτότητα. Κατασκευάζει κορυφαίες μοτοσυκλέτες και κορυφαία πιάνα. Η Motoroid2 είναι μια φυσική (αν και ριζοσπαστική) εξέλιξη αυτής της φιλοσοφίας: μια μηχανή που δεν σε μετακινεί μόνο σωματικά, αλλά και συναισθηματικά.
Και ενώ μπορεί να φαίνεται “μη πρακτική”, αυτό ακριβώς είναι που αναγνωρίζει το Red Dot Award για τα Design Concept: τολμηρά οράματα που ξεπερνούν τα όρια, ακόμη και αν δεν έχουν άμεση εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο. Μερικές φορές, οι πιο σημαντικές καινοτομίες είναι εκείνες που μας κάνουν να αισθανόμαστε, όχι απλώς να κινούμαστε.