Γοητευτικό και πολυαγαπημένο από τα μέσα ενημέρωσης, ένα εργαστήριο πάνω σε τροχούς που βοήθησε την ανάπτυξη του κινητήρα Wankel και κατακτητής πολλών ρεκόρ. Το Mercedes-Benz C 111 με τον κινητήρα τετραπλού ρότορα Wankel, παρήγαγε 350 ίππους και γιορτάζει φέτος 50 χρόνια από την παγκόσμια πρεμιέρα του. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 40ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης που διεξήχθη από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 1970. Η τελική του ταχύτητα, 300 χλμ/Ώρα, παραμένει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του μέχρι και σήμερα.
Το C 111-II αναπτύχθηκε με βάση το C 111, το οποίο παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1969. Από την άποψη της τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τον κινητήρα Wankel με τέσσερεις ρότορες. Το τμήμα σχεδιασμού, με επικεφαλής τον Bruno Sacco και τον Josef Gallitzendörfer, άρχισε να εργάζεται το καλοκαίρι του 1969 επάνω στο σχέδιο αυτό. Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, βελτίωσαν το οπτικό πεδίο του οδηγού, τροποποιώντας τους λασπωτήρες, την οροφή, τον θόλο μηχανής και τον χώρο αποσκευών. Η αεροδυναμική του οχήματος ήταν επίσης βελτιωμένη: η μέτρηση της αεροδυναμικής σήραγγας έδειξε ότι ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά οκτώ τοις εκατό σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.
Μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του, το C 111 ταξίδεψε σε πολλές άλλες εκθέσεις: Σαλόνι Αυτοκίνητο του Παρισιού, το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου (Οκτώβριος 1969), το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο (Οκτώβριος / Νοέμβριος 1969), το Show του Jochen Rindt στη Βιέννη (Νοέμβριος 1969) (Δεκέμβριος 1969), Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου των Βρυξελλών (Ιανουάριος 1970) και Σαλόνι Αυτοκινήτου Σικάγο (Φεβρουάριος 1970). Η εξελιγμένη έκδοση C 111-II έπειτα έκανε πρεμιέρα στη Γενεύη τον Μάρτιο του 1970.
Πολλοί λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά ποσά για ένα C 111. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο το 1969 κάποιος προσφέρθηκε να πληρώσει μέχρι και μισό εκατομμύριο γερμανικά μάρκα ενώ η εταιρεία έλαβε μέχρι και ανοικτές επιταγές στη Στουτγάρδη τους επόμενους μήνες. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα κατέστησε σαφές ότι αυτό το πειραματικό όχημα δεν ήταν προς πώληση. Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, αυτό που αργότερα θα ήταν γνωστό ως C 111 (με την εσωτερική ονομασία C 101 της Mercedes-Benz) προοριζόταν για μια τελείως ομάδα ατόμων: ήδη από το 1963 είχε δοθεί αρχική σκέψη σε έναν κινητήρα Wankel για ένα «μικρό, προσιτό σπορ αυτοκίνητο» που θα τοποθετηθεί κάτω από το «Pagoda» SL (W 113). Η στρατηγική καθορίστηκε λεπτομερέστερα το 1968 ως ένα «μικρό, σπορ όχημα» χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά άνεσης που είναι επίσης κατάλληλα για αγώνες ράλι και απευθύνεται σε «νέους».
Δελτίο Τύπου CIC Mercedes
Η αγωνιστική Jaguar D-Type του 1954, πωλείται όσο μια Bugatti Tourbillon!
Στα χέρια του Σερ Στέρλινγκ Μος, σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο στα δοκιμαστικά των 24 ωρών του Le Mans εκείνη τη χρονιά.
Δεν υπάρχουν πολλά κλασικά αγωνιστικά αυτοκίνητα, με τη χάρη και φινέτσα της Jaguar D-Type. Και σίγουρα είναι ακόμα λιγότερα αυτά που έχουν τη δική της αξία μεταπώλησης, μετά από 7 και πλέον δεκαετίες.
Η συγκεκριμένη δεν πρόκειται να καταρρίψει το ιστορικό ρεκόρ, που κρατάει από το 2016, όταν η D-Type που θριάμβευσε στις 24 Ώρες του Le Mans το 1956, τίναξε στον αέρα το μπλοκ δημοπρασιών με το εκπληκτικό ποσό των 21,78 εκατομμυρίων δολαρίων!
Όμως, η Broad Arrow Auctions, που θα τη βγάλει στο σφυρί, στις αρχές Μαρτίου, εκτιμά ότι θα πουληθεί μεταξύ 6,5 και 8,5 εκατομμυρίων δολαρίων, όσο δηλαδή κοστίζει μια ολοκαίνουργια Bugatti Tourbillon, μαζί με τα… παρελκόμενα.
Τι είναι αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη D-Typer τόσο ξεχωριστή. Πέραν της άριστης λειτουργικής της κατάστασης, είναι το γεγονός ότι ελάχιστα αυτοκίνητα εκείνης της εποχής έχουν τόσο πλούσια αγωνιστική δράση. Αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή της,. Ήταν ο εμβληματικός αγώνας του Le Mans το 1954, όταν με τον θρυλικό Σερ Στέρλινγκ Μος και τον Πίτερ Γουόκερ, σημείωσε τους καλύτερους χρόνους στα δοκιμαστικά.
Δυστυχώς, δεν κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει τον αγώνα, καθώς η Jaguar την απέσυρε, λόγω ξαφνικού προβλήματος στο σύστημα πέδησης.