Editorial

23 Nov, 2018 Ώρα 18:06

Έτος 2018: Σχολιασμός σε άρθρο: «Κόντρες ταχύτητας, αδιαφορία που σκοτώνει»: Λάθος πόρτα χτυπάτε.

Thumbnail

Θεωρήσαμε ασέβεια στον νεκρό το γράψιμο ενός άρθρου υπέρ της πάταξης των κόντρων στους δρόμους χρησιμοποιώντας το όνομα του αδικοχαμένου Φειδία Σαββίδη που έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τις μέρες που μας πέρασαν. Καταρχάς μέσω του δικού μας άρθρου θα θέλαμε να δώσουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του μικρού.

Close

Δυστυχώς βλέπουμε άλλα μέσα ενημέρωσης (άσχετα με το χώρο του αυτοκινήτου) να ξυπνούν και να ρίχνουν το φταίξιμο εκεί που πιστεύουν ότι δεν θα πάρουν απάντηση, ή ότι μιλούν εμπεριστατωμένα. Αποκαλώντας τους φίλους του αυτοκινήτου που αρέσκονται στην ταχύτητα «ένα τσούρμο ανεγκέφαλους». Δηλαδή, θλίβονται για τον θάνατο του Φειδία αλλά την ίδια στιγμή τον χαρακτηρίζουν ανεγκέφαλο. Εκείνον, και άλλους τόσους χιλιάδες που ασχολούνται με το hobby του αυτοκινήτου και βέβαια κακώς έτρεχαν ή τρέχουν στους δρόμους, γιατί όμως το πράττουν; Γνωρίζει η συντάκτρια; Όχι βέβαια.

Θλίβονται και θυμώνουν επειδή ο διευθυντής της τροχαίας δεν έχει απάντηση για το πως θα σταματήσει αυτή η φρίκη. Δεν είναι φρίκη καλή μου δημοσιογράφε. Είναι πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του κάνοντας αυτό που αγαπά, σε λάθος τόπο, ελλείψει κατάλληλων χώρων που δεν υφίστανται διαχρονικά με ευθύνη της Πολιτείας. Ήθελε όμως, δυστυχώς, να το κάνει.

Close

Δεν είχε απάντηση η αστυνομία. Ξέρεις γιατί; Επειδή οι από πάνω τους, η Πολιτεία δηλαδή, τους άφησαν να λύσουν το πρόβλημα. Χωρίς να τους δώσουν τα εφόδια, χωρίς να παρέχουν στις χιλιάδες οπαδούς της ταχύτητας χώρους εκτόνωσης, όπως σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες. Όταν οι ιθύνοντες αδιαφορούν, τότε έχουμε πρόβλημα.

Γράφει η δημοσιογράφος, λέει, από το 2004. Δώσατε λέτε στοιχεία για το πως χάθηκαν ζωές από βελτιωμένα αυτοκίνητα. Θα ήθελα πολύ να δω μια καταμέτρηση. Πόσοι χάθηκαν από βελτιωμένα αυτοκίνητα και κόντρες τα τελευταία 15 χρόνια; (2, 3, 4;) Πόσοι χάθηκαν από άλλους λόγους, 700; 800; Το εκπαιδευτικό σύστημα τι σχέση έχει με τις επιλογές που κάνεις όταν μεγαλώσεις; Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από τους «ανεγκέφαλους εγκληματίες» που αναφέρεται είναι σπουδασμένοι, οικογενειάρχες, καταλαβαίνουν το λάθος να τρέχεις στο δρόμο και πίστεψε με «βρίσκονται ανάμεσα μας».

Close

Καλείτε τον κόσμο να ανοίξει τα μάτια του αλλά προς την λάθος κατεύθυνση. Δεν υποστηρίζουμε τις κόντρες στους δρόμους, απλά, επειδή περάσαμε από εκείνο το στάδιο, γνωρίζουμε ότι οι κόντρες δεν σταματάνε με την όποια «εκστρατεία». Απλά, πηγαίνουν παρακάτω, σε άλλο δρόμο, σε άλλο μέρος. Η Αστυνομία έχει την μικρότερη ευθύνη από μεριάς της Πολιτείας.

Εμείς που είμαστε του χώρου, από το 2004 φωνάζουμε μέσω του τότε περιοδικού BURNOUT: Η βελτίωση δεν είναι έγκλημα. Ούτε και η αγάπη προς το αυτοκίνητο και την ταχύτητα. Ο καθένας έχει το hobby του. Σκεφτήκατε να μην υπήρχαν γήπεδα;

Φίλος, ο οποίος έμεινε παράλυτος μετά από αυτοκινητιστικό γράφει τα πιο κάτω:

«Δώστε στο κόσμο του αυτοκινήτου ασφαλείς δρόμους για να κάνουν το δικό τους επιτέλους! Ότι δεν μπορείς να το ελέγξεις το ρυθμίζεις, και η ταχύτητα δεν ελέγχεται, οι κόντρες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Παρά παιδιά εθισμένα στα ναρκωτικά, τον τζόγο και στο αλκοόλ, προτιμώ παιδιά που γουστάρουν να βάζουν κόντρες σε κλειστούς δρόμους με κιγκλίδωμα ασφαλείας που θα συγχωρέσει το λάθος όπως και απόσταση των θεατών από το δρόμο για τη δική τους ασφάλεια.

Η πολιτεία ευθύνεται που οι κόντρες γίνονται ακόμα σε δημόσιους δρόμους. Αν τα αρμόδια Υπουργεία είχαν υπευθυνότητα και όραμα θα τροχιοδρομούσαν και αυτή τη δράση. Προτιμούν δακρύβρεχτες ομιλίες για την οδική ασφάλεια σε ανήλικους και νεαρούς που δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Θέλετε να σταματήσουν οι κόντρες θανάτου; Δώστε στους νέους ασφαλείς χώρους να κάνουν το σπορ που τους αρέσει. Είναι απλά μηχανοκίνητος αθλητισμός!»

Ακούστε τους νέους μια φορά στη ζωή σας και αγκαλιάστε εκείνο που αγαπούν. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο.

Παρακαλούμε λοιπόν όλους τους δημοσιογράφους, πριν να γράφουν κάτι αφορίζοντας χιλιάδες φίλους της ταχύτητας που δυστυχώς διαχρονικά τρέχουν στους δρόμους ελλείψει πιστών ταχύτητας, να μαζεύουν τις πληροφορίες και μετά να θίγουν ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, όπως η δική μας, του αυτοκινήτου. Και σας παρακαλούμε, μην βγείτε να πείτε ότι υποστηρίζουμε τις κόντρες, μέσω των οποίων μεγαλώσαμε. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι οι κόντρες δεν θα σταματήσουν αν δεν γίνουν πίστες ταχύτητας και ασφαλούς οδήγησης. Ποτέ.

Η ομάδα του Car.com.cy

02 May, 2024 Ώρα 19:39

20 χρόνια BURNOUT – Τιμή στο θρυλικό περιοδικό που έβαλε τις βάσεις για την ανάπτυξη του motorsport και tuning

Thumbnail

Τον Απρίλιο του 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του κυπριακού BURNOUT. Ένα περιοδικό που άφησε εποχή στο χώρο του tuning, των Clubs αυτοκινήτων, αλλά και του motorsport. Δεν μου αρέσει να μιλώ για τα επιτεύγματα μας, αλλά το BURNOUT, είναι ιστορία.

Close

Η όλη φάση ξεκίνησε από την Ελλάδα όπου από το 1999 μέχρι το 2003 διοργανώναμε αποκλειστικά τους αγώνες dragster. Τα ρεκόρ επισκεψιμότητας (22.000 θεατές) και συμμετοχών (190 auto – moto σε ένα αγώνα) δεν έχουν σπάσει ποτέ. Και δεν προβλέπεται να σπάσουν. Ακόμη και τον 1ο αγώνα drift στην Ελλάδα, εμείς τον διοργανώσαμε, στις Αφίδνες…

Στην Κύπρο διοργανώσαμε τους πρώτους αγώνες dragster to 2002 και 2003. Όλα τότε με το ελληνικό BURNOUT σαν χορηγό επικοινωνίας.

Close

Και τότε ήταν που είδαμε το κενό στην Κύπρο και με συνοπτικές διαδικασίες, στήσαμε το κυπριακό BURNOUT. Η αναγνωσιμότητα του τότε είχε ταράξει τα νερά στα διαφημιστικά γραφεία. Προσπαθούσαν με πάθος να το μειώσουν, αλλά δεν μπορούσαν. Το έβρισκαν μπροστά τους τα δήθεν «αντρικά» περιοδικά των μεγάλων εκδοτικών εταιρειών που έτρωγαν την σκόνη του BURNOUT, του «περιοδικού του δρόμου». Ενός περιοδικού πολύ προχωρημένου για την εποχή του.

 

Close

 

Πάρτυ, διοργανώσεις, το πρώτο Extreme Car Show, οι πρώτοι αγώνες Drift στη Δρομολαξιά και οι βάσεις για αναγνώριση του αθλήματος μας στην κοινωνία της μάππας, είχαν μπει από τα πρώτα χρόνια κυκλοφορίας του. Η ανάπτυξη του tuning και του motorsport, ήταν ραγδαία. Οι προσκλήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ και ραδιόφωνα για την οδική ασφάλεια πολλές. Γιατί εμείς ξέρουμε τι λέμε και δεν κρυβόμαστε.

 

 

Έκτοτε, χωρίς να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, το BURNOUT  το οποίο ολοκλήρωσε τον κύκλο του το 2012 (πουλώντας αντίτυπα για χρόνια μετά) αλλά άφησε το στίγμα του παντού, μέχρι και σήμερα.

Λίγα είναι τα άτομα και οι φορείς που ώθησαν το motorsport στην Κύπρο. Δεν το κάναμε μόνοι μας. Μην με παρεξηγάτε.

 

 

Όμως το BURNOUT, τα έργα του και η σημερινή του προέκταση, είναι ακόμη ζωντανή:

  • Το Boyz Stuff Show που ακόμη πολλοί το ονομάζουν BURNOUT, κλείνει 20 χρόνια ζωής φέτος!
  • Η Achna Speedway για την οποία το BURNOUT έδωσε μάχες με τον ιδιοκτήτη πριν ανοίξει, κρατιέται ζωντανή από την ομάδα του BURNOUT που την διαχειρίζεται εδώ και 5 + χρόνια με πρωτοστάτη τον Αυγουστή «του BURNOUT».
  • Το Petrolheads Festival, το Πρωτάθλημα Αναβάσεων, το Πρωτάθλημα Time Attack, το Gymkhana, όλα με την στήριξη μας, έχουν ένα άρωμα BURNOUT.

Πολλά από τα Clubs αυτοκινήτων, είχαν δημιουργηθεί (και πρωτο εμφανιστεί) στο BURNOUT.

 

 

Θυμάμαι ακόμη τα αυτοκίνητα στους δρόμους με τα αυτοκόλλητα BURNOUT που δίναμε δώρο με τα τεύχη μας.

Κρατάω ακόμη τα μηνύματα θαυμασμού, τα δώρα που μας έστελναν, τις επιστολές. Τα τηλεφωνήματα και τα βράδια που περνάγαμε στο αρχηγείο για να βοηθήσουμε τους δικούς μας street racers που τους μάζευαν τα αυτοκίνητα οι «θυμωμένοι» ζετάδες να τα πάρουν πίσω. Τις μάχες για αλλαγή της νομοθεσίας για τα «μοτιφαρισμένα» αυτοκίνητα που καλά κρατεί.

Το BURNOUT ήταν μια ιδέα. Ένας τρόπος ζωής. Ένα πολύ προχωρημένο project για την εποχή του. Σήμερα, το τιμάμε.

Είμαι πολύ περήφανος που το έφερα στην Κύπρο και σήμερα, 20 χρόνια μετά, το μόνο που μπορώ να πω, είναι ένα μεγάλο «ευχαριστώ» εκ μέρους όλων όσων έζησαν υπέροχες στιγμές BURNOUT.    

Χαίρομαι που πολλοί ακόμη με αποκαλούν ο «Στέλιος ο BURNOUT».

Στέλιος Κυθρεώτης