Μπορεί σήμερα να θεωρείται παραπάνω από δεδομένη η οθόνη αφής σε όλα τα αυτοκίνητα, την αρχή όμως είχε κάνει το 1986 η Buick με το Riviera.
Μεταφερόμαστε 36 ολόκληρα χρόνια πίσω και συναντάμε το πρώτο επιβατικό αυτοκίνητο με εργοστασιακή οθόνη αφής. Ο λόγος για το Riviera της Buick το οποίο στην 7η γενιά του διέθετε το Graphic Control Center με πράσινα γράμματα σε μαύρο φόντο και λειτουργία αφής. Οι διαστάσεις ήταν 3Χ4 ίντσες και μέσα σε αυτές ο οδηγός έβλεπε πληροφορίες όπως το απόθεμα βενζίνης, ο κλιματισμός, η κατάσταση της μηχανής και άλλα στοιχεία που συναντάμε στα σημερινά trip computers.
Η τεχνολογία της οθόνης ήταν παραπλήσια με αυτή που χρησιμοποιούταν στις τηλεοράσεις, δηλαδή καθοδικού σωλήνα (Cathode Ray Tube -CRT) και όχι τεχνολογίας LCD ή TFT που επικράτησε αργότερα.
Τελικά όμως μετά από τέσσερα χρόνια, η εταιρία απέσυρε την οθόνη αφής καθώς οι ιδιοκτήτες έκαναν αρκετά παράπονα πως τους αποσπούσε την προσοχή κατά την οδήγηη. Τελικά πέρασαν σχεδόν 15 χρόνια μέχρι να ξαναχρησιμοποιηθεί ευρέως η οθόνη αφής στα αυτοκίνητα παραγωγής.
Το 1987 οι ιδιοκτήτες παραπονέθηκαν πως αυτή η μικρή η οθόνη αφής τους αποσπούσε την προσοχή κατά την οδήγηση και ζήτησαν από την εταιρία να μην συνεχίσει την χρήση της και αυτή τους άκουσε. Πλέον που οι οθόνες φτάνουν μέχρι και τις 18 ίντσες, υπάρχει κανείς που παραπονιέται για απόσπαση προσοχής ή όλοι αναζητούν το μοντέλο με τις περισσότερες ίντσες;
H διαφορά μεταξύ ενεργητικής και παθητικής τετραδιεύθυνσης.
Σε ποιες περιπτώσεις οι πίσω τροχοί στρίβουν αντίθετα με τους μπροστά και πότε με την ίδια φορά; Η τετραδιεύθυνση σε ένα αυτοκίνητο μπορεί να εκτινάξει την οδηγική του συμπεριφορά και αποτελεί μια τεχνολογία που ποτέ δεν έμελλε να είναι προνόμιο μόνο των ακριβών supercars.
Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου τριάντα χρόνια, όταν οι μηχανικοί της Honda κατάφεραν στο Prelude του 1988 να εισαγάγουν σύστημα διεύθυνσης και για τους πίσω τροχούς. Μια τεχνολογία που βελτίωνε σε απίστευτο βαθμό τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο δρόμο, όμως τελικά ποτέ δεν πέρασε στη μαζική γραμμή παραγωγής λόγω… κακού marketing.
Ανά χρονικά διαστήματα εταιρείες εξοπλίζουν μερικά μοντέλα επιδόσεών τους με τετραδιεύθυνση, όπως π.χ. το Renault Megane RS. Όμως, ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενεργητικής και παθητικής τετραδιεύθυνσης;
Παθητική τετραδιεύθυνση: Αποτελεί την πιο απλή περίπτωση στην οποία οι πίσω τροχοί στρίβουν ελάχιστες μοίρες προς την ίδια κατεύθυνση με τους μπροστινούς. Με αυτόν τον τρόπο (ακόμα και με τις 2 ή 3 μοίρες κλίσης) μειώνεται σε τεράστιο βαθμό η πιθανότητα υπερστροφής.
Ενεργητική τετραδιεύθυνση: Μια πιο πολύπλοκη διαδικασία, που έχει όμως και θεαματικά αποτελέσματα και μεταβάλλεται ανάλογα με την ταχύτητα κίνησης. Όταν το όχημα κινείται με μικρή ταχύτητα, τότε οι πίσω τροχοί στρίβουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, κάνοντας το όχημα πιο ευέλικτο και ευκολοδήγητο. Όταν η ταχύτητα κίνησης αυξηθεί σε έναν βαθμό, τότε η στρέψη των πίσω τροχών γίνεται προς την όμοια φορά, βοηθώντας το όχημα να πετύχει καλύτερη πρόσφυση και σταθερότητα, ώστε ακόμα και απότομοι ελιγμοί, να γίνουν πιο ασφαλείς.