Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Πως κατασκευάζονται οι κορυφαίες ζάντες;
Όταν μιλάμε για ζάντες, είναι αδύνατο να μην αναφέρουμε τις εμβληματικές RAYS TE37.
Αλλά πριν ένα προϊόν, υψηλών προδιαγραφών, φτάσει στον τελικό προορισμό του, υπάρχει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδικασία. Η RAYS μα δίνει, μέσω ενός βίντεο, μια πολύ καλή εικόνα.
Η διαχρονική σχεδίαση των RAYS TE37, συνεργάζεται με τα πάντα, από Ford έως Ferrari , κερδίζοντας τη διαρκή θρυλική τους θέση στην κοινότητα των αυτοκινήτων.
Τώρα, αν αναρωτηθήκατε ποτέ πώς φτιάχνονται, είστε τυχεροί, γιατί οι ίδιοι οι RAYS δημοσίευσαν ένα βίντεο με την πλήρη διαδικασία κατασκευής τους από την αρχή μέχρι το τέλος.
Κάθε TE37 ξεκινά τη ζωή του ως συμπαγής κύλινδρος αλουμινίου, που ονομάζεται επίσης και billet. Αυτά τα billets είναι κατασκευασμένα από ιδιόκτητο κράμα αλουμινίου 6061 ειδικά σχεδιασμένο από την RAYS, ένα κράμα που δίνει μεγάλη έμφαση στην αντοχή. Κάθε billet στη συνέχεια θερμαίνεται, για να είναι πιο λειτουργικό για να έρθει η σφυρηλάτηση.
Μόλις ολοκληρωθεί η θέρμανση, το billet περνά στη διαδικασία σφυρηλάτησης. Αυτή η διαδικασία 3 σταδίων ξεκινά με μια προκαταρκτική μήτρα σφυρηλάτησης που σφραγίζει τη ράβδο σε ένα τραχύ σχήμα του τελειωμένου τροχού. Από εκεί, μπαίνει μια δευτερεύουσα μήτρα σφυρηλάτησης και βελτιώνει το σχήμα των ακτίνων, ανοίγοντάς τες στη διαδικασία. Το τελευταίο βήμα της σφυρηλάτησης βλέπει αυτά τα κουφωμένα κανάλια να διαμορφώνονται σε προφίλ U για να επιτύχουν την επιθυμητή αντοχή και ακαμψία, διατηρώντας παράλληλα ένα μικρό βάρος.
Στη συνέχεια, η ζάντα θερμαίνεται ξανά και χρησιμοποιείται ένας ρότορας διαμόρφωσης για να μεταφέρει τα εξωτερικά προφίλ του κυλίνδρου από ένα επίπεδο προφίλ στο περίπλοκο σχήμα που φουσκώνει που συνδέουμε με τους τροχούς αυτοκινήτων.
Μόλις γίνει αυτό, αφαιρούνται τα υπόλοιπα γρέζια από τη διαδικασία κατεργασίας. Αυτό όχι μόνο κάνει τον τροχό να φαίνεται καλύτερος, αλλά επιτρέπει επίσης την καλύτερη πρόσφυση του χρώματος και των ανθεκτικών στη διάβρωση επιστρώσεων.
Μόλις ολοκληρωθεί η κατασκευή, κάθε ζάντα υποβάλλεται σε δοκιμή κόπωσης ακτινικού φορτίου, για να προσδιοριστεί πως οι τροχοί αντέχουν σε πολλές περιστροφές. Εφόσον πληροί τα πρότυπα της RAYS , γυαλίζεται, υποβάλλεται σε απολίπανση και βαφή πούδρας, στη συνέχεια κόβεται με διαμάντι και βάφεται για το τελικό φινίρισμα της επιφάνειας.
Τέλος, οι αυτοματοποιημένοι χαράκτες και μηχανές βαφής προσθέτουν τις απαραίτητες λεπτομέρειες στο τελικό προϊόν, πριν από μια τελική επιθεώρηση και δοκιμή αντοχής πιστοποιήσουν τις ζάντες, που θα αποσταλούν στους πελάτες.