Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
Οριστικά εκτός F1 ο Daniel Ricciardo – Ποιος παίρνει τη θέση του από το επόμενο GP;
Οι φήμες επιβεβαιώθηκαν και η RB απέλυσε τον Daniel Ricciardo, σε μία απόφαση που συζητιόταν καιρό και μάλιστα έχει άμεση ισχύ. Έτσι για τα υπόλοιπα 6 Grand Prix της χρονιάς, την θέση του θα πάρει ο Lawson.
Παραμένει ασαφές τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Ricciardo, αλλά είναι απίθανο να περιλαμβάνει μια θέση στο grid της Formula 1 το 2025.
Ο Αυστραλός έτρεξε σε 258 αγώνες Formula 1, ανέβηκε στο πόντιουμ 32 φορές, σημείωσε 8 νίκες και συνολικά 1329 πόντους. Μία καριέρα που «κράτησε» 14 σεζόν, με τον οδηγό να έχει το δικό του κοινό, όντας πάντα με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο «κολλημένο» στο πρόσωπο αλλά και με μία καλή κουβέντα για όλους.
Κατά τη διάρκεια της καριέρα τους οδήγησε για τις HRT, Toro Rosso, Red Bull, Renault, McLaren και RB.
Ο ίδιος δήλωσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram: ««Αγαπώ αυτό το άθλημα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Στις ομάδες και τα άτομα που έπαιξαν το ρόλο τους, σας ευχαριστώ. Στους οπαδούς που αγαπούν το άθλημα μερικές φορές περισσότερο από εμένα, σας ευχαριστώ. Πάντα θα έχει τα σκαμπανεβάσματά του, αλλά ήταν διασκεδαστικό και η αλήθεια είναι ότι δεν θα το άλλαζα. Μέχρι την επόμενη περιπέτεια».
Ο εφεδρικός οδηγός της Red Bull, Lawson, ορίστηκε ως αντικαταστάτης του Ricciardo για το υπόλοιπο της σεζόν, αρχής γενομένης από το επερχόμενο Grand Prix των Ηνωμένων Πολιτειών στο Austin. Αυτό θα τους επιτρέψει να τον αξιολογήσουν έναντι του team mate Yuki Tsunoda, ο οποίος διανύει την καλύτερή του σεζόν στη F1 και έχει ήδη συμβόλαιο για την επόμενη σεζόν.
«Όλοι εδώ στην VCARB θα ήθελαν να ευχαριστήσουν τον Daniel για τη σκληρή δουλειά του κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων σεζόν μαζί μας», δήλωσε το αφεντικό Laurent Mekies. «Έφερε πολλή εμπειρία και ταλέντο στην ομάδα με μια φανταστική συμπεριφορά, η οποία βοήθησε όλους να αναπτυχθούν και να καλλιεργήσουν ένα δυνατό ομαδικό πνεύμα».