Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
Στην Ισπανία το 10ο Grand Prix της χρονιάς
Ο δέκατος γύρος της σεζόν διεξάγεται στην Ισπανία, στη Βαρκελώνη. Η πίστα της Καταλονίας, είναι μία από τις πιο απαιτητικές πίστες για τα μονοθέσια και τα ελαστικά. Ο φετινός αγώνας διεξάγεται τρεις εβδομάδες αργότερα από ότι είχε γίνει το 2023. Λογικά η θερμοκρασία θα είναι ακόμη ψηλότερη πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι ακόμη πιο δύσκολη η διαχείριση των ελαστικών.
Το πρόβλημα θερμοκρασίας θα μπορούσε να θέσει τη μαλακή γόμα C3 σε δυσχερή θέση, ενώ πέρυσι ήταν αρκετά ανταγωνιστική ακόμα και στον αγώνα, καθώς επιλέχθηκε από 16 οδηγούς εκ των 20, για το πρώτο σκέλος.
Η Pirelli για το φετινό στεγνό οδόστρωμα, επέλεξε τις τρεις πιο σκληρές γόμες (C1 ως σκληρή γόμα, C2 ως μεσαία γόμα και C3 ως μαλακή γόμα). Αυτή η επιλογή είχε γίνει και στον εναρκτήριο αγώνα της χρονιάς στο Μπαχρέιν.
Η πίστα θέτει μια ολοκληρωμένη πρόκληση και ξεχωρίζει για τις ευθείες αλλά και για τίς απαιτητικές στροφές. Για παράδειγμα η στροφή 3 και ο συνδυασμός των στροφών 13 και 14 που οδηγούν στην κύρια ευθεία, να είναι πολύ υψηλής ταχύτητας. Οι πλευρικές δυνάμεις που ασκούνται στα ελαστικά, ειδικά στην αριστερή πλευρά του μονοθεσίου είναι ιδιαίτερα υψηλές, εν μέρει επειδή οι εννέα από τις 14 στροφές είναι προς τα δεξιά.
Για πολλά χρόνια, αυτή η πίστα φιλοξενούσε τις χειμερινές δοκιμές εξέλιξης των ομάδων και επίσης σηματοδοτούσε την έναρξη του ευρωπαϊκού κομματιού της σεζόν, που ταυτίζονταν με την άφιξη των πρώτων σημαντικών αναβαθμίσεων της χρονιάς.
Πλέον οι δοκιμές εξέλιξης πριν την έναρξη της σεζόν δεν γίνονται εκεί. Ωστόσο η Βαρκελώνη εξακολουθεί να αποτελεί μια δοκιμασία, που αντιμετωπίζεται με δέος από όλες τις ομάδες επειδή – και σε αυτή την περίπτωση, το κλισέ ισχύει – εάν ένα μονοθέσιο είναι ανταγωνιστικό εκεί, είναι γρήγορο σε όλους τους τύπους πίστας.
Το 2023, επανήλθε η αρχική διάταξη, που χρησιμοποιήθηκε από το 1991 όταν αυτή η πίστα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο ημερολόγιο της Formula 1. Η διάταξη άλλαξε το 2007 με την εισαγωγή ενός σικέιν πριν την τελευταία στροφή, με στόχο τη δημιουργία μιας ακόμη ευκαιρίας προσπέρασης, κάτι που όμως δεν επετεύχθη.
Στην πραγματικότητα, η αφαίρεση του σικέιν, σε συνδυασμό με την αεροδυναμική διαμόρφωση των σημερινών μονοθεσίων, έχει οδηγήσει σε αύξηση των προσπεράσεων. Πέρυσι αυτή η πίστα πέρασε από μεσαία στη σχετική κατάταξη με τις ευκαιρίες για προσπέραση σε μια από τις τέσσερις κορυφαίες.
Το πρόγραμμα του τριημέρου έχει ως εξής:
21/6/24:
14.30 : Practice 1
18.00: Practice 2
22/6/24
13.30: Practice 3
17.00: Qualifying
23/6/24
16.00: Αγώνας