Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
Formula 1: Νέα πίστα στη Μαδρίτη από το 2026
Στο επίσημο λογαριασμό της στην πλατφόρμα «X», η Formula 1 ανακοίνωσε τη νέα πίστα που θα κατασκευαστεί στη Μαδρίτη και θα ενταχθεί στο επίσημο καλεντάρι από το 2026 (θα παραμείνει μάλιστα για τουλάχιστον μέχρι το 2035).
Η πίστα θα χρησιμοποιεί και δημόσιους δρόμους (σιρκουί πόλης δηλαδή όμως η Τζέντα, το Λας Βέγκας, το Μπακού κ.α.) αλλά και ιδιωτικούς, ειδικά κατασκευασμένους για το Grand Prix.
Η νέα πίστα στη Μαδρίτη
Το συνολικό της μήκος θα είναι στα 5.474μ. και θα αποτελείται από 20 στροφές. Στροφές αργές, μεσαίες και γρήγορες, σχηματίζοντας μάλιστα και κάμποσα σικέιν. Αν και η πίστα δεν υπάρχει ακόμα, ο μέσος μέσος εκτιμώμενος χρόνος γύρου, είναι στο 1:32.450.
Οι ευθείες οι οποίες θα μπορούν να επιτρέπουν τη χρήση DRS είναι δύο (σύμφωνα με το σχεδιάγραμμα), ενώ οι κερκίδες θα μπορούν να φιλοξενήσουν λίγο πάνω από 100.000 άτομα.
Το σημείο που θα φτιαχτεί η πίστα, σχεδόν συνορεύει και με άλλα μεγάλα αθλητικά κτίρια, όπως το προπονητικό κέντρο και γήπεδο της Ρεάλ Μαδρίτης και της Αθλέτικο. Σε απόσταση μόλις 16χλμ. από το κέντρο της πόλης, η FIA ήδη υποστηρίζει πως το 90% των θεατών θα μπορεί να φτάσει στην πίστα σε λίγα μόλις λεπτά, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τα ΜΜΜ.
Όπως προαναφέρθηκε, η Μαδρίτη έχει υπογράψει συμφωνία για την ένταξή της στο ημερολόγιο της F1 από το 2026, και απαιτείται πολλή δουλειά μέχρι τότε για να οριστικοποιηθούν οι λεπτομέρειες της διάταξης, να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες εγκρίσεις και να ληφθούν υπόψη οι υλικοτεχνικές υποδομές της διοργάνωσης.
Πρέπει να περάσει από την ιδέα στη λεπτομερή κατασκευή και να αποκτήσει άδεια πίστας Grade 1.
Άντε και στα δικά μας.