Σε έναν αγώνα που δεν είχε το παραμικρό απρόοπτο, την παραμικρή επαφή, ο Lando Norris θα πάρει μία σπουδαία νίκη, τη δεύτερη στην καριέρα του. Μπορεί στην εκκίνηση να έχασε την πρωτιά από τον Ολλανδό, όμως λίγους γύρους αργότερα, μπήκε ξανά μπροστά και από τότε όλοι τον έβλεπαν με τα… κιάλια.
Ο Vertstappen μπροστά στους χιλιάδες Ολλανδούς θεατές, θα τερματίσει δεύτερος, έχοντας πολλά παράπονα από το μονοθέσιο του. Τρίτος ο Leclerc ο οποίος θα οδηγήσει εξαιρετικά, έχοντας για βοηθό μία καλή στρατηγική στα pit stop. Εντυπωσιακή εμφάνιση από τον Hamilton που ενώ ξεκίνησε 14ος, θα τερματίσει στη 8η θέση, ενώ είναι ξεκάθαρο πλέον πως η McLaren έχει τα ταχύτερα μονοθέσια στο Grid.
Η σειρά εκκίνησης
O Lando Norris δεν άφησε δικαιώματα αμφισβήτησης και πήρε μία ακόμη Pole Position (την 4η της καριέρας του) δείχνοντας πως είναι ο μεγάλος αντίπαλος πλέον του Verstappen, ακόμα και μέσα στην πατρίδα του. Ο Ολλανδός με τη σειρά του ξεκινά από την 2η θέση έχοντας πίσω του τη δεύτερη McLaren του Oscar Piastri. Στην 4η θέση ο Russell και στην πέμπτη ο Perez.
Χάνει την 8η θέση στο σημερινό Grand Prix ο Alex Albon της Williams καθώς κατά τον έλεγχο του μονοθεσίου του, αποκαλύφθηκαν τεχνικές παραβάσεις που τον στέλνουν στην τελευταία σειρά του Grid. Ο team mate του Logan Sargeant που είχε το τρομακτικό ατύχημα στο FP3, θα εκκινήσει δίπλα του, καθώς πήρε το πράσινο φως για να αγωνιστεί. Από το Pit Lane θα εκκινήσει ο Magnussen καθώς άλλαξε κινητήρα.
Πως κύλησε ο αγώνας
Τα πέντε φώτα έσβησαν και τα μονοθέσια ξεκίνησαν. Ο Norris δεν θα κάνει καλή εκκίνηση και ο Verstappen θα καταφέρει ήδη από την 1η στροφή να πάρει την πρωτιά. Μάλιστα και ο τρίτος Oscar Piastri θα χάσει τη θέση του από τον τέταρτο Russell. Καταστροφική εκκίνηση για τις δύο McLaren που φαίνεται υπό πίεση να «κομπλάρουν», με τον Verstappen να προσφέρει στους θεατές αυτό που πραγματικά περίμεναν. Ένα προσπέρασμα ήδη από την πρώτη στροφή.
Μετά το τέλος του πρώτου γύρου, η κατάταξη είναι: Verstappen – Norris – Russell – Piastri – Leclerc – Perez – Gasly – Alonso – Sainz – Stroll.
Τόσο η εκκίνηση όσο και οι πρώτοι γύροι ήταν καθαροί, χωρίς επαφές και χωρίς εγκαταλείψεις. Ο καιρός είναι καλός, χωρίς πιθανότητα βροχής, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται από ριπές ανέμου που φέρνουν στην πίστα άμμο από την κοντινή παραλία.
Στον 17ο γύρο ο Norris θα απειλήσει για πρώτη φορά τον πρωτοπόρο Verstappen, όντας σε απόσταση μισού δευτερολέπτου. Ο Ολλανδός ενημερώνει τους τεχνικούς του πως τα ελαστικά του δεν έχουν πρόσφυση.
Έναν γύρο μετά, στον 18ο, ο Norris θα πάρει την 1η θέση, με τη χρήση DRS, «παγώνοντας» τις γεμάτες Ολλανδούς, κερκίδες.
Εκπληκτικός και ο Hamilton ο οποίος ενώ ξεκίνησε από την 14η θέση, μέχρι τον 22ο γύρο έχει καταφέρει να μπει στην πρώτη 10άδα που δίνει βαθμούς. Πιο συγκεκριμένα στη θέση 9 και φαίνεται πως θα ανέβει ακόμα περισσότερο στην κατάταξη.
Σταδιακά οι οδηγοί επισκέπτονται τα Pits για αλλαγή ελαστικών, ενώ παράλληλα ο πρωτοπόρος Norris έχει χτίσει διαφορά 5 δευτ. από τον δεύτερο Verstappen.
Βρισκόμενοι στα μισά του αγώνα (36ος από 72 γύρους), ο Norris συνεχίζει να μεγαλώνει την διαφορά του από τον Ολλανδό, ενώ ο Leclerc ακολουθεί τρίτος, μπροστά από τον Russell.
Αξίζει να θυμίσουμε πως το συγκεκριμένο Grand Prix είναι το 15ο της χρονιάς και το 200ο στο οποίο αγωνίζεται ο Max Verstappen.
Ο Hamilton (8ος πλέον έχοντας ξεκινήσει τον αγώνα 14ος) ενημερώνει πως ο άνεμος έχει δυναμώσει επηρεάζοντας στο φρενάρισμα των στροφών την ίδια ώρα που οι περισσότερες προσπεράσεις γίνονται με τη χρήση DRS.
Μετά από πολλά Grand Prix η Ferrari φαίνεται να ακολούθησε μία καλή στρατηγική, χάρη στην οποία ο Leclerc θα καταφέρει να ανέβει στο πόντιουμ, παίζοντας εξαιρετική άμυνα στον Piastri.
Παράλληλα η McLaren δείχνει πως έχει πλέον τα ταχύτερα μονοθέσια στο Grid, παίρνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο από τη Red Bull. Χωρίς άλλες αλλαγές μέχρι τον τελευταίο,72ο γύρο, ο Norris θα αντικρίσει πρώτος την καρό σημαία (για 2η φορά στην καριέρα του), έχοντας διαφορά 20 δευτ. από τον δεύτερο Verstappen.
Τελική κατάταξη πρώτης 10άδας που αποφέρει και βαθμούς:
43 χρόνια ιστορίας στη F1 για τη Renault
Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
