Με αφορμή κάποιο πόστ που είχα δεί από την Λέσχη Δικαιωμάτων Μοτοσικλετιστών Κύπρου αποφάσισα να ξαναεμφανισω τις «δουλειές» της Πολιτείας μέσα από τη σελίδα μας. Η λέσχη έκανε share ένα πόστ το οποίο ανήκει στον Κλεόβουλο Κώστα στον οποίο ανήκουν και τα credits των φωτογραφιών.
Ειχαμε ξαναμιλήσει σε προηγούμενα άρθρα για τα στατιστικά των τροχαίων δυστυχημάτων και για τους διάφορους παράγοντες τους οποίους δεν μας δείχνουν ποτέ στην Κύπρο. Ένας σοβαρός παράγοντας από αυτούς είναι η κατάσταση του οδικού δικτύου και το φθαρμένο οδόστρωμα! Η Πολιτεία ΠΟΤΕ δεν ανέφερε αυτό τον παράγοντα ως υπεύθυνο για τα διάφορα ατυχήματα που συμβαίνουν στους δρόμους του νησιού μας.
Πάμε λοιπόν στο φίλο μας Κλεόβουλο ο οποίος πριν μερικές εβδομάδες ανέφερε την ζημιά που έφερε σημείο σε δρόμο στη Λάρνακα. Συγκεκριμένα, ένα κομμάτι το οποίο καλύπτει απόσταση λιγότερη από 100 μέτρα σε πολυσύχναστο δρόμο. Οι υπεύθυνοι του δήμου ή του ανάλογου υπεύθυνου τμήματος αποφάσισαν να φτιάξουν τις σημάνσεις στην άσφαλτο χωρίς καν να ασχοληθούν με το ουσιαστικό πρόβλημα το οποίο ήταν... η πραγματικά κατεστραμμένη άσφαλτος.
Μετά από λίγες μέρες το ηρωικό υπευθυνο τμήμα αποφάσισε να προχωρήσει σε επιδιορθώσεις του δρόμου... με ΠΑΤΣΙΑΡΙΣΜΑΤΑ. Ναι ακριβώς αυτό. Πόσες φορές είδαμε στη Λευκωσία δρόμους να φτιάχνονται επειδη θα περνούσε κάποιος επίσημος; ΠΟΛΛΕΣ. Στο σημείο εκείνο όμως απο οτι φαινεται δεν τα βλέπει κανείς. Τα βλέπουν μόνο όσοι κινδυνεύει καθημερινά η ζωή τους.
Κάποιος πρέπει να αναλάβει ευθύνες. Ή μάλλον όχι, καλύτερα. Ας μην αναλάβουν ευθύνες. Ας δώσουν τις ευθύνες σε κάποιους οι οποίοι μπορούν να ανταποκριθούν.
Η μάππα, οι τραμπούκοι, οι ψήφοι και το motorsport
Του Στέλιου Κυθρεώτη
Φανταστείτε ότι έχουμε 100+ γήπεδα του ποδοσφαίρου, κάποια αξίας εκατομμυρίων τα οποία τραμπούκοι βανδαλίζουν (κόστος που μετακυλίεται στον φορολογούμενο πολίτη).
Αντίστοιχα έχουμε ΜΙΑ ΜΟΝΟ αδειοδοτημένη πίστα αυτοκινήτου - μοτοσικλέτας την οποία ένας επίμονος ιδιώτης έχτισε με χίλια ζόρια (ώσπου να του δώσουν τις άδειες) και μια εταιρεία, η δική μας, που σήμερα προσπαθεί από μόνη της να την συντηρεί με ένα τεράστιο κόστος ούτως ώστε να υπάρχει και να διεξάγεται το μεγαλύτερο μέρος του αυτοκινηταθλήματος στην Κύπρο, αλλά και ένας χώρος εκτόνωσης για να μην σκοτώνονται στο δρόμο οι νεαροί που θέλουν να τρέξουν. Το κόστος, το πληρώνει ο ιδιωτικός τομέας (εμείς) και όσο αντέξουμε. Χωρίς βοήθεια από το κράτος.
Φανταστείτε ότι στο μηχανοκίνητο αθλητισμό που θεωρείται ένα επικίνδυνο άθλημα, έχουμε πολύ λιγότερους τραυματίες (μέχρι κανέναν) από ότι στο ποδόσφαιρο με τους τραμπουκισμούς και τις μαγκιές.
Φανταστείτε δε το κόστος της αστυνόμευσης για κάθε αγώνα, πολλαπλασιάστε το επί τους αγώνες πρωταθλήματος και επί τα άτομα που πληρώνονται (υπερωρίες γιατί συνήθως είναι εκτός ωραρίου ή Σαββατοκυρίακα) και θα καταλήξετε σε εκατομμύρια κόστος γιατην μάππα ανά έτος. Παράλληλα είναι καλό να γνωρίζετε πως όποτε έχουμε ανάγκη δύο αστυνομικούς σε αγώνα ανάβασης ή ράλι αυτοκινήτων απλά για να κατευθύνουν την κυκλοφορία για μερικές ώρες, ΤΟΥΣ ΧΡΕΩΝΟΜΑΣΤΕ κάποιες εκατοντάδες ευρώ.
Μήπως είναι καιρός η Πολιτεία και όλοι όσοι ασχολούνται μόνο με την μάππα, να κλείσουν τα γήπεδα για κανένα δύο μήνες ή να χρεώσουν τα σωματεία με το κόστος (αυτά που χρωστούν εκατομμύρια σε ΦΠΑ και άλλα στο κράτος που τους κάνει πλάτες);
Μήπως πρέπει να βγούμε στους δρόμους για να έχει και το άθλημα μας (αυτοκίνητο - μοτοσικλέτα) την βοήθεια που δικαιούται και να βοηθηθεί η πίστα ή να χτιστούν κι άλλες με την συμβολή του κράτους;
Μήπως πρέπει τα κόμματα και οι ψευτοπαράγοντες - μεσάζοντες μάππατζηδες να παραιτήσουν να τα βλέπουν όλα σαν ψήφους και να καταλάβουν ότι δεν πάει άλλο αυτή η κοροϊδία; Ή μήπως περιμένουν η επόμενη κροτίδα να φάει 2-3 πάνω στην κερκίδα για να βγουν να κάνουν δηλώσεις; Είναι δυνατόν να περιπαιζόμαστε ότι έχουμε κάρτα φιλάθλου; Ότι λαμβάνονται μέτρα και να είμαστε ήσυχοι;
Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός, στο πείσμα τους τούτους ούλλους θα προχωρήσει. Μένει να καταλάβουν τα κομματόσκυλα ότι έχουμε κι εμείς ψήφους και θα τους γυρίσουμε εναντίον τους αν χρειαστεί.