Προβάλλουμε και στήνουμε αγώνες και εκδηλώσεις από το 1999, σε Κύπρο και Ελλάδα. Dragster, Drift, Αναβάσεις, κάποιες χρονιές την Υπερειδική του Cyprus Rally και διάφορα άλλα. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον τρόπο διοργάνωσης και στησίματος μια εκδήλωσης. Ένα δεν έχει αλλάξει και είναι η μάστιγα των αγώνων κυρίως: Η κυπριακή νοοτροπία του «ξερόλα» και υπεράνω νόμων θεατή – επισκέπτη, αλλά και η απάθεια της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Σε όλα τα αθλήματα ή χόμπι, υπάρχουν ατυχήματα. Υπάρχουν και νεκροί. Στην Κύπρο, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός δεν έχει να παρουσιάσει πολλά ατυχήματα με τραυματισμούς, αλλά ελάχιστα, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, τα τελευταία 30 χρόνια. Αντίθετα, στο ποδόσφαιρο, είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς, ακόμη και νεκρό, όπως το 2005 στο Τσίρειο, μετά από επεισόδια στον αγώνα ΑΕΛ – ΑΠΟΕΛ. Στο κυνήγι, έχουμε θρηνήσει δεκάδες θύματα, νεκρούς και τραυματίες διαχρονικά. Τι σημαίνει όμως αυτό, ότι θα σταματήσει το ποδόσφαιρο, ή το κυνήγι; Ή ότι με το ατύχημα στον αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες θα πρέπει να σταματήσουν οι αγώνες ράλι και αναβάσεων; Όχι βέβαια!
Το πρόβλημα είναι ότι η Πολιτεία δεν έχει καταλάβει ακόμη την σημασία του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην παιδεία των νεαρών οδηγών που θέλουν να ασχοληθούν με την ταχύτητα, για να στηρίξει πολύ περισσότερο το άθλημα αυτό. Ούτε γνωρίζουν που πέφτει η μοναδική πίστα ταχύτητας, η Achna Speedway. Και από αυτή την άγνοια, ξεκινούν τα προβλήματα.
Στον αγώνα Ανάβασης Πλατρών, σαν παλιός πλέον εμπλεκόμενος σε τέτοιου είδους αγώνες, είδα μια από τις καλύτερες διοργανώσεις από την Λέσχη Αυτοκινήτου Λεμεσού. Κι όμως, σε μια στιγμή που όπως φαίνεται ο θεατής που τραυματίστηκε (όχι από το αυτοκίνητο, αλλά από πτώση) διέφυγε της προσοχής του κριτή (κακώς μεν αλλά του διέφυγε) και στάθηκε στο σημείο που επανελειμμένα του είχε ζητήσει να μην το πράξει, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έγινε το κακό.
Από την Κυριακή, τα ΜΜΕ τα οποία δεν ασχολούνταν ποτέ πριν με το άθλημα παρά μόνο με τα προβλήματα του και τα βίντεο με καλή θέαση, με πηχυαίους τίτλους όπως «αυτοκίνητο έπεσε σε θεατές – τραυματίστηκε πατέρας και το 13 μηνών παιδί του» ή «συγκλονιστικό βίντεο» και άλλα παρόμοια, ανάδειξαν ένα θέμα με διπλές προεκτάσεις:
Α) Είναι καιρός η Πολιτεία να δει πιο «ζεστά» τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Όσοι τρέχουν με τα αγωνιστικά δεν είναι ούτε αλήτες, ούτε παλιόπαιδα ούτε τύποι περιθωριακοί. Είναι αθλητές και θέλουν σεβασμό, όπως οι ποδοσφαιριστές, οι μπασκετμπολίστες κλπ. Στις Πλάτρες αναδείχθηκε για ακόμη μια φορά η ανάγκη για την επιμόρφωση κριτών αγώνων με τις ευλογίες της Πολιτείας, για να μην αναγκάζονται οι λέσχες – διοργανωτές να βρίσκουν εθελοντές την μέρα του αγώνα. Οι Marshals, οι κριτές των αγώνων, πρέπει να είναι έμπειροι και να μπορούν να διαχειριστούν την περιοχή που ελέγχουν σωστά. Αυτό προϋποθέτει κόστος και εκπαίδευση. Η Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, με τα πενιχρά ετήσια έσοδα και την μικρή κρατική χορηγία, δεν μπορεί να στηρίξει τέτοια προσπάθεια. Χρειάζεται ενίσχυση, για να βελτιωθεί το επίπεδο ασφάλειας στους αγώνες.
Σαν οδηγός και πρωταθλητής αγώνων αυτοκινήτου, εδώ και χρόνια, βιώνω κι εγώ την απαξίωση της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο. Προφανώς, οι πολιτικοί διαχρονικά προτιμούσαν να συνδέονται σε διοικητικά συμβούλια ποδοσφαιρικών ομάδων δεξιών και αριστερών για να τις «ελέγχουν» λόγω ψηφοθηρίας και δεν ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γιατί θεωρούν ότι είναι πιο λίγοι οι «ψήφοι». Δεν έχουν δει μάζες φίλων του αυτοκινήτου, προφανώς.
Β) Οι ελάχιστοι «παντογνώστες» θεατές αγώνων αυτοκινήτου, ευτυχώς μειοψηφία, είναι οι ίδιοι φίλαθλοι σε νοοτροπία, που διαλύουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Οι λίγοι. Οι ίδιοι κυπραίοι που παρκάρουν σε χώρους στάθμευσης για άτομα σε ειδικές ανάγκες, που καπνίζουν σε κλειστούς χώρους, που νομίζουν ότι «εκείνοι είναι και κανένας άλλος». Μια πολύ μικρή τέτοια μερίδα φιλάθλων είναι και οι κύριοι υπαίτιοι της διακοπής του αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες, μετά το ατύχημα. Ενός αγώνα για τον οποίο πολλοί, η Κοινότητα Πλατρών και οι αθλητές με τις ομάδες τους, ξοδέψαμε μερόνυχτα και με πολύ ψηλό κόστος στήσαμε μια ωραία «παράσταση» για τους φίλους του αθλήματος. Φέραμε με την προβολή 28 συμμετοχές, αριθμό ρεκόρ για φέτος. Κι όμως, κάποιοι, αυτοί του «ξέρω εγώ ρε κουμπάρε, εν θα μου πεις εσύ που θα σταθώ», με ειρωνικά σχόλια προς τους διοργανωτές και τους marshals, φρόντισαν να διακοπεί ο αγώνας από την Αστυνομία για «θέμα ασφάλειας».
Μετά το ατυχές συμβάν, όπου ένας πατέρας με το παιδί του (οι οποίοι ευχόμαστε να γίνουν σύντομα καλά), παρά τις επανειλημμένες και σαφείς οδηγίες του Marshal στεκότανε σε λάθος σημείο και κινδύνεψε από την έξοδο ενός αυτοκινήτου, ξεκινήσαμε με το αγωνιστικό αυτοκίνητο εγώ και άλλοι συναθλητές μου, σταματώντας σε όλη την διαδρομή και εξηγώντας ότι θα πρέπει να στέκονται στα σωστά σημεία. Απλά πράγματα. Η ειρωνεία που δεχθήκαμε, οι «ατάκες» ελαχίστων θεατών που χασκογελούσαν, στην ουσία μη μπορώντας να κατανοήσουν αυτά που τους εξηγούσαμε, ήταν απίστευτη. Ειλικρινά κάποιες στιγμές, αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να βάζουμε τόση προσπάθεια σε χρόνο και κόστος για να λαμβάνουμε πίσω από αυτούς τους λίγους ευτυχώς κακούς φιλάθλους, αυτή την συμπεριφορά.
Το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό για όλους. Παράγοντες, διοργανωτές και αθλητές. Και όλα αυτά για μια μικρή μερίδα κυπρίων φιλάθλων με τέτοια νοοτροπία. Είναι αυτή η νοοτροπία όμως που βγάζει τόσα χρόνια τους ίδιους πολιτικούς στην εξουσία, που παρακάμπτει διαδικασίες, που νιώθει ότι είναι υπεράνω όλων.
Η Πολιτεία θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη σημασία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό αναβαθμίζοντας τη σημασία του, μιας και έχει κοινωνικές προεκτάσεις σε ότι αφορά τους νέους και την ταχύτητα.
Από την άλλη, η Κυπριακή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην θέσπιση σεμιναρίων για κριτές αγώνων. Είναι κρίμα μια απλή διαδικασία να γίνεται δύσκολη και να περικλείει κινδύνους για τους θεατές και τους αγωνιζόμενους λόγω ελλειπούς εκπαίδευσης των κριτών.
Και το κυριότερο, σαν οδηγός αγώνων και εμπλεκόμενος σε πολλές εκδηλώσεις τόσο στην πίστα Achna Speedway όσο και σε αγώνες ανάβασης και karting, καλώ όλους τους φίλους του αθλήματος να απομονώνουν τους κακούς θεατές που δεν συμβιβάζονται με τις οδηγίες της εκάστοτε διοργάνωσης και των κριτών. Είναι κρίμα τόσοι κόποι για να απολαμβάνουμε όλοι μας, αθλητές και θεατές, το υπέροχο αίσθημα του αγώνα, να πηγαίνουν χαμένοι για ελάχιστους «κακούς» θεατές.
Στέλιος Κυθρεώτης
Οδηγός και promoter αγώνων αυτοκινήτου
Διαβάστε επίσης: Ανάβαση Πλατρών: Η κυπριακή νοοτροπία είναι ο εχθρός των αναβάσεων
Δύσκολοι καιροί για Πρίγκιπες!
Το έχουμε πει και σε άλλα άρθρα. «Δύσκολοι καιροί για τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Προβλήματα με την πανδημία, τις μεταφορές, τον πόλεμο στην Ουκρανία, τους ημιαγωγούς, αλλά κυρίως με τον εξηλεκτρισμό.» Σήμερα, θα δούμε πως λειτούργησαν, η αν θέλετε πως βγαίνουν μέσα από αυτό το συνονθύλευμα προβλημάτων οι κατασκευαστές αυτοκινήτων από μια άλλη σκοπιά. Από την σκοπιά της μάρκας, του “Brand”.
Να δούμε πρώτα τι είναι το Brand, γιατί είναι σημαντικό. Υπάρχουν πολλοί ορισμοί, θα σταθούμε σε δυο. Η Wikipedia λέει: «A brand is a name, term, design, symbol or any other feature that distinguishes one seller's good or service from those of other sellers.» Μετάφραση, το Brand είναι ένα όνομα, ένας όρος, ένα σχέδιο, ένα σύμβολο η οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα που διαφοροποιεί τα αγαθά, η τις υπηρεσίες ενός πωλητή από αυτά των άλλων. Σωστός ορισμός, αλλά πιστεύω πολύ γενικός, ίσως και λίγο αόριστος. Γιαυτό, προσωπικά προτιμώ τον εξής ορισμό: «Ένα Brand είναι μια υπόσχεση». Απλό, περιεκτικό και μας παίρνει στο θέμα μας.
Όταν αγοράζουμε οτιδήποτε, στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτοκίνητο, επιλέγουμε πάντα έχοντας υπόψη τις «υποσχέσεις» κάποιων κατασκευαστών. Η τάδε μάρκα μου υπόσχεται φτηνή συντήρηση και ψηλή μεταπώληση. Η άλλη μου υπόσχεται ασφάλεια, ποιότητα, εεεε και αίγλη. Η τρίτη μάρκα μου υπόσχεται όμως όλα τα πιο πάνω συν απόλαυση στην οδήγηση. Άρα, αξίζει να πληρώσω κάτι παραπάνω και να αγοράσω την τρίτη. Η υπόσχεση της κάθε μάρκας υπάρχει στη σκέψη μας και έχει εντυπωθεί εκεί από τις εμπειρίες μας, από το τι έχουμε διαβάσει, τι μας είπαν οι φίλοι μας, τι διαφημίσεις είδαμε και άλλα σημεία επαφής με τις μάρκες. Σε μεγάλο βαθμό όμως αυτό που υπάρχει στην σκέψη μας το έχουν δημιουργήσει τα τμήματα μάρκετινγκ των κατασκευαστών αυτοκινήτων με πολλή προσπάθεια, μεγάλες επενδύσεις αλλά κυρίως σε βάθος χρόνου. Δεν έχτισε η Mercedes, η BMW, η Ferrari, η Toyota, η MINI, η Rolls Royce (όχι τυχαία η επιλογή των πολύ διαφορετικών μεταξύ τους Brands) την εικόνα τους σε λίγους μήνες, η λίγα χρόνια. Τους πήρε δεκαετίες να φτάσουν εδώ που είναι σήμερα.
Έλα όμως που οι δύσκολοι καιροί είναι πρόβλημα για κάποιους αλλά για άλλους είναι ευκαιρία. Φυσικά, αυτό, το πρόβλημα/ευκαιρία ισχύει πάντα. Για κάποιους η βροχή είναι πρόβλημα, για άλλους είναι ευκαιρία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως τα προβλήματα που αναφέραμε πιο πάνω και πιο ειδικά η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν μια πιο συλλογική, πιο παγκόσμια ισχύ. Μας έκαναν όλους, σε παγκόσμια βάση, να αναθεωρήσουμε κάποιες αξίες, ενδεχομένως ακόμα και να αλλάξαμε κάποιες. Αυτό σημαίνει ότι η αξία μιας υπόσχεσης, μιας μάρκας δηλαδή πιθανόν έχει αλλάξει. Δύσκολες καταστάσεις. Ναι, αλλά, «οι καλοί στα δύσκολα φαίνονται.»
Ενώ οι παραδοσιακοί κατασκευαστές έχτιζαν το Brand τους για δεκαετίες ξαφνικά εμφανίζεται η Tesla, το 2012 παρουσίασε το πρώτο της αυτοκίνητο το Model S, και σε 2-3, άντε 4 χρόνια παίζει στα ίσα με τους μεγάλους. Όχι απλά έγινε γνωστή σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, πράγμα δύσκολο από μόνο του, αλλά έγινε μάρκα επιθυμητή, πολύ επιθυμητή. Ίσως, μέσα στο σημερινό περιβάλλον πιο επιθυμητή και από αυτούς που ονομάζουμε premium. Έγινε Brand με απίστευτη αξία. Συγκεκριμένα το 2022 η Tesla αναδείχτηκε το κορυφαίο Brand μεταξύ των κατασκευαστών αυτοκινήτων. Για να μιλήσουμε και με αριθμούς αυτή την στιγμή είναι η μάρκα με την πιο ψηλή αξία, 75,9 δισεκατομμύρια δολάρια. Όλοι οι υπόλοιποι είναι πίσω της.
Είναι πίσω της και σε αξία αλλά κυρίως γιατί όλοι, συμπεριλαμβανομένων και των premium, την ακολουθούν, μπορεί να μην αντιγράφουν, αλλά σίγουρα μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι πίσω από την Tesla. Αυτό σίγουρα δεν είναι καλό για μάρκες που τόσα χρόνια παρουσίαζαν μια εικόνα πρωτοπορίας, τεχνολογικής υπεροχής, με κορυφαία τμήματα έρευνας και εξέλιξης. Με λίγα λόγια είχαν για δεκαετίες το προβάδισμα και εδώ η λέξη κλειδί είναι «είχαν».
Τώρα έχουν χάσει αυτό το προβάδισμα και μαζί με αυτό και μέρος της αίγλης τους. Θα είναι πραγματικά ενδιαφέρων να δούμε πως θα εξελιχτεί η κατάσταση στα προσεχή λίγα χρόνια.
Για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω, μετά από όλα αυτά, ότι δεν είμαι φανατικός υποστηρικτής της Tesla. Κάθε άλλο, ξέρω τα καλά αλλά και τα κακά της μάρκας. Όπως για παράδειγμα η μέτρια ποιότητα κατασκευής και σε επίπεδο υλικών αλλά και σε επίπεδο αρμολόγησης. Κυρίως όμως γιατί έβγαλε στην αγορά το σύστημα αυτόματης οδήγησης (https://www.tesla.com/autopilot) χωρίς, εκ των πραγμάτων να είναι 100% έτοιμο αλλά κυρίως χωρίς να υπάρχει το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο.
Είπαμε ότι οι καλοί στα δύσκολα φαίνονται. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα εταιρειών που κατάφεραν πρόσφατα να αλλάξουν την εικόνα τους με πολύ θετικό τρόπο, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Πιστεύω όμως ότι η Tesla είναι κατηγορία από μόνη της, πολύ χαρακτηριστική. Τις άλλες εταιρίες θα τις αφήσουμε για άλλη φορά.