Προβάλλουμε και στήνουμε αγώνες και εκδηλώσεις από το 1999, σε Κύπρο και Ελλάδα. Dragster, Drift, Αναβάσεις, κάποιες χρονιές την Υπερειδική του Cyprus Rally και διάφορα άλλα. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον τρόπο διοργάνωσης και στησίματος μια εκδήλωσης. Ένα δεν έχει αλλάξει και είναι η μάστιγα των αγώνων κυρίως: Η κυπριακή νοοτροπία του «ξερόλα» και υπεράνω νόμων θεατή – επισκέπτη, αλλά και η απάθεια της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Σε όλα τα αθλήματα ή χόμπι, υπάρχουν ατυχήματα. Υπάρχουν και νεκροί. Στην Κύπρο, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός δεν έχει να παρουσιάσει πολλά ατυχήματα με τραυματισμούς, αλλά ελάχιστα, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, τα τελευταία 30 χρόνια. Αντίθετα, στο ποδόσφαιρο, είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς, ακόμη και νεκρό, όπως το 2005 στο Τσίρειο, μετά από επεισόδια στον αγώνα ΑΕΛ – ΑΠΟΕΛ. Στο κυνήγι, έχουμε θρηνήσει δεκάδες θύματα, νεκρούς και τραυματίες διαχρονικά. Τι σημαίνει όμως αυτό, ότι θα σταματήσει το ποδόσφαιρο, ή το κυνήγι; Ή ότι με το ατύχημα στον αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες θα πρέπει να σταματήσουν οι αγώνες ράλι και αναβάσεων; Όχι βέβαια!
Το πρόβλημα είναι ότι η Πολιτεία δεν έχει καταλάβει ακόμη την σημασία του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην παιδεία των νεαρών οδηγών που θέλουν να ασχοληθούν με την ταχύτητα, για να στηρίξει πολύ περισσότερο το άθλημα αυτό. Ούτε γνωρίζουν που πέφτει η μοναδική πίστα ταχύτητας, η Achna Speedway. Και από αυτή την άγνοια, ξεκινούν τα προβλήματα.
Στον αγώνα Ανάβασης Πλατρών, σαν παλιός πλέον εμπλεκόμενος σε τέτοιου είδους αγώνες, είδα μια από τις καλύτερες διοργανώσεις από την Λέσχη Αυτοκινήτου Λεμεσού. Κι όμως, σε μια στιγμή που όπως φαίνεται ο θεατής που τραυματίστηκε (όχι από το αυτοκίνητο, αλλά από πτώση) διέφυγε της προσοχής του κριτή (κακώς μεν αλλά του διέφυγε) και στάθηκε στο σημείο που επανελειμμένα του είχε ζητήσει να μην το πράξει, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έγινε το κακό.
Από την Κυριακή, τα ΜΜΕ τα οποία δεν ασχολούνταν ποτέ πριν με το άθλημα παρά μόνο με τα προβλήματα του και τα βίντεο με καλή θέαση, με πηχυαίους τίτλους όπως «αυτοκίνητο έπεσε σε θεατές – τραυματίστηκε πατέρας και το 13 μηνών παιδί του» ή «συγκλονιστικό βίντεο» και άλλα παρόμοια, ανάδειξαν ένα θέμα με διπλές προεκτάσεις:
Α) Είναι καιρός η Πολιτεία να δει πιο «ζεστά» τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Όσοι τρέχουν με τα αγωνιστικά δεν είναι ούτε αλήτες, ούτε παλιόπαιδα ούτε τύποι περιθωριακοί. Είναι αθλητές και θέλουν σεβασμό, όπως οι ποδοσφαιριστές, οι μπασκετμπολίστες κλπ. Στις Πλάτρες αναδείχθηκε για ακόμη μια φορά η ανάγκη για την επιμόρφωση κριτών αγώνων με τις ευλογίες της Πολιτείας, για να μην αναγκάζονται οι λέσχες – διοργανωτές να βρίσκουν εθελοντές την μέρα του αγώνα. Οι Marshals, οι κριτές των αγώνων, πρέπει να είναι έμπειροι και να μπορούν να διαχειριστούν την περιοχή που ελέγχουν σωστά. Αυτό προϋποθέτει κόστος και εκπαίδευση. Η Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, με τα πενιχρά ετήσια έσοδα και την μικρή κρατική χορηγία, δεν μπορεί να στηρίξει τέτοια προσπάθεια. Χρειάζεται ενίσχυση, για να βελτιωθεί το επίπεδο ασφάλειας στους αγώνες.
Σαν οδηγός και πρωταθλητής αγώνων αυτοκινήτου, εδώ και χρόνια, βιώνω κι εγώ την απαξίωση της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο. Προφανώς, οι πολιτικοί διαχρονικά προτιμούσαν να συνδέονται σε διοικητικά συμβούλια ποδοσφαιρικών ομάδων δεξιών και αριστερών για να τις «ελέγχουν» λόγω ψηφοθηρίας και δεν ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γιατί θεωρούν ότι είναι πιο λίγοι οι «ψήφοι». Δεν έχουν δει μάζες φίλων του αυτοκινήτου, προφανώς.
Β) Οι ελάχιστοι «παντογνώστες» θεατές αγώνων αυτοκινήτου, ευτυχώς μειοψηφία, είναι οι ίδιοι φίλαθλοι σε νοοτροπία, που διαλύουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Οι λίγοι. Οι ίδιοι κυπραίοι που παρκάρουν σε χώρους στάθμευσης για άτομα σε ειδικές ανάγκες, που καπνίζουν σε κλειστούς χώρους, που νομίζουν ότι «εκείνοι είναι και κανένας άλλος». Μια πολύ μικρή τέτοια μερίδα φιλάθλων είναι και οι κύριοι υπαίτιοι της διακοπής του αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες, μετά το ατύχημα. Ενός αγώνα για τον οποίο πολλοί, η Κοινότητα Πλατρών και οι αθλητές με τις ομάδες τους, ξοδέψαμε μερόνυχτα και με πολύ ψηλό κόστος στήσαμε μια ωραία «παράσταση» για τους φίλους του αθλήματος. Φέραμε με την προβολή 28 συμμετοχές, αριθμό ρεκόρ για φέτος. Κι όμως, κάποιοι, αυτοί του «ξέρω εγώ ρε κουμπάρε, εν θα μου πεις εσύ που θα σταθώ», με ειρωνικά σχόλια προς τους διοργανωτές και τους marshals, φρόντισαν να διακοπεί ο αγώνας από την Αστυνομία για «θέμα ασφάλειας».
Μετά το ατυχές συμβάν, όπου ένας πατέρας με το παιδί του (οι οποίοι ευχόμαστε να γίνουν σύντομα καλά), παρά τις επανειλημμένες και σαφείς οδηγίες του Marshal στεκότανε σε λάθος σημείο και κινδύνεψε από την έξοδο ενός αυτοκινήτου, ξεκινήσαμε με το αγωνιστικό αυτοκίνητο εγώ και άλλοι συναθλητές μου, σταματώντας σε όλη την διαδρομή και εξηγώντας ότι θα πρέπει να στέκονται στα σωστά σημεία. Απλά πράγματα. Η ειρωνεία που δεχθήκαμε, οι «ατάκες» ελαχίστων θεατών που χασκογελούσαν, στην ουσία μη μπορώντας να κατανοήσουν αυτά που τους εξηγούσαμε, ήταν απίστευτη. Ειλικρινά κάποιες στιγμές, αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να βάζουμε τόση προσπάθεια σε χρόνο και κόστος για να λαμβάνουμε πίσω από αυτούς τους λίγους ευτυχώς κακούς φιλάθλους, αυτή την συμπεριφορά.
Το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό για όλους. Παράγοντες, διοργανωτές και αθλητές. Και όλα αυτά για μια μικρή μερίδα κυπρίων φιλάθλων με τέτοια νοοτροπία. Είναι αυτή η νοοτροπία όμως που βγάζει τόσα χρόνια τους ίδιους πολιτικούς στην εξουσία, που παρακάμπτει διαδικασίες, που νιώθει ότι είναι υπεράνω όλων.
Η Πολιτεία θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη σημασία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό αναβαθμίζοντας τη σημασία του, μιας και έχει κοινωνικές προεκτάσεις σε ότι αφορά τους νέους και την ταχύτητα.
Από την άλλη, η Κυπριακή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην θέσπιση σεμιναρίων για κριτές αγώνων. Είναι κρίμα μια απλή διαδικασία να γίνεται δύσκολη και να περικλείει κινδύνους για τους θεατές και τους αγωνιζόμενους λόγω ελλειπούς εκπαίδευσης των κριτών.
Και το κυριότερο, σαν οδηγός αγώνων και εμπλεκόμενος σε πολλές εκδηλώσεις τόσο στην πίστα Achna Speedway όσο και σε αγώνες ανάβασης και karting, καλώ όλους τους φίλους του αθλήματος να απομονώνουν τους κακούς θεατές που δεν συμβιβάζονται με τις οδηγίες της εκάστοτε διοργάνωσης και των κριτών. Είναι κρίμα τόσοι κόποι για να απολαμβάνουμε όλοι μας, αθλητές και θεατές, το υπέροχο αίσθημα του αγώνα, να πηγαίνουν χαμένοι για ελάχιστους «κακούς» θεατές.
Στέλιος Κυθρεώτης
Οδηγός και promoter αγώνων αυτοκινήτου
Διαβάστε επίσης: Ανάβαση Πλατρών: Η κυπριακή νοοτροπία είναι ο εχθρός των αναβάσεων
Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε οι Κύπριοι για οδήγηση σε κακοκαιρία;
Καθώς η αλλαγή των εποχών πλησιάζει γρήγορα, έρευνα αποκαλύπτει ότι οι Ευρωπαίοι οδηγοί δεν είναι προετοιμασμένοι για το χειμώνα, όσο νομίζουν.
Στην πραγματικότητα, το 36% των Ευρωπαίων οδηγών δεν αισθάνεται έτοιμο για χειμερινή οδήγηση φέτος και περισσότερο από το ¼ (27%) δηλώνει ότι δεν κατανοεί ή δεν χρησιμοποιεί τα πρόσθετα χαρακτηριστικά ασφαλείας του αυτοκινήτου του, κατά την χειμερινή οδήγηση, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Nissan.
Καθώς στις 31 Οκτωβρίου τα ρολόγια θα γυρίσουν μια ώρα πίσω, σηματοδοτώντας μικρότερες μέρες και με την επιδείνωση του καιρού να είναι προ των πυλών, οι οδηγοί θα βρεθούν να περνούν περισσότερο χρόνο πίσω από το τιμόνι στο σκοτάδι, καθιστώντας τις μετακινήσεις τους πιο δύσκολες.
Για περισσότερους από τους μισούς Ευρωπαίους αυτοκινητιστές αυτές οι προκλήσεις προκαλούν ήδη ανησυχία, καθώς το 55% παραδέχεται ότι αισθάνεται νευρικότητα όταν οδηγεί το χειμώνα και το 45% θα ήθελε να είχε μάθει να οδηγεί σωστά σε αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Οδήγηση στο σκοτάδι ή στην ομίχλη
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η έντονη χιονόπτωση ή βροχή μπορεί να δυσκολέψει την ορατότητα στον αυτοκινητόδρομο. Λιγότεροι από τους μισούς (49%) των Ευρωπαίων οδηγών αισθάνονται απόλυτα σίγουροι για το πώς να προσαρμόσουν τους προβολείς τους στην κατάσταση του δρόμου, όπως να ανάβουν τα φώτα ομίχλης ή την μεγάλη δέσμη φωτισμού στο σκοτάδι. Η ρύθμιση του ύψους των προβολέων φαίνεται πως καθίσταται και αυτή προβληματική, καθώς μόνο το 59% των οδηγών αισθάνεται άνετα στον χειρισμό τους.
Οδήγηση σε συνθήκες παγετού, βροχόπτωσης ή χιονιού
Σε αυτή την περίπτωση όλα ξεκινούν πριν την επιβίβαση στο αυτοκίνητο. Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων οδηγών δεν λαμβάνει τις σωστές προφυλάξεις, ειδικά σε επισφαλείς καιρικές συνθήκες. Ως απόδειξη αυτού, περισσότεροι από τους μισούς (52%) δεν περιμένουν να ξεθαμπώσει πλήρως το παρμπρίζ πριν ξεκινήσουν το ταξίδι, θέτοντας ενδεχομένως τον εαυτό τους και τους άλλους σε κίνδυνο.
Ακόμα και όταν τα παρμπρίζ έχουν καθαριστεί πλήρως, τα τρία τέταρτα των Ευρωπαίων οδηγών δεν αισθάνονται απόλυτα σίγουροι για το πώς να εξαλείψουν την ολίσθηση σε παγωμένους δρόμους και πάνω από τους μισούς (63%) δεν αισθάνονται απόλυτα σίγουροι για το τι ελαστικά να χρησιμοποιούν όταν βρέχει/χιονίζει, ή για την σωστή απόσταση ακινητοποίησης σε βροχερό καιρό.
Σε χιονισμένο ή βροχερό καιρό οι αποστάσεις φρεναρίσματος αυξάνονται, επομένως η ταχύτητα πρέπει να ρυθμιστεί. Παρόλα αυτά, τα δύο τρίτα (2/3) των Ευρωπαίων οδηγών δεν τείνουν να ελέγχουν τα φρένα τους για χειμερινή οδήγηση και πάνω από το ένα τρίτο (37%) δεν τείνουν να οδηγούν πιο αργά το χειμώνα. Αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τον τρόπο προσαρμογής της απόστασης ακινητοποίησης σε συνθήκες παγετού προκαλεί ανησυχία, καθώς το 30% των Ευρωπαίων οδηγών πιστεύει ότι η απόσταση ακινητοποίησης είναι έως και τρεις φορές μεγαλύτερη, σε σύγκριση με τη συνιστώμενη δεκαπλάσια απόσταση.
Τι γίνεται στο νησί μας;
Είναι πλέον γνωστό ότι στην Κύπρο με την αλλαγή των θερμοκρασιών όπως και με τον ερχομό των βροχών τα ατυχήματα αυξάνονται σε υπερβολικό βαθμό. Μόλις σε μια βδομάδα είχαμε 3 σοβαρά ατυχήματα ευτυχώς χωρίς τραυματίες αλλα και πολλά άλλα με υλικές μόνο ζημιές. Στις δύο από τις πολλές περιπτώσεις είχαμε κλείσιμο αυτοκινητόδρομων και γενική ταλαιπωρία των υπόλοιπων οδηγών στο δίκτυο οδικής κυκλοφορίας. Δεδομένη σε πολλές περιπτώσεις ήταν η μειωμένη ορατότητα λόγω βροχόπτωσης αλλα και ένα άλλο σοβαρό λάθος που κάνουμε οι πλείστοι: Σε ώρες κακοκαιρίας ή αυξημένης κίνησης κανένας δεν διατηρεί τις αποστάσεις ασφαλείας από τα αυτοκίνητα που προπορεύονται. Πόσα ατυχήματα θα μπορούσαν να αποφευχθούν μόνο και μόνο διατηρώντας την απόσταση ασφαλείας;
Σοβαρότατο πρόβλημα στο νησί μας είναι και τα φθαρμένα ελαστικά. Πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν με φθαρμένα ελαστικά ή και ακόμη με καινούργια κακής ποιότητας; (είναι πλέον φανερό ότι ο τόπος γέμισε φθηνιάρικα τα οποία είναι φτιαγμένα στα μέτρα άλλης χώρας).
Πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν τα οποία είναι σε άσχημη οδηγική κατάσταση; Εκατοντάδες! Ο έλεγχος; Οπτικός. Έχει 4 τροχούς; Πατούν στην άσφαλτο; Το χειρόφρενο και τα φώτα δουλεύουν; Όλα καλά!
Αν το αυτοκίνητο σου δεν σου εμπνέει εμπιστοσύνη τότε μην το οδηγήσεις σε αντίξοες συνθήκες. Ξέρω, πρέπει να πάς δουλειά ή σε υποχρεώσεις. Αλλά για μένα η ζωή έχει περισσότερη αξία από την δουλειά. Δεν θα σου πω για αγορά καινούργιου αυτοκινήτου επειδή τα οικονομικά σου μπορεί να μην είναι καλά! Θα σου πω όμως για τα μέσα μαζικής μεταφοράς(όσα υπάρχουν). Θα σου πώ να δώσεις 240 ευρώ αντί 80 για μεταχειρισμένο ελαστικό. Θα σου πω να πας για σοβαρό έλεγχο του αυτοκινήτου σου.
Το αυτοκίνητο σου και η συμπεριφορά του στο δρόμο είναι δικό σου πρόβλημα το οποίο πρέπει να λύσεις!