Προβάλλουμε και στήνουμε αγώνες και εκδηλώσεις από το 1999, σε Κύπρο και Ελλάδα. Dragster, Drift, Αναβάσεις, κάποιες χρονιές την Υπερειδική του Cyprus Rally και διάφορα άλλα. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον τρόπο διοργάνωσης και στησίματος μια εκδήλωσης. Ένα δεν έχει αλλάξει και είναι η μάστιγα των αγώνων κυρίως: Η κυπριακή νοοτροπία του «ξερόλα» και υπεράνω νόμων θεατή – επισκέπτη, αλλά και η απάθεια της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Σε όλα τα αθλήματα ή χόμπι, υπάρχουν ατυχήματα. Υπάρχουν και νεκροί. Στην Κύπρο, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός δεν έχει να παρουσιάσει πολλά ατυχήματα με τραυματισμούς, αλλά ελάχιστα, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, τα τελευταία 30 χρόνια. Αντίθετα, στο ποδόσφαιρο, είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς, ακόμη και νεκρό, όπως το 2005 στο Τσίρειο, μετά από επεισόδια στον αγώνα ΑΕΛ – ΑΠΟΕΛ. Στο κυνήγι, έχουμε θρηνήσει δεκάδες θύματα, νεκρούς και τραυματίες διαχρονικά. Τι σημαίνει όμως αυτό, ότι θα σταματήσει το ποδόσφαιρο, ή το κυνήγι; Ή ότι με το ατύχημα στον αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες θα πρέπει να σταματήσουν οι αγώνες ράλι και αναβάσεων; Όχι βέβαια!
Το πρόβλημα είναι ότι η Πολιτεία δεν έχει καταλάβει ακόμη την σημασία του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην παιδεία των νεαρών οδηγών που θέλουν να ασχοληθούν με την ταχύτητα, για να στηρίξει πολύ περισσότερο το άθλημα αυτό. Ούτε γνωρίζουν που πέφτει η μοναδική πίστα ταχύτητας, η Achna Speedway. Και από αυτή την άγνοια, ξεκινούν τα προβλήματα.
Στον αγώνα Ανάβασης Πλατρών, σαν παλιός πλέον εμπλεκόμενος σε τέτοιου είδους αγώνες, είδα μια από τις καλύτερες διοργανώσεις από την Λέσχη Αυτοκινήτου Λεμεσού. Κι όμως, σε μια στιγμή που όπως φαίνεται ο θεατής που τραυματίστηκε (όχι από το αυτοκίνητο, αλλά από πτώση) διέφυγε της προσοχής του κριτή (κακώς μεν αλλά του διέφυγε) και στάθηκε στο σημείο που επανελειμμένα του είχε ζητήσει να μην το πράξει, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έγινε το κακό.
Από την Κυριακή, τα ΜΜΕ τα οποία δεν ασχολούνταν ποτέ πριν με το άθλημα παρά μόνο με τα προβλήματα του και τα βίντεο με καλή θέαση, με πηχυαίους τίτλους όπως «αυτοκίνητο έπεσε σε θεατές – τραυματίστηκε πατέρας και το 13 μηνών παιδί του» ή «συγκλονιστικό βίντεο» και άλλα παρόμοια, ανάδειξαν ένα θέμα με διπλές προεκτάσεις:
Α) Είναι καιρός η Πολιτεία να δει πιο «ζεστά» τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Όσοι τρέχουν με τα αγωνιστικά δεν είναι ούτε αλήτες, ούτε παλιόπαιδα ούτε τύποι περιθωριακοί. Είναι αθλητές και θέλουν σεβασμό, όπως οι ποδοσφαιριστές, οι μπασκετμπολίστες κλπ. Στις Πλάτρες αναδείχθηκε για ακόμη μια φορά η ανάγκη για την επιμόρφωση κριτών αγώνων με τις ευλογίες της Πολιτείας, για να μην αναγκάζονται οι λέσχες – διοργανωτές να βρίσκουν εθελοντές την μέρα του αγώνα. Οι Marshals, οι κριτές των αγώνων, πρέπει να είναι έμπειροι και να μπορούν να διαχειριστούν την περιοχή που ελέγχουν σωστά. Αυτό προϋποθέτει κόστος και εκπαίδευση. Η Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, με τα πενιχρά ετήσια έσοδα και την μικρή κρατική χορηγία, δεν μπορεί να στηρίξει τέτοια προσπάθεια. Χρειάζεται ενίσχυση, για να βελτιωθεί το επίπεδο ασφάλειας στους αγώνες.
Σαν οδηγός και πρωταθλητής αγώνων αυτοκινήτου, εδώ και χρόνια, βιώνω κι εγώ την απαξίωση της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο. Προφανώς, οι πολιτικοί διαχρονικά προτιμούσαν να συνδέονται σε διοικητικά συμβούλια ποδοσφαιρικών ομάδων δεξιών και αριστερών για να τις «ελέγχουν» λόγω ψηφοθηρίας και δεν ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γιατί θεωρούν ότι είναι πιο λίγοι οι «ψήφοι». Δεν έχουν δει μάζες φίλων του αυτοκινήτου, προφανώς.
Β) Οι ελάχιστοι «παντογνώστες» θεατές αγώνων αυτοκινήτου, ευτυχώς μειοψηφία, είναι οι ίδιοι φίλαθλοι σε νοοτροπία, που διαλύουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Οι λίγοι. Οι ίδιοι κυπραίοι που παρκάρουν σε χώρους στάθμευσης για άτομα σε ειδικές ανάγκες, που καπνίζουν σε κλειστούς χώρους, που νομίζουν ότι «εκείνοι είναι και κανένας άλλος». Μια πολύ μικρή τέτοια μερίδα φιλάθλων είναι και οι κύριοι υπαίτιοι της διακοπής του αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες, μετά το ατύχημα. Ενός αγώνα για τον οποίο πολλοί, η Κοινότητα Πλατρών και οι αθλητές με τις ομάδες τους, ξοδέψαμε μερόνυχτα και με πολύ ψηλό κόστος στήσαμε μια ωραία «παράσταση» για τους φίλους του αθλήματος. Φέραμε με την προβολή 28 συμμετοχές, αριθμό ρεκόρ για φέτος. Κι όμως, κάποιοι, αυτοί του «ξέρω εγώ ρε κουμπάρε, εν θα μου πεις εσύ που θα σταθώ», με ειρωνικά σχόλια προς τους διοργανωτές και τους marshals, φρόντισαν να διακοπεί ο αγώνας από την Αστυνομία για «θέμα ασφάλειας».
Μετά το ατυχές συμβάν, όπου ένας πατέρας με το παιδί του (οι οποίοι ευχόμαστε να γίνουν σύντομα καλά), παρά τις επανειλημμένες και σαφείς οδηγίες του Marshal στεκότανε σε λάθος σημείο και κινδύνεψε από την έξοδο ενός αυτοκινήτου, ξεκινήσαμε με το αγωνιστικό αυτοκίνητο εγώ και άλλοι συναθλητές μου, σταματώντας σε όλη την διαδρομή και εξηγώντας ότι θα πρέπει να στέκονται στα σωστά σημεία. Απλά πράγματα. Η ειρωνεία που δεχθήκαμε, οι «ατάκες» ελαχίστων θεατών που χασκογελούσαν, στην ουσία μη μπορώντας να κατανοήσουν αυτά που τους εξηγούσαμε, ήταν απίστευτη. Ειλικρινά κάποιες στιγμές, αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να βάζουμε τόση προσπάθεια σε χρόνο και κόστος για να λαμβάνουμε πίσω από αυτούς τους λίγους ευτυχώς κακούς φιλάθλους, αυτή την συμπεριφορά.
Το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό για όλους. Παράγοντες, διοργανωτές και αθλητές. Και όλα αυτά για μια μικρή μερίδα κυπρίων φιλάθλων με τέτοια νοοτροπία. Είναι αυτή η νοοτροπία όμως που βγάζει τόσα χρόνια τους ίδιους πολιτικούς στην εξουσία, που παρακάμπτει διαδικασίες, που νιώθει ότι είναι υπεράνω όλων.
Η Πολιτεία θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη σημασία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό αναβαθμίζοντας τη σημασία του, μιας και έχει κοινωνικές προεκτάσεις σε ότι αφορά τους νέους και την ταχύτητα.
Από την άλλη, η Κυπριακή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην θέσπιση σεμιναρίων για κριτές αγώνων. Είναι κρίμα μια απλή διαδικασία να γίνεται δύσκολη και να περικλείει κινδύνους για τους θεατές και τους αγωνιζόμενους λόγω ελλειπούς εκπαίδευσης των κριτών.
Και το κυριότερο, σαν οδηγός αγώνων και εμπλεκόμενος σε πολλές εκδηλώσεις τόσο στην πίστα Achna Speedway όσο και σε αγώνες ανάβασης και karting, καλώ όλους τους φίλους του αθλήματος να απομονώνουν τους κακούς θεατές που δεν συμβιβάζονται με τις οδηγίες της εκάστοτε διοργάνωσης και των κριτών. Είναι κρίμα τόσοι κόποι για να απολαμβάνουμε όλοι μας, αθλητές και θεατές, το υπέροχο αίσθημα του αγώνα, να πηγαίνουν χαμένοι για ελάχιστους «κακούς» θεατές.
Στέλιος Κυθρεώτης
Οδηγός και promoter αγώνων αυτοκινήτου
Διαβάστε επίσης: Ανάβαση Πλατρών: Η κυπριακή νοοτροπία είναι ο εχθρός των αναβάσεων
Διλήμματα του είδους STELLANTIS
Του Άντρου Σκαλιστή
Επισημοποιήθηκε to 2020 η συγχώνευση του Group FCA, δηλαδή της Fiat Chrysler με το Group PSA, Peugeot-Citroen. Το νέο Group ονομάστηκε Stellantis και έχει παρουσιαστεί στον τύπο σαν Merger, εμάς όμως μας φαίνεται περισσότερο σαν Take-over. Γιατί ο χρόνος που πέρασε έδειξε ποιοι αποφασίζουν. Αλλά και γιατί ο Big Chief του νέου σχήματος είναι ο Carlos Tavares που προέρχεται από την PSA και το διευθυντικό συμβούλιο έχει 6 διευθυντές από την PSA και 5 από την FCA. Φαίνεται ποιος έχει το πάνω χέρι. Χωρίς να σημαίνει ότι αυτό είναι κακό, ο Tavares έχει αποδείξει την αξία του με πολλούς τρόπους.
Η Stellantis είναι πλέον ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές αυτοκινήτων με παρουσία σε 130 χώρες, 400,000 υπαλλήλους και εργοστάσια σε 30 χώρες.
Το νέο σχήμα έχει να διαχειριστεί όμως 15 Brands και σύμφωνα με Βιομηχανικούς Αναλυτές αυτό θα είναι πρόβλημα. Κάποιες μάρκες είναι απευθείας ανταγωνιστικές στην αγορά και πιστεύουν ότι ο Big Chief θα πρέπει να πάρει αποφάσεις για καρατομήσεις. Παραδείγματος χάριν οι Opel, Citroen, Fiat, απευθύνονται στους ίδιους ακριβώς πελάτες, άρα, προβλέπουν οι αναλυτές, θα πρέπει να πάρει τα μέτρα του.
Αυτό, η καρατόμηση δηλαδή κάποιων από τα Brands, θα ήταν τουλάχιστον λυπηρό για μας τους φίλους του αυτοκινήτου αλλά και γενικά για τους καταναλωτές. Αγαπούμε πολλές, η μάλλον όλες τις μάρκες στο portfolio της Stellantis. Alfa Romeo, Citroen, Lancia, Jeep, Fiat, Maserati, απλώς για να αναφέρουμε κάποιες, είναι μάρκες που έγραψαν ιστορία, που μας έδωσαν τεχνολογία, μας έδωσαν την δύναμη να κινηθούμε, να ταξιδέψουμε, να ονειρευτούμε. Εκτός από το όνειρο όμως είναι σημαντική και η πολυφωνία, γιατί η πολυφωνία δημιουργεί ανταγωνισμό και ο ανταγωνισμός φέρνει καλύτερα αυτοκίνητα σε καλύτερες τιμές. Για όλα αυτά δεν πρέπει να χάσουμε καμιά από αυτές τις μάρκες.
Ευτυχώς δεν είναι αυτό το Management style του Tavares. Όταν τον Νοέμβριο του 2017 αγόρασε το Ευρωπαϊκό κομμάτι της GM, δηλαδή την Opel, στη ουσία αγόρασε έναν οργανισμό που τα τελευταία 20 χρόνια, είχε χάσει 20 δισεκατομμύρια. Τον Φεβρουάριο του 2019 η Opel ανακοίνωσε κέρδη 859 εκατομμυρίων, χωρίς να έχει κλείσει ούτε ένα εργοστάσιο και χωρίς απολύσεις προσωπικού. Το δε 2020 που λόγω κορονοϊού ήταν χρονιά ζημιογόνα για πολλούς αυτοκινητάδες, μέχρι και οι μεγάλοι ζήμιωσαν, η Opel ανακοίνωσε κέρδος. Η PSA βοήθησε την Opel με πλατφόρμες και τεχνογνωσία, αλλά κυρίως με αυτοπεποίθηση και φρόντισε να τονίσει στην αγορά την «Γερμανικότητα» της, ενώ παράλληλα τόνιζε την «Γαλλικότητα» της Citroen.
Για να είμαστε ρεαλιστές όμως τώρα είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα γιατί ζούμε σε πολύ δύσκολους καιρούς για όλους αλλά πιο ειδικά για την αυτοκινητοβιομηχανία. Κορονοϊός, Ουκρανία, τρανζίστορς, μεταφορικά, εξηλεκτρισμός και άλλα συνθέτουν ένα πολύ σύνθετο, μπλεγμένο μάλλον, μωσαϊκό. Ο Tavares δεν άλλαξε την πετυχημένη συνταγή του ούτε κάτω από αυτές τις συνθήκες. Ακολουθεί την ίδια μεθοδολογία και σίγουρα ωφελείται η Fiat, η Jeep και η Chrysler από το platform sharing, όπως και από έξυπνο rebranding που ξέρουμε ήδη ότι μπορεί να το κάνει. Σίγουρα έχει βοηθήσει και η τεχνογνωσία που διαθέτει η PSA για αυτοκίνητα με τεχνολογία hybrid, plug in hybrid και full electric. Μπορεί να τα καταφέρει και με την Lancia. Τι γίνεται όμως με πιο μεγάλους κυβισμούς; Τι θα κάνει με την Alfa Romeo και την Maserati; Μάρκες θρύλους, με ειδικό βάρος. Με πολλή ιστορία όντως αλλά και με οικονομικά αμαρτωλό παρελθόν. Η PSA, δεν έχει ούτε παράδοση, ούτε εξειδίκευση σε αυτή την κατηγορία. Εδώ είναι που θα χρειαστεί το μαγικό ραβδί του Tavares. Πάντως μέχρι σήμερα έχει κάνει τρεις σημαντικές κινήσεις. Η πρώτη, έχει σεβαστεί όλες τις μάρκες του. Η δεύτερη κίνηση είναι ότι δεν έχει αλλάξει κανένα από τα σημαντικά διευθυντικά στελέχη, απλώς ανακάτεψε ξανά την τράπουλα. Φρόντισε, να αλλάξουν θέσεις μεταξύ τους και φρόντισε να δημιουργήσει εσωτερικό ανταγωνισμό . Η Τρίτη, είναι ότι φρόντισε από την αρχή να δώσει το στίγμα του αλλά και να δημιουργήσει την σωστή αύρα γύρω από το νέο σχήμα. Σαν δείγμα δείτε την εξής σημαντική δήλωση του σε δημοσιογραφική διάσκεψη: “The new company aims to be great rather than big and we intend to be much more than the sum of our parts”. Σε ελεύθερη μετάφραση: Σκοπεύουμε να είμαστε εξαιρετικοί (σπουδαίοι) παρά μεγάλοι και θα έχουμε περισσότερη βαρύτητα από τα μέρη από τα οποία αποτελούμαστε.
Πάντως πρέπει να επιβιώσουν όλες οι μάρκες του νέου σχήματος. Και γιατί όλες έχουν ιστορική σημασία αλλά και γιατί όπως ήδη αναφέραμε θέλουμε την πολυφωνία στην αυτοκινητοβιομηχανία. Ας ελπίσουμε ότι ό Tavares θα κάνει ξανά το θαύμα του.