Με αφορμή κάποιο πόστ που είχα δεί από την Λέσχη Δικαιωμάτων Μοτοσικλετιστών Κύπρου αποφάσισα να ξαναεμφανισω τις «δουλειές» της Πολιτείας μέσα από τη σελίδα μας. Η λέσχη έκανε share ένα πόστ το οποίο ανήκει στον Κλεόβουλο Κώστα στον οποίο ανήκουν και τα credits των φωτογραφιών.
Ειχαμε ξαναμιλήσει σε προηγούμενα άρθρα για τα στατιστικά των τροχαίων δυστυχημάτων και για τους διάφορους παράγοντες τους οποίους δεν μας δείχνουν ποτέ στην Κύπρο. Ένας σοβαρός παράγοντας από αυτούς είναι η κατάσταση του οδικού δικτύου και το φθαρμένο οδόστρωμα! Η Πολιτεία ΠΟΤΕ δεν ανέφερε αυτό τον παράγοντα ως υπεύθυνο για τα διάφορα ατυχήματα που συμβαίνουν στους δρόμους του νησιού μας.
Πάμε λοιπόν στο φίλο μας Κλεόβουλο ο οποίος πριν μερικές εβδομάδες ανέφερε την ζημιά που έφερε σημείο σε δρόμο στη Λάρνακα. Συγκεκριμένα, ένα κομμάτι το οποίο καλύπτει απόσταση λιγότερη από 100 μέτρα σε πολυσύχναστο δρόμο. Οι υπεύθυνοι του δήμου ή του ανάλογου υπεύθυνου τμήματος αποφάσισαν να φτιάξουν τις σημάνσεις στην άσφαλτο χωρίς καν να ασχοληθούν με το ουσιαστικό πρόβλημα το οποίο ήταν... η πραγματικά κατεστραμμένη άσφαλτος.
Μετά από λίγες μέρες το ηρωικό υπευθυνο τμήμα αποφάσισε να προχωρήσει σε επιδιορθώσεις του δρόμου... με ΠΑΤΣΙΑΡΙΣΜΑΤΑ. Ναι ακριβώς αυτό. Πόσες φορές είδαμε στη Λευκωσία δρόμους να φτιάχνονται επειδη θα περνούσε κάποιος επίσημος; ΠΟΛΛΕΣ. Στο σημείο εκείνο όμως απο οτι φαινεται δεν τα βλέπει κανείς. Τα βλέπουν μόνο όσοι κινδυνεύει καθημερινά η ζωή τους.
Κάποιος πρέπει να αναλάβει ευθύνες. Ή μάλλον όχι, καλύτερα. Ας μην αναλάβουν ευθύνες. Ας δώσουν τις ευθύνες σε κάποιους οι οποίοι μπορούν να ανταποκριθούν.
Έτος 2018: Σχολιασμός σε άρθρο: «Κόντρες ταχύτητας, αδιαφορία που σκοτώνει»: Λάθος πόρτα χτυπάτε.
Θεωρήσαμε ασέβεια στον νεκρό το γράψιμο ενός άρθρου υπέρ της πάταξης των κόντρων στους δρόμους χρησιμοποιώντας το όνομα του αδικοχαμένου Φειδία Σαββίδη που έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τις μέρες που μας πέρασαν. Καταρχάς μέσω του δικού μας άρθρου θα θέλαμε να δώσουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του μικρού.
Δυστυχώς βλέπουμε άλλα μέσα ενημέρωσης (άσχετα με το χώρο του αυτοκινήτου) να ξυπνούν και να ρίχνουν το φταίξιμο εκεί που πιστεύουν ότι δεν θα πάρουν απάντηση, ή ότι μιλούν εμπεριστατωμένα. Αποκαλώντας τους φίλους του αυτοκινήτου που αρέσκονται στην ταχύτητα «ένα τσούρμο ανεγκέφαλους». Δηλαδή, θλίβονται για τον θάνατο του Φειδία αλλά την ίδια στιγμή τον χαρακτηρίζουν ανεγκέφαλο. Εκείνον, και άλλους τόσους χιλιάδες που ασχολούνται με το hobby του αυτοκινήτου και βέβαια κακώς έτρεχαν ή τρέχουν στους δρόμους, γιατί όμως το πράττουν; Γνωρίζει η συντάκτρια; Όχι βέβαια.
Θλίβονται και θυμώνουν επειδή ο διευθυντής της τροχαίας δεν έχει απάντηση για το πως θα σταματήσει αυτή η φρίκη. Δεν είναι φρίκη καλή μου δημοσιογράφε. Είναι πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του κάνοντας αυτό που αγαπά, σε λάθος τόπο, ελλείψει κατάλληλων χώρων που δεν υφίστανται διαχρονικά με ευθύνη της Πολιτείας. Ήθελε όμως, δυστυχώς, να το κάνει.
Δεν είχε απάντηση η αστυνομία. Ξέρεις γιατί; Επειδή οι από πάνω τους, η Πολιτεία δηλαδή, τους άφησαν να λύσουν το πρόβλημα. Χωρίς να τους δώσουν τα εφόδια, χωρίς να παρέχουν στις χιλιάδες οπαδούς της ταχύτητας χώρους εκτόνωσης, όπως σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες. Όταν οι ιθύνοντες αδιαφορούν, τότε έχουμε πρόβλημα.
Γράφει η δημοσιογράφος, λέει, από το 2004. Δώσατε λέτε στοιχεία για το πως χάθηκαν ζωές από βελτιωμένα αυτοκίνητα. Θα ήθελα πολύ να δω μια καταμέτρηση. Πόσοι χάθηκαν από βελτιωμένα αυτοκίνητα και κόντρες τα τελευταία 15 χρόνια; (2, 3, 4;) Πόσοι χάθηκαν από άλλους λόγους, 700; 800; Το εκπαιδευτικό σύστημα τι σχέση έχει με τις επιλογές που κάνεις όταν μεγαλώσεις; Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από τους «ανεγκέφαλους εγκληματίες» που αναφέρεται είναι σπουδασμένοι, οικογενειάρχες, καταλαβαίνουν το λάθος να τρέχεις στο δρόμο και πίστεψε με «βρίσκονται ανάμεσα μας».
Καλείτε τον κόσμο να ανοίξει τα μάτια του αλλά προς την λάθος κατεύθυνση. Δεν υποστηρίζουμε τις κόντρες στους δρόμους, απλά, επειδή περάσαμε από εκείνο το στάδιο, γνωρίζουμε ότι οι κόντρες δεν σταματάνε με την όποια «εκστρατεία». Απλά, πηγαίνουν παρακάτω, σε άλλο δρόμο, σε άλλο μέρος. Η Αστυνομία έχει την μικρότερη ευθύνη από μεριάς της Πολιτείας.
Εμείς που είμαστε του χώρου, από το 2004 φωνάζουμε μέσω του τότε περιοδικού BURNOUT: Η βελτίωση δεν είναι έγκλημα. Ούτε και η αγάπη προς το αυτοκίνητο και την ταχύτητα. Ο καθένας έχει το hobby του. Σκεφτήκατε να μην υπήρχαν γήπεδα;
Φίλος, ο οποίος έμεινε παράλυτος μετά από αυτοκινητιστικό γράφει τα πιο κάτω:
«Δώστε στο κόσμο του αυτοκινήτου ασφαλείς δρόμους για να κάνουν το δικό τους επιτέλους! Ότι δεν μπορείς να το ελέγξεις το ρυθμίζεις, και η ταχύτητα δεν ελέγχεται, οι κόντρες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Παρά παιδιά εθισμένα στα ναρκωτικά, τον τζόγο και στο αλκοόλ, προτιμώ παιδιά που γουστάρουν να βάζουν κόντρες σε κλειστούς δρόμους με κιγκλίδωμα ασφαλείας που θα συγχωρέσει το λάθος όπως και απόσταση των θεατών από το δρόμο για τη δική τους ασφάλεια.
Η πολιτεία ευθύνεται που οι κόντρες γίνονται ακόμα σε δημόσιους δρόμους. Αν τα αρμόδια Υπουργεία είχαν υπευθυνότητα και όραμα θα τροχιοδρομούσαν και αυτή τη δράση. Προτιμούν δακρύβρεχτες ομιλίες για την οδική ασφάλεια σε ανήλικους και νεαρούς που δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Θέλετε να σταματήσουν οι κόντρες θανάτου; Δώστε στους νέους ασφαλείς χώρους να κάνουν το σπορ που τους αρέσει. Είναι απλά μηχανοκίνητος αθλητισμός!»
Ακούστε τους νέους μια φορά στη ζωή σας και αγκαλιάστε εκείνο που αγαπούν. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο.
Παρακαλούμε λοιπόν όλους τους δημοσιογράφους, πριν να γράφουν κάτι αφορίζοντας χιλιάδες φίλους της ταχύτητας που δυστυχώς διαχρονικά τρέχουν στους δρόμους ελλείψει πιστών ταχύτητας, να μαζεύουν τις πληροφορίες και μετά να θίγουν ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, όπως η δική μας, του αυτοκινήτου. Και σας παρακαλούμε, μην βγείτε να πείτε ότι υποστηρίζουμε τις κόντρες, μέσω των οποίων μεγαλώσαμε. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι οι κόντρες δεν θα σταματήσουν αν δεν γίνουν πίστες ταχύτητας και ασφαλούς οδήγησης. Ποτέ.
Η ομάδα του Car.com.cy
